Αυτό που λίγο πολύ όλοι γνωρίζαμε, έγινε και επίσημο. Ο Κόμπι Μπράιαντ ανακοίνωσε με μια υπέροχη επιστολή στο theplayerstribune.com πως στο τέλος της σεζόν, θα αποχαιρετήσει το μπάσκετ, το ΝΒΑ, τα παρκέ και θα αφοσιωθεί οριστικά και αμετάκλητα στην οικογένειά του.
Ο 37χρονος ηγέτης και παίκτης σύμβολο των Los Angeles Lakers βλέπει τη χρονιά να μην πηγαίνει όπως την είχε φανταστεί, αισθάνεται το σώμα του να μην τον "ακούει" και ξέρει πως έφτασε στο τέλος μετά από 20 σεζόν στο υψηλότερο επίπεδο και 5 πρωταθλήματα. Για την ιστορία, σε 1292 αγώνες κανονικής περιόδου, ο Kobe μετρά 25.3 πόντους με 48.1% στα δίποντα, 33.1% στα τρίποντα και 83.7% στις βολές, μαζί με 5.3 ριμπάουντ, 4.8 ασίστ και 1.5 κλεψίματα ανά 36.5 λεπτά συμμετοχής.
Η συγκινητική επιστολή της αποχώρησης…
"Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήαν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ημουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Ετρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Επαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Εκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Εδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Ομως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1
Πάντα θα σε αγαπώ,
