Το όνομά του και μόνο προκαλεί ρίγη θαυμασμού και συγκίνησης σε όποιον το ακούει ή το βλέπει κάπου γραμμένο.
Ο λόγος για τον Ρεθεμνιώτη πρόωρα χαμένο, λυράρη Ανδρέα Ροδινό. Γεννημένος το 1912 στο Ρέθυμνο με καταγωγή από το χωριό Ατσιπόπουλο (από την πλευρά του πατέρα του) και από τα Φραντζεσκιανά Μετόχια (από την πλευρά της μητέρας του), ο Ανδρέας Ροδινός είναι ο καλλιτέχνης που κατάφερε μέσα σε είκοσι δυο μόλις χρόνια ζωής να γραφτεί το όνομά του για πάντα στο πάνθεον της Κρητικής Μουσικής Παράδοσης.
Δάσκαλοι του Ροδινού,σύμφωνα και με το erotokritosxoreutiko.gr, υπήρξαν από το 1925 και μετά ο Νικήστρατος και ο Πισκόπης,δύο καλλιτέχνες που δεν κατάφεραν να ηχογραφήσουν ποτέ κάποιο έργο αλλά ήταν πολύ αξιόλογοι και φημισμένοι για την εποχή τους.
Το 1933 σε ηλικία είκοσι ενός ετών ο Ροδινός κατετάγη στον στρατό για να υπηρετήσει την πατρίδα.
Μια πλευρίτιδα που πέρασε κατά την διάρκεια της θητείας του τον καθήλωσε για έξι μήνες στο νοσοκομείο.
Μόλις παρουσίασε εμφανή βελτίωση η υγεία του σε συνδυασμό με την προτροπή αρκετών φίλων και συνεργατών του μπήκε στην διαδικασία ηχογράφησης δύο δίσκων 78 στροφών…
Μετά την ηχογράφηση των δυο δίσκων κατά την διάρκεια της οποίας ο Ροδινός είχε ακόμη και σαράντα πυρετό, κρίθηκε σκόπιμο να μεταφερθεί ο αξεπέραστος αυτός καλλιτέχνης στο οροπέδιο Νίππους για να αναρρώσει….
Δυστυχώς και παρά τις προσευχές όλων για γρήγορη ανάρρωση ο Ανδρέας Ροδινός ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους της κρητικής λύρας έφυγε στις 9 Φεβρουαρίου του 1934 και ολόκληρη η Κρήτη θρήνησε τον χαμό του καλλιτέχνη που πέθανε αγκαλιά με τις δυο του λύρες του.
