Γράφει ο Γιώργος Μιμίκος
Τον Άγγελο Χαντί τον γνωρίζω πολύ καλά ποδοσφαιρικά και μέχρι ένα σημείο και σαν άνθρωπο. Από το ρεπορτάζ του Εργοτέλη, είχα την ευκαιρία να τον δω κυριολεκτικά από την πρώτη κιόλας ημέρα που προπονήθηκε στο βοηθητικό του Παγκρητίου...
Είχε δείξει από την αρχή την ποιότητά του ενώ ήδη είχα πολύ καλές συστάσεις για τον νεαρό τότε Άγγελο, που έρχονταν από τον καλό φίλο και πρώην ποδοσφαιριστή (και) του ΟΦΗ τον Φωντα Μοσχογιάννη. Βλέπετε ο Χαντί μεγάλωσε στον Πύργο Ηλείας, στην Πελοπόννησο. Στην πορεία του στον Εργοτέλη είχε και καλές και κακές στιγμές. Σίγουρα όμως σε πάρα πολλα παιχνίδια όχι μόνο σκοράροντας είχε καθοριστική συμβολή! Αλησμόνητο στους "κιτρινόμαυρους" έχει μείνει ένα γκολ που πέτυχε στο AEL FC Arena στη Λάρισα και χάρισε τότε ένα μεγάλο "διπλό" στην ομάδα του αλλά και ένα γκολ με τον Ολυμπιακό στο Παγκρήτιο, όπου ο Εργοτέλης "έπεσε άδοξα" στο τέλος με σκορ 2-3 αν και προηγήθηκε με 2-1 (με το γκολ του Άγγελου). Ο Χαντί δέθηκε πολύ με τον Εργοτέλη και έδειχνε πως απέκτησε ειδική σχέση με την κερκίδα, αφού εκεί αφιέρωνε τα γκολ, ενώ σε κάποιο από αυτά ήθελε να δείξει με τον τρόπο του πως θα πει "αντίο". Πέρασε και μια περιπέτεια με την έλευση Ματζουράκη (για 2 ματς), στη συνέχεια έφυγε, στον Ηρακλή δεν τον αξιοποίησαν και έπρεπε να σκεφτεί καλά: Γ΄Εθνική αλλά με τον ΟΦΗ ή νέα περιπέτεια! Ο Άγγελος δεν ήθελε να ρισκάρει ξανά! Ήξερε πως στον ΟΦΗ μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής και σαν παίκτης κερκίδας, γνώριζε πως ήταν στα...πόδια του η αγάπη του κόσμου της ομάδας. Σίγουρα τόσα γκολ μπορεί να μην τα περίμενε αλλά η αυτοπεποίθηση που είχε και έχει πλέον τον οδηγούν από το καλό στο καλύτερο. Ξέρει την πόλη, ξέρει και τους περισσότερους συμπαίκτες και ξέρει επίσης πως με αυτή την κρητική ομάδα θα επιστρέψει στις μεγαλύτερες κατηγορίες. Δικαιώνεται λοιπόν για την επιλογή του, αλλα και δικαιώνει την ομάδα που τον έφερε πίσω στην Κρήτη...
