Αν νομίζεται ότι οι λακκούβες για τις οποίες φωνάζουμε δεν έχουν τη δική τους ιστορία, τότε δεν έχετε ενημερωθεί σωστά.
Αν πιστεύεται ότι το κλείσιμο μιας τομής είναι εύκολο επίσης δεν έχετε ενημερωθεί σωστά. Η διαδικασία είναι επίπονη κι απαιτεί γερά νεύρα. Γι αυτό απιτούν και το σεβασμό μας.
Σας το λέω έτσι, γιατί κάνοντας το ρεπορτάζ ξεκινάς από το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την ασφαλτόστρωση ενός δρόμου και αμέσως μετά από ποια υπηρεσία. ( Έχουν κι αυτές παρεμπιπτόντως τη δική τους ιστορία, τα εργαλεία, το προσωπικό και τις ελλείψεις).
Αμέσως μετά ρωτάμε το χρόνο που κατασκευάστηκε ο δρόμος ποια είναι η χρήση του, βαρέα ή ''πουπουλένια'' οχήματα.
Ζητάμε να μάθουμε μήπως την περιοχή διασχίζουν ρέματα και ποτάμια που μπαζώσαμε, καταπατήσαμε ή αν ο υδροφόρος ορίζοντας ευνοεί υποχωρήσεις του εδάφους.
Στη συνέχεια ζητάμε να μάθουμε που διοικητικά ανήκει το σημείο του δρόμου που παρουσιάστηκε το πρόβλημα, η λακκούβα ή οι λακκούβες.
Ξέρετε, βάζοντας κάτω το χάρτη κάνεις ένα γύρο τις υπηρεσίες και τις ευθύνες που αυτές έχουν, αλλά πάντα κάποιος πρόθυμος υπάρχει να σού πει για τα προβλήματά του στην υπηρεσία, της υπηρεσίας με τις ελλείψεις κ.ό.κ
Το τέλος έχει πάντα την ίδια κατάληξη. Δεν υπάρχουν χρήματα κι αυτή η αυτοδιοίκηση είναι πάντα η ριγμένη κι εσύ ο πολίτης πρέπει να περιορίσεις τις απαιτήσεις σου και να αρκεστείς μόνο στις πολλές και μεγάλες ευθύνες σου!!!
Αφιερωμένο στις λακκούβες και στους ταλαίπωρους από τις λακκούβες.
