Μπορεί η Δημοκρατία να είναι το καλύτερο πολίτευμα του κόσμου, όμως υπάρχουν λαοί που λόγω ιστορικής συνήθειας, θρησκοληψίας, αλλά και ειδικής ψυχοσύνθεσης είναι αδύνατον να τη συνηθίσουν και να την υποστηρίξουν.
του Γιώργου Χυντηράκη
Βέβαια, όλες οι χώρες του κόσμου, εκτός από το Βατικανό και τη Σαουδική Αραβία, ισχυρίζονται ότι είναι δημοκρατίες, ακόμα και το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ-Ουν στη βόρεια Κορέα, όμως η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες αφρικανικές και ασιατικές χώρες είναι στυγνές ή συγκεκαλυμμένες δικτατορίες.
Οι βόρειες αφρικανικές μουσουλμανικές χώρες, η Τυνησία, η Λιβύη, η Αίγυπτος αλλά και η Συρία με την Υεμένη είχαν δικτατορικά καθεστώτα με ισόβιους προέδρους, στα οποία ξαφνικά μετά το 2010 εμφανίστηκαν λαϊκές αντιδράσεις λόγω της χρόνιας και μεγάλης αυταρχικότητας της εξουσίας και της καταπίεσης του λαού.
Η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη, δηλαδή οι λαϊκές εξεγέρσεις στα παραπάνω κράτη, είχαν σαν αφορμή ένα γεγονός που συνέβη στις 17 Δεκεμβρίου του 2010 σε μια μικρή πόλη της Τυνησίας. Ο 26χρονος Μοχάμεντ Μπουαζίζι, μικροπωλητής λαχανικών σε δρόμο της πόλης, περιλούσθηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε διαμαρτυρόμενος για την αυθαιρεσία μιας αστυνομικού που του κατάσχεσε το εμπόρευμα.
Η αιτία υπήρχε (ανελευθερία και καταπίεση), η αφορμή δόθηκε (θάνατος μικροπωλητή) και ξαφνικά χιλιάδες Τυνήσιοι βγήκαν στους δρόμους.
Ακριβώς 10 ημέρες μετά το θάνατο του μικροπωλητή, ο πρόεδρος της χώρας Μπεν Αλί, κυνηγημένος, εγκατέλειψε τη χώρα.
Οι εξεγέρσεις πέρασαν τα σύνορα της Τυνησίας.
Στη Λιβύη είχαμε την κατάρρευση του καθεστώτος Καντάφι και τη δολοφονία του, στην Αίγυπτο τη σύλληψη και φυλάκιση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ και στη Συρία την εξέγερση κατά του Άσαντ και τον εμφύλιο πόλεμο.
Η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περίμεναν πολλοί. Η Αραβική Άνοιξη, λόγω της αιματηρής αλλά και άκαρπης εξέλιξής της, έγινε "αραβικός χειμώνας". Η δημοκρατία δεν ήρθε, η διαίρεση των πληθυσμών σε φυλές και σε φατρίες έφερε εμπόλεμες συρράξεις και κανείς δεν ξέρει τώρα ποιος κυβερνά και μέχρι πότε την Τυνησία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και τι θα γίνει στη Συρία.
Η Μεσόγειος από θάλασσα ειρήνης έγινε πεδίο μάχης και χιλιάδες κατατρεγμένοι πολίτες των παραπάνω χωρών πνίγονται, προσπαθώντας να φύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες και να έρθουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Δεν έφταναν τα καραβάνια των προσφύγων από τη Συρία, το Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν που περνούν με σάπιες βάρκες από τα παράλια της Τουρκίας στα ελληνικά νησιά, μας προέκυψε (όχι ξαφνικά) και το θέμα της ίδρυσης του Ισλαμικού Κράτους, του χαλιφάτου ISIS.
Το Ισλαμικό Κράτος ξεκίνησε ως τρομοκρατική οργάνωση τζιχαντιστών και μουτζαχεντίν στο Ιράκ το 2006 και το 2012, αφού κατέκτησε εδάφη στο βόρειο Ιράκ και στη Συρία, μετονομάζεται σε Ισλαμικό Κράτος.
Οι τζιχαντιστές του ISIS είναι φανατικοί μουσουλμάνοι σουνίτες, οπαδοί του ιερού πολέμου (τζιχάντ). Στην αρχή είχαν ως βασικό εχθρό τους το Ιράν και την άλλη μουσουλμανική θρησκευτική ενότητα, τους σιίτες, και στη συνέχεια διά της τρομοκρατίας επιχειρούν να κυριαρχήσουν στο μουσουλμανικό κόσμο και με τη διεθνοποίηση του τρόμου να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση των κρατών της Ευρώπης, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Αυτήν τη στιγμή τα εδάφη που κατέχουν είναι ίσα με την έκταση της Μεγάλης Βρετανίας και ο πληθυσμός που ελέγχουν είναι περίπου 10 εκατομμύρια Ιρακινοί, Κούρδοι και Σύριοι.
Τα περιουσιακά στοιχεία που ελέγχει το ISIS υπολογίζονται σε δύο τρισεκατομμύρια δολάρια και είναι μεγαλύτερα από το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα του Καναδά, της Ιταλίας ή και της Ρωσίας.
