default-image

Αιματοβαμμένο το Νόμπελ λέει ο ψαράς "σωτήρας" των προσφύγων

Ελλάδα
Αιματοβαμμένο το Νόμπελ λέει ο ψαράς "σωτήρας" των προσφύγων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν κλείνει τα μάτια του τη σκέψη του στοιχειώνουν οι εικόνες νεκρών παιδιών, άνθρωποι που πνίγονται μπροστά στα μάτια του λίγα μόλις μέτρα από την ακτή επειδή δεν ξέρουν κολύμπι και κραυγές βοήθειας στις οποίες δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, γιατί είναι αδύνατο να τους σώσεις όλους.

 Κι αυτό είναι που πονά περισσότερο τον Στρατή Βαλαμιό…

http://vod.cretetv.gr/html5/html5lib/v1.6.12.27i/mwEmbedFrame.php/cache_st/11111/wid/_105/uiconf_id/11170240/entry_id/0_4lzb9gor/

Αποστομώνει μιλώντας για το βραβείο Νόμπελ

Πρόκειται για το 40χρονο ψαρά της Μυτιλήνης που έχει σώσει δεκάδες ανθρώπινες ψυχές και συγκαταλέγεται μαζί με την ηλικιωμένη Αιμιλία Καμβύση ανάμεσα στους υποψηφίους για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης. Ο ίδιος όμως αποστομώνει λέγοντας -στη συνέντευξη που παραχώρησε στον απεσταλμένους μας στη Μυτιλήνη Λευτέρη Κουμαντάκη και το φωτογράφο Νίκο Χαλκιαδάκη- «καλύτερα να μην συνέβαινε αυτό που ζούμε και να μην έπαιρνε κανείς μας βραβείο Νόμπελ»…

Η συνέντευξη στον απεσταλμένο μας Λευτέρη Κουμαντάκη

Έζησε περισσότερα από όσα θα μπορούσε κανείς να αντέξει

Οι αφηγήσεις συγκλονίζουν καθώς στα 40 του χρόνια έμελλε βγαίνοντας με τη βάρκα του στα ανοιχτά της Μυτιλήνης, να ζήσει περισσότερα από όσα θα μπορούσε κανείς να αντέξει. Έβγαινε για το καθημερινό μεροκάματο και επέστρεφε έχοντας σώσει ζωές ή δει το το θάνατο με τα μάτια του.Αφηγήσεις που ακούς, με τη σκέψη σου να σκοτεινιάζει από τον ανθρώπινο πόνο.

Πριν λίγους μήνες θυμάται την προσπάθειά του να σώσει όσους βρέθηκαν στη θάλασσα όταν ναυάγησε σκάφος με 300 άτομα .Αμέσως όπως είπε έτρεξαν όλοι στη θάλασσα, εθελοντές  και frontex.Έβλεπε συνεχώς μέσα στα φουρτουνιασμένα νερά ένα μωρό , το οποίο όμως συνεχώς έχανε από τα μάτια του και δεν κατάφερε να σώσει…

«Έβγαλα 10 άτομα ζωντανά ,τα υπόλοιπα πνίγηκαν…»

Ο ίδιος θυμάται ένα από τα ναυάγια που έζησε το 2005. «Ήταν ένα ναυάγιο 20 ατόμων .Δεν ήξεραν κολύμπι και φώναζαν λίγα μέτρα από την ακτή. Μια μάνα και ο πατέρας που κρατούσαν το 9 μηνών μωράκι τους. Έβγαλα 10 άτομα ζωντανά ,τα υπόλοιπα πνίγηκαν…»

Σε ένα άλλο ναυάγιο αντίκρισε ένα κορίτσι μόλις 7-8 ετών, νεκρό. «όταν το γύρισα, τα μάτια του ήταν σαν ήταν ακόμα ζωντανό» αφηγείται χωρίς να μπορεί να πιστέψει ακόμα το μέγεθος της τραγωδίας που το νησί του έχει «καταδικαστεί» να βιώνει . Καθημερινά 50-60 βάρκες φτάνουν, συχνά φορτωμένες ακόμη και με 80 άτομα η κάθε μία …

«Αν δεν το έχεις δει ,δεν μπορείς να το καταλάβεις», λέει χαρακτηριστικά.. Τόσος πόνος είναι αδύνατο να χωρέσει σε ανθρώπινο νου και είναι αδύνατο να περιγραφεί με λέξεις. Μόνο στα μάτια του που βουρκώνουν μπορεί να «καθρεφτιστεί» το ασύλληπτο ανθρώπινο δράμα που βλέπει να εκτυλίσσεται στο νησί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Και απλά κάθε μέρα θα συνεχίζει να βγαίνει στα ανοιχτά για να χαρίσει ζωή σε όσους μπορεί, γιατί το Νόμπελ για τον ίδιο δεν έχει καμία απολύτως αξία - όσο κυνικό κι αν ακούγεται- αν με αυτό δεν μπορεί να σώσει ένα ακόμα μωράκι από βέβαιο πνιγμό σε μια αιματοβαμμένη θάλασσα.

Αποστολή:Λευτέρης Κουμαντάκης

Επιμέλεια:Φιλία Σαριδάκη

Κεντρική φωτογραφία: lesvosnews.net

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News