Ήταν ένα παγωμένο μεσημέρι του Ιανουαρίου... Μια οικογένεια από το Ηράκλειο αποφασίζει να αφήσει τη ζεστασιά του σπιτιού της και να πάει μια εκδρομή. Οδηγούν χιλιόμετρα πολλά και φτάνουν τελικά σ' ένα ορεινό χωριό. Χαίρονται τη φύση, το άγριο τοπίο...
Κάποια στιγμή, η οικογένεια πείνασε και κάθισε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα για φαγητό. Η χωριάτικη σαλάτα που έφτασε στο τραπέζι τους ήταν επιπέδου all inclusive δευτεροκλασάτης ξενοδοχειακής μονάδας. Περιείχε ελιές... Καλαμών (!) τρίτης διαλογής και τυρί τύπου φέτα των 4 ευρώ το κιλό.
Και αυτό, την ώρα που ο σεφ θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει μια χούφτα ελιδάκια της περιοχής και μια κουταλιά ξινομυζήθρα από το παρακάτω μιτάτο και να έχει απογειώσει μια απλή σαλάτα... Τα λεφτά του θα έμεναν στο χωριό του και ο πελάτης του θα ήταν ευχαριστημένος. Γιατί δε βάζουμε μυαλό; Γιατί δεν εκτιμούμε τα προϊόντα του τόπου μας;
ΕΣΤ
