Διαβάζοντας τις μικρές αγγελίες κάναμε τις παρακάτω σκέψεις...
Η τροφή και στέγη φαίνεται πως υπερκοστολογούνται από τους Κρητικούς που ψάχνουν γυναίκες για να εργαστούν στα σπίτια τους ως εσωτερικές. Με 400 και 450 προσδοκούν πως θα εξασφαλίσουν προσωπικό επί 24ώρου βάσεως, έξι ημέρες την εβδομάδα. Την ίδια ώρα, μια εσωτερική στην Αγγλία, που κρατά συντροφιά σε μια ηλικιωμένη γυναίκα, μπορεί να πληρωθεί ως και 3.000 ευρώ το μήνα.
Το πιο περιζήτητο επάγγελμα αυτή τη στιγμή στο Ηράκλειο είναι... κοπέλα για καφενείο, για ρακάδικο ή για μεζεδοπωλείο. Τα καταστήματα εστίασης όλα δείχνουν πως δε γνωρίζουν κρίση και πως, όταν υπάρχει καλή αναλογία ποιότητας-τιμής, πάντα θα έχουν δουλειά...
Εντύπωση μας κάνει τον τελευταίο καιρό πως αρκετοί συμπολίτες δε χαρίζουν πια τις κούνιες και τα καρότσια των παιδιών τους. Τα βγάζουν στο ιντερνέτ, προσδοκώντας να "πιάσουν" έστω ένα 100ευρω για να έχουν να πορεύονται...
Στο εξωτερικό το να αγοράζει κάποιος πράγματα από δεύτερο χέρι δε θεωρείται αδυναμία, ούτε ντροπή. Εξού και πολλά από τα προς διάθεση σπίτια πωλούνται όπως είναι επιπλωμένα. Στην Ελλάδα, το σπορ το μαθαίνουμε τώρα... Μερικά χρόνια νωρίτερα είχαμε μάθει να αγοράζουμε το καρπούζι με τη φέτα και τις ντομάτες με το τεμάχιο. Αυτά που κάποτε κοροϊδεύαμε... τώρα τα λουζόμαστε!
