Εντυπωσιακή παρουσία είχε και στον 33ο Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας η Ιεραπετρίτισσα Μαρίνα Αχλάτη, αφού με χρόνο 3.19.22 ήταν η πρώτη κρητικιά για τρίτη μάλιστα χρονιά, 9η στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και 2η στην ηλικία άνω των 40 ετών.
Μία εργαζόμενη μητέρα και αθλήτρια που μετά από πολύχρονη παύση στα ταρτάν επέστρεψε το 2011 για να κάνει αυτό που αγαπάει.
«Υπήρξα αθλήτρια στα 15 μου χρόνια όμως στη συνέχεια το άφησα και επέστρεψα στα 35 μου, με στόχο αρχικά να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση. Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους», τονίζει στη «Ν.Κ.» η Μαρίνα Αχλάτη εμφανώς ικανοποιημένη από την προσπάθεια και τα αποτελέσματά της τα τελευταία χρόνια. «Το 2011 πήρα για πρώτη φορά μέρος στα 10 χλμ. του Πανελληνίου Πρωταθλήματος και ήμουνα 8η.
Έτσι αποφάσισα να τρέξω την επόμενη χρονιά και για πρώτη φορά στον Κλασικό Μαραθώνιο χωρίς να γνωρίζω πολλά πράγματα… Αυτοί που ήξεραν μου είπαν ότι έκανα ερασιτεχνικό παγκρήτιο ρεκόρ, πίσω από τη Ρήγα και τη Δημακοπούλου».
Εκείνη την πρώτη χρονιά του Μαραθωνίου η πρωταθλήτρια του Μιχάλη Αφορδακού έκανε χρόνο 3.20.05, για να ακολουθήσει το 2014 μία ακόμη πολύ καλή παρουσία με χρόνο 3.18.20.
Όπως μάλιστα τονίζει, η προσπάθειά της αυτή είναι αρκετά δύσκολη αφού ο χρόνος είναι περιορισμένος και οι υποχρεώσεις αρκετές. Η Μαρίνα είναι μητέρα δύο παιδιών, 14 και 16 ετών και όταν εκείνα είναι στο σχολείο και τα φροντιστήρια εκείνη βρίσκεται στο Στάδιο της Ιεράπετρας για προπόνηση. «Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις προσπαθείς να τα συνδυάσεις όλα.
Με τη στήριξη του συζύγου μου και των παιδιών μου τα καταφέρνω. Το δύσκολο κομμάτι είναι οι οκτώ μήνες που πρέπει να είμαι και στο θερμοκήπιο. Η δουλειά είναι κοπιαστική και αυτό το διάστημα οι προπονήσεις πηγαίνουν λίγο πίσω. Μετά όμως επιταχύνω και προετοιμάζομαι για το Μαραθώνιο. Κάθε χρόνο η συμμετοχή μου δίνει νέες εμπειρίες και μου προσθέτει προπονητικά χρόνια, μου δίνει αυτοπεποίθηση. Γεμίζω τις μπαταρίες και ξεκινώ την επόμενη προσπάθεια».
Τα παιδιά της Μαρίνας Αχλάτη μπορεί να μην ασχολούνται με το στίβο, όμως θαυμάζουν τη μητέρα τους για την προσπάθεια που κάνει. «Τα παιδιά μου είναι υπερήφανα και χαίρονται για μένα. Είναι κοντά μου και με παροτρύνουν».
Στυλοβάτης της πρωταθλήτριας που αγωνίστηκε με το σωματείου του Λιβυκού, εκτός από την οικογένειά της, είναι βέβαια ο προπονητής της Μιχάλης Αφορδακός. «Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μιχάλη Αφορδακό που με πιστεύει και δουλεύει από το 2011 μαζί μου».
Της Μαρίας Πετρούτσου
