Για τον Πέτρο Βουζουνεράκη ακούγαμε πολλά από τα παιδικά μας χρόνια! Δεν καταφέραμε να τον δούμε στο γήπεδο και όσοι τον πρόλαβαν ήταν τυχεροί, ωστόσο τον γνωρίσαμε από κοντά στα πρώτα δημοσιογραφικά μας χρόνια! Ήταν ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής και ένας σπουδαίος άνθρωπος που έφερνε κόσμο στο γήπεδο αλλά βοηθούσε και τον απλό κόσμο με κάθε τρόπο! Όλοι τον αγαπούσαν αλλά ο Θεός... τον πήρε νωρίς κοντά του! Ενώ επίσης όταν πήρε μεταγραφή από τον ΟΦΗ στον καλύτερο ΠΑΟΚ όλων των εποχών, ο τραυματισμός του "έκοψε" πρόωρα φόρα και καριέρα...
Με τη βοήθεια παλιών συμπαικτών του (κυρίως του επίσης σπουδαίου Δημήτρη Παπαδόπουλου) σήμερα οι "Αθλητικές Ιστορίες" είναι αφιερωμένες στη μνήμη του μεγάλου Πέτρου του κρητικού ποδοσφαίρου...
Το 0-3, σε 3-3: Σε ένα παιχνίδι στο Ηράκλειο με τον Πιερικό ο Πέτρος δεν αισθανόταν καλά πριν την έναρξη και δε ξεκίνησε. Ο ΟΦΗ έχανε 0-3 στο ημίχρονο από μια δυνατή ομάδα με πρωταγωνιστή τον Φουλίδη! "Βάλε με θα βάλω 3 γκολ" είπε του προπονητή του και αυτός τον άκουσε! Το πε και το ' κανε και ισοφάρισε σε 3-3!
Με Ολυμπιακό και Σιδέρη: Το 1971 ο ΟΦΗ περίμενε τον Ολυμπιακό στο Ηράκλειο και ο Γιώργος Σιδέρης έκανε δηλώσεις πως θα...αφιερώσει τα γκολ στην αρραβωνιαστικιά του την Έφη! Ο Πέτρος πείσμωσε και είπε στους συμπαίκτες του "πρέπει να χάσουν"! Μπήκε στο γήπεδο, σκόραρε δις και ΟΦΗ-Ολυμπιακός 2-0 τελικό...
Γκολ και κατοστάρικο: Σε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Πατρών ο ΟΦΗ κέρδισε με το αστρονομικό 9-1! Ο Πέτρος έφτανε στο γκολ όποτε ήθελε εκείνη τη μέρα και ένας φίλαθλος του έταζε κατοστάρικο σε κάθε γκολ! Σε κάθε γκολ...έπαιρνε τα χρήματα και τα φύλαζε στις κάλτσες του και συνέχιζε! Πολλοί στη συνέχεια πήγαιναν στο γήπεδο για να τον δουν!
Στα επίκαιρα του σινεμά: Στις κινηματογραφικές αίθουσες παλιά έδειχναν τα επίκαιρα! Εκεί οι θεατές έβλεπαν για μήνες ένα σλάλομ του Βουζουνεράκη με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο (τέλη δεκ. '60).
* Σύμφωνα με τον Δ. Παπαδόπουλο το παρατσούκλι του Πέτρου ήταν "Κάκαβος" αφού είχε μανία με το ψάρεμα και την κακαβιά (στη Χρυσή).
* Ευχαριστούμε τους Δ. Παπαδόπουλο, Κ. Δεδελετάκη και Γιάννη Βουζουνεράκη για τη βοήθειά τους!
* Το καλοκαίρι η Αναγέννηση Ιεράπετρας σε συνεργασία με την ΑΕΚ θα συνεχίσει το τουρνουά στη μνήμη του Πέτρου Βουζουνεράκη...
Το βιογραφικό
Ο Πέτρος Βουζουνεράκης γεννήθηκε το 1942 στην Ιεράπετρα και ξεκίνησε από μικρός στον τοπικό Διαγόρα και έπειτα έπαιξε στην επίσης τοπική Θύελλα. Σε εφηβική ηλικία πήγε από μόνος του στην ομάδα του ΟΦΗ για να δοκιμαστεί, ωστόσο τον απέρριψαν. Την περίοδο από το 1960 ως το 1961 έγινε παίκτης του ΟΦΗ αλλά με υποσχετική για έναν χρόνο , ως το 1961. Την χρονιά εκείνη επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Όταν υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατό, δέχτηκε πρόταση από τον προπονητή του Ολυμπιακού Βαγγέλη Χέλμη, αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε και το1964 παίρνει μεταγραφή στον ΟΦΗ. Εκεί έγραψε ιστορία για 8 χρόνια, πετυχαίνοντας 101 γκολ και κάνοντας εκπληκτικές εμφανίσεις! Το 1968 συνετέλεσε στο να πετύχει η ηρακλειώτικη ομάδα την άνοδο στην Α΄ Εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία της, με την νίκη επί της Ελευσίνας, με 3-0. Πριν το... Γουέμπλει, ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας θέλησε να εντάξει στο δυναμικό του τον Βουζουνεράκη, ωστόσο η μεταγραφή "κόλλησε" όπως και το ενδιαφέρον της ΑΕΚ στη συνέχεια. Στον ΟΦΗ παραμένει ως το 1972 και ακολουθεί η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ. Η παρουσία του εκεί ήταν άτυχη, καθώς δύο απανωτοί τραυματισμοί στον ώμο κατά τους αγώνες με τον ΠΑΟ και με την Καβάλα, έχουν ως αποτέλεσμα να τερματιστεί πρόωρα η καριέρα του, σε ηλικία 30 ετών (σοβαρός ο τραυματισμός σε φάση με τον Άνθιμο Καψή).
* Ο Βουζουνεράκης κλήθηκε από τον ομοσπονδιακό τεχνικό Λάκη Πετρόπουλο στην εθνική ομάδα στις 28 Οκτωβρίου 1970 στο παιχνίδι με την Ισπανία, στο οποίο η εθνική Ελλάδας είχε ηττηθεί με 2-1. Εκεί, στη Σαραγόσα, αγωνίστηκε ως αλλαγή στη θέση του Μιχάλη Κρητικόπουλου και στην πρώτη του επαφή με την μπάλα έβγαλε την σέντρα για το τέρμα που πέτυχε στον αγώνα εκείνο ο Μίμης Παπαϊωάννου. Ουσιαστικά ήταν ο 1ος κρητικός και 1ος παίκτης του ΟΦΗ που έπαιξε στην Εθνικη γιατί νωρίτερα ο Δημήτρης Βάβουλας έπαιξε στην 2η ομάδα της Εθνικής Ελλάδος. Ο Πέτρος έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Ιεράπετρα. Ήταν παντρεμένος με 2 παιδιά. Στον ΟΦ Ιεράπετρας ανέλαβε προπονητής. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, το 1999. Το έργο του αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του, καθώς το όνομά του δόθηκε στο στάδιο της πόλης που τον "γέννησε". Λίγους μήνες πριν είχε βραβευτεί από τους παλαίμαχους του ΟΦΗ αλλά... εκτός γηπέδου σε μια ιστορία που τον "πλήγωσε", αλλά δεν έκανε αρνητικό σχόλιο. Ήταν βλέπετε και ένας σπουδαίος άνθρωπος...
* Ολόκληρο το σπάνιο φωτογραφικό υλικό, σήμερα στην εφημερίδα "Νέα Κρήτη"...
Του: Γιώργου Μιμίκου
