Την ερχόμενη Παρασκευή η Κρήνη Μοροζίνι θα ξανατρέξει νερό, όπως επιβεβαιώνει στο neakriti.gr ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου κ. Χάρης Μαμουλάκης.
Τα Λιοντάρια θα αποκτήσουν και πάλι ζωή, με τα στόματα των τεσσάρων λιονταριών, να τρέχουν νερό μετά από δέκα περίπου χρόνια, όπως αναφέρει ο αντιδήμαρχος, γεγονός που θα αναδείξει όχι μόνο το μνημείο αλλά και το ιστορικό κέντρο της πόλης, γενικότερα.
Για το επίμαχο ζήτημα, ο δήμαρχος Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός είχε δώσει κατευθύνσεις στους συνεργάτες του ώστε το σπουδαίο αυτό μνημείο να ζωντανέψει και πάλι, όπως άλλωστε ζητούσαν οι Ηρακλειώτες εδώ και αρκετά χρόνια.
Πριν λίγες μέρες, ο Δήμος Ηρακλείου έλαβε το "πράσινο φως" από την Εφορία Αρχαιοτήτων για τη σύνδεση της Κρήνης με το δίκτυο και την εγκατάσταση ειδικού συστήματος φιλτραρίσματος του νερού ώστε να μην προκαλείται φθορά στο μνημείο.
Για το επίμαχο ζήτημα ο αντιδήμαρχος Τεχνικών έργων κ. Χάρης Μαμουλάκης απευθύνθηκε μέχρι το Δήμο της Βενετίας ζητώντας τη γνώμη ειδικών ώστε το νερό να μην δημιουργεί προβλήματα στο μνημείο.
Άμεσα, ο Δήμος συνεργάστηκε με την Αρχαιολογική Υπηρεσία με στόχο τη δρομολόγηση λύσης σε ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της πόλης. Η πρόταση που κατατέθηκε αφορούσε τη χημική σύσταση του νερού με το κατάλληλο ph.
Χθες, η τεχνική υπηρεσία του δήμου ξεκίνησε εργασίες υδροδοτικής σύνδεσης του μνημείου, με τον ανάλογο μηχανολογικό εξοπλισμό, με σωληνώσεις και ειδικά φίλτρα τα οποία θα σταθεροποιούν το ph σε συγκεκριμένα επίπεδα ώστε να μην «πληγώνεται» το μνημείο.
Οι σχετικές εργασίες οι οποίες γίνονται σε συνεργασία με τη ΔΕΥΑΗ αναμένεται να ολοκληρωθούν την ερχόμενη Παρασκευή, όπως ανέφερε στο neakriti.gr ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χάρης Μαμουλάκης, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη σημαντική αυτή εξέλιξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοναδικό έργο τέχνης αλλά και στολίδι του Ηρακλείου είχε αφεθεί στη τύχη του τις προηγούμενες δεκαετίες, εικόνες που προκαλούσαν αγανάκτηση σε πολίτες και επισκέπτες.
Επί δημαρχίας Γιάννη Κουράκη, τα Λιοντάρια μεταφέρθηκαν στο Ρέθυμνο για να συντηρηθούν από ειδικούς τεχνίτες, ενώ ανακατασκευάστηκε και το υδραυλικό σύστημα, ώστε μετά την επανατοποθέτησή τους, να ξανατρέξει νερό.
Ο στόχος επιτεύχθηκε με τα Λιοντάρια να τρέχουν και πάλι νερό, τη χρονική περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων, όμως λίγους μήνες μετά η υδροδότηση του σταμάτησε και πάλι, γεγονός που προκάλεσε θλίψη στους δημότες του Ηρακλείου.
Κρήνη Μοροζίνι
Η Κρήνη Μοροζίνι (Λιοντάρια) είναι η γνωστότερη κρήνη του Ηρακλείου, σημείο αναφοράς τόσο για τους κατοίκους του, όσο και για τους επισκέπτες του.
Σήμερα, μετά από τα αναστηλωτικά έργα, η κρήνη αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μνημεία της πόλης. Η οκτάλοβη δεξαμενή της στηρίζεται πάνω σε ειδική εξέδρα με τρεις αναβαθμούς. Διακοσμείται με ανάγλυφες μυθολογικές παραστάσεις, θαλάσσιες μορφές, όπως τρίτωνες και δελφίνια, καθώς και διάφορα οικόσημα.
Πάνω από τη δεξαμενή υψώνονται τέσσερα λιοντάρια, από τα στόματα των οποίων έρεε νερό. Στην κορυφή της κρήνης δέσποζε ένα μεγάλο άγαλμα Ποσειδώνα, το οποίο, όμως κατέρρευσε, πιθανώς από σεισμό.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 25 Απριλίου του 1628 - εορτή του Αγίου Μάρκου τότε πολιούχου της πόλης. Εμπνευστής του έργου ήταν ο Φραγκίσκος Μοροζίνι, που έδωσε στην κρήνη το όνομά του. Το οκτάλοβο σχήμα της δεξαμενής οφείλεται στην αύξηση της περιφέρειάς της, για να παίρνουν νερό περισσότεροι άνθρωποι.
Στο κάθε ημικύκλιο μπορούν να σταθούν πέντε, δηλαδή σ' όλη την κρήνη σαράντα άτομα συγχρόνως, να βουτήξουν τα δοχεία τους και να τα γεμίσουν. Βρύσες (κρουνοί) δεν υπήρχαν. Τα θέματα των ανάγλυφων παραστάσεων στους λοβούς είναι παρμένα από την ελληνική μυθολογία και κυρίως από το θαλασσινό κόσμο.
Η κρήνη έχει μια πολύλοβη δεξαμενή κοσμημένη με ανάγλυφες παραστάσεις από το θαλάσσιο βασίλειο (τρίτωνες, δελφίνια, μυθολογικά τέρατα, θαλάσσιους δαίμονες) καθώς και οικόσημα. Το νερό έτρεχε από το στόμα τεσσάρων αξονικά τοποθετημένων λεόντων, που στηρίζονταν σε βάθρο στο κέντρο της κρήνης και υποβάσταζαν μαρμάρινη λεκάνη.
Όπως φαίνεται στο μετάλλιο που έκοψε ο Μοροζίνι, με την ευκαιρία των εγκαινίων, είχε τοποθετηθεί πάνω από την κρήνη άγαλμα του Ποσειδώνα. Το άγαλμα αυτό δε σώζεται σήμερα. Καταστράφηκε από τους Τούρκους ή από σεισμό γι' αυτό και το μνημείο συχνά αποκαλούνταν Κρήνη του Γίγαντα ή Τζιγάντε.
Το 1847 οι Τούρκοι άλλαξαν τη μορφή της κρήνης προσθέτοντας στο χείλος της οκτάλοβης λεκάνης, μαρμάρινες κολόνες που περιβάλλονταν στην κορυφή με μαρμάρινη ταινία πάνω στην οποία είναι γραμμένο με επίχρυσα γράμματα "Συντριβάνι Αμπντούλ Μετζίτ". Επίσης τρύπησαν τους λοβούς και τοποθέτησαν βρύσες, καταστρέφοντας τα ανάγλυφα.
Το 1900 το μνημείο αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή.
Γεωργία Μακάκη
