"Ποιοι δρόμοι του Ηρακλείου ονομάζονται λεωφόροι;". "Όσοι χωράνε να περάσει... λεωφορείο"! Το σύντομο ανέκδοτο περιγράφει με ανάγλυφο τρόπο την οδική πραγματικότητα στο "έξυπνο" Ηράκλειο και ταιριάζει γάντι στην καταγγελλόμενη περίπτωση της λεωφόρου Ικάρου.
Η λεωφόρος Ικάρου είναι μια επιβαρυμένη κυκλοφοριακά οδική αρτηρία, που ενώνει την Αλικαρνασσό με το κέντρο του Ηρακλείου. Παρά τη σπουδαιότητά της, στο τμήμα της λεωφόρου από την οδό Μαυσώλου και μέχρι την οδό Αρτεμισίας ο δρόμος στενεύει επικίνδυνα εξαιτίας των αυλόγυρων και της μη εφαρμογής του σχεδίου πόλης. Η στενότητα του δρόμου οδηγεί αναπόφευκτα και στη στενότητα των πεζοδρομίων, που στο συγκεκριμένο σημείο το πλάτος τους δεν ξεπερνά τα 30 με 40 εκ.
Την πραγματικότητα αυτή είχαν καταγγείλει προ μηνός κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι επισήμαναν πως, εξαιτίας του ανύπαρκτου πεζοδρομίου, στο σημείο έχουν σημειωθεί τρία ατυχήματα πεζών. Οι περίοικοι ζητούσαν από το Δήμο Ηρακλείου να εφαρμόσει το σχέδιο πόλης και να διαπλατυνθεί ο δρόμος στο συγκεκριμένο σημείο, έτσι ώστε να μην τίθεται καθημερινά σε κίνδυνο η ζωή των μαθητών των 4 σχολείων της περιοχής και όχι μόνο...
Με νέα παρέμβασή τους, οι κάτοικοι της περιοχής κατήγγειλαν χθες πως η κατάσταση στη λεωφόρο Ικάρου, αντί να βελτιωθεί, έγινε χειρότερη. Αυτό γιατί, όχι μόνο δεν έγιναν ποτέ οι απαλλοτριώσεις, αλλά επειδή επίσης δε φροντίστηκαν ούτε καν τα λιλιπούτεια πεζοδρόμια. Δηλαδή δεν έγιναν ούτε απλές παρεμβάσεις χωρίς κόστος για τους αρμόδιους.
Έτσι, όπως αναφέρουν οι διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι, οι οποίοι απέστειλαν και το σχετικό φωτογραφικό υλικό, «τα σχεδόν ανύπαρκτα πεζοδρόμια αρχίζουν να καλύπτονται από θάμνους, οι οποίοι, λόγω της εποχής και των βροχοπτώσεων, θα τα εξαφανίσουν. Ήδη το ένα πεζοδρόμιο στη μία πλευρά του δρόμου (όπως φαίνεται) έχει καλυφθεί από έναν ωραίο φοίνικα, που προφανώς δεν τον φύτεψε κανείς εκεί, αναγκάζοντας τους πεζούς να περπατούν στην κυριολεξία καταμεσής του "τεράστιου" δρόμου, ο οποίος έχει μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο τις εργάσιμες ώρες. Και το πρόβλημα επιτείνεται ακόμα περισσότερο, όταν μάλιστα στη συγκεκριμένη γωνία έχουν παρκάρει και αυτοκίνητα, όπως συνήθως».
Ούτε μιας ώρας δουλειά...
Οι κάτοικοι αναρωτιούνται: «Δε θα μπορούσε ο Δήμος να στείλει ένα συνεργείο να καθαρίσει την περιοχή, να κόψει το φοίνικα και την ελιά που καλύπτει ένα ξεθωριασμένο σήμα; Α, και παρεμπιπτόντως, να αντικαταστήσει και το σήμα; Δεν είναι ούτε μιας ώρας δουλειά. Αλλά ξέρουμε, σ' αυτήν την έρμη χώρα πρέπει να γίνει κι άλλο ατύχημα για να συγκινηθούν οι αρμόδιοι και να εκφράσουν τη λύπη τους».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η όλη υπόθεση είχε και ένα καλό: Ενδιαφέρθηκε το τμήμα Τροχαίας, το οποίο διαπιστώνει και συμφωνεί με την ύπαρξη του προβλήματος (στένωμα δρόμου, μικρά πεζοδρόμια) και ζητά από τους κατοίκους «να προσδιορίσουν τη χρονική περίοδο στην οποία έγιναν τα ατυχήματα, για να γίνει έλεγχος στο Βιβλίο Αδικημάτων και Συμβάντων της Υπηρεσίας, ώστε να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για τα καταγγελλόμενα».
Ελένη Σταυρουλάκη