Οι ισλαμιστές του ISIS προσπαθούν να εμφανίσουν τους δυτικούς ως αιώνιους καταπιεστές του μουσουλμανικού κόσμου, αναπτύσσουν τη μαζική θρησκευτικότητα στις κατεχόμενες περιοχές και κάνουν τρομοκρατικές ενέργειες στις δυτικές χώρες, στοχοποιώντας κάθε τι που θεωρούν ότι προσβάλει τα δικά τους ήθη, όπως συναυλίες, μπαρ, ποδοσφαιρικούς αγώνες και γενικότερα το δυτικό τρόπο ζωής.
Η μουσική είναι απαγορευμένη, αγόρια και κορίτσια πηγαίνουν σε διαφορετικά σχολεία, οι γυναίκες πρέπει να φορούν μαντίλες ή πλήρες πέπλο και τα δικαστήρια επιβάλλουν βάναυση δικαιοσύνη βασισμένη στο νόμο Σαρία που καλύπτει θρησκευτικές και μη θρησκευτικές πτυχές της ζωής.
Τα έσοδα του Ισλαμικού Κράτους προέρχονται από την πώληση του λαθραίου πετρελαίου που εξάγει από 13 κοιτάσματα που έχει καταλάβει σε ιρακινό έδαφος και άλλων 7 σε συριακό έδαφος.
Υπολογίζεται ότι η ημερήσια παραγωγική ικανότητα ξεπερνά τα 120 χιλιάδες βαρέλια την ημέρα. Πηγές που γνωρίζουν τα πράγματα υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος αυτής της ποσότητας πετρελαίου περνάει "λαθραία" μέσω Τουρκίας και πωλείται στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες και ότι βασικός εξαγωγέας είναι ο υιός Ερντογάν!!
Με τα τεράστια έσοδα από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, από την πώληση αρχαιοτήτων, τους φυσικούς και γεωργικούς πόρους, το ISIS έχει μετατραπεί από τρομοκρατική οργάνωση σε ένα "κράτος τρόμου" και αυτός είναι ο βασικός λόγος για την επείγουσα αντιμετώπισή του.
Αυτή την ώρα υπολογίζεται ότι οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους είναι περίπου 40 έως 50 χιλιάδες και μαζί τους πολεμούν και 3 έως 5 χιλιάδες δυτικοί μισθοφόροι. Η στρατολόγηση νέων μαχητών πρέπει να είναι συνεχής και επιτυχημένη, αν αναλογιστούμε ότι περίπου 10 χιλιάδες μαχητές του ΙSIS έχουν σκοτωθεί μέχρι τώρα από βομβαρδισμούς και άλλες πολεμικές πράξεις.
Μετά και τις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, έχει αποδειχθεί ότι οι επιθέσεις αυτοκτονίας είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν και τουλάχιστον προς το παρόν οι ισλαμιστές του ΙSIS έχουν καταφέρει να προκαλέσουν τον απόλυτο τρόμο και φόβο που παραλύει την καθημερινή ζωή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Αυτή την ώρα εναντίον του κράτους των τρομοκρατών επιχειρούν με βομβαρδισμούς στρατιωτικών στόχων η Ρωσία, η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ τα διαφορετικά συμφέροντά τους προσπαθούν να προστατέψουν και να επιβάλουν στην περιοχή η Συρία του Άσαντ, οι αντίπαλοι του Άσαντ, οι Κούρδοι της Τουρκίας και του Ιράκ, οι Ιρανοί, οι Ιρακινοί, οι Σαουδάραβες, το Ισραήλ, η Τουρκία, η Ρωσία, η Αμερική, η Γαλλία, η Γερμανία... και όπως καταλαβαίνετε όπου λαλούν πολλά κοκόρια θα αργήσει να ξημερώσει.
Πρέπει όμως να τονιστεί ότι, και αν ακόμα καταστραφεί το Ισλαμικό Κράτος του τρόμου, το ΙSIS, η αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας δεν είναι εύκολη, διότι τρομοκρατικές ομάδες έχουν δημιουργηθεί σε πολλά αφρικανικά και ασιατικά κράτη και η απειλή θα αργήσει να εξαλειφθεί.
Τέλος, για να έχουμε και μια εικόνα για το τι γίνεται στη Συρία, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο πληθυσμός της χώρας πριν τον εμφύλιο και την εισβολή του ΙSIS ήταν 23 εκατομμύρια.
Μέχρι στιγμής στο εσωτερικό της χώρας έχουν εκτοπιστεί περίπου 8 εκατομμύρια και τουλάχιστον 4 εκατομμύρια Σύριοι έχουν καταφύγει στο εξωτερικό, με περίπου το 1,9 εκατ. των προσφύγων να βρίσκονται στην Τουρκία και να περιμένουν να έλθουν κυρίως στην Ελλάδα και να φτάσουν στην πλατεία Βικτωρίας για να λιαστούν, όπως έλεγε και η κυρία Τασία.
Σημείωση: Τα στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο έχουν συλλεχτεί από επίσημες πηγές πληροφόρησης.
