Ο πρωθυπουργός ήταν σαφής στην πρόσφατη ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. «Σ' αυτές τις εκλογές, όμως, πέραν της δικαίωσης και της εμπιστοσύνης στο ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε και την απόλυτη επιβεβαίωση ενός νέου διαχωρισμού του εκλογικού σώματος». Προφανώς δεν έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος με αυτήν τη διαπίστωσή του. Ούτε, φυσικά, ενθουσίασε το ακροατήριό του. Γι' αυτό και έσπευσε να προσθέσει απνευστί! «Επιβεβαιώθηκε η ταξική ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ».
Του Αντώνη Βγόντζα
Ο Αλέξης, πια, δε διευκρίνισε αν η "ταξική ψήφος" καλύπτει ιδεολογικά και τους "ψεκασμένους" των ΑΝ.ΕΛ. Παρόντες, απόντες ή και μέλλοντες. Πάντως, κατά τα άλλα, ήταν σαφές το μήνυμά του. Ιδίως προς τους βουλευτές του και τα κεντρικά στελέχη του. Από τους πρώτους έσπευσε να μετατρέψει σε Ευαγγέλιο της απροσδόκητης για δημοκρατικό ηγέτη δήλωσης ο συμπαθής, κατά τα άλλα, βουλευτής Σάμου και κάτοχος βαρίου ονόματος. Ο καημένος θέλησε να απαλύνει τον αναπόφευκτο πόνο από τη φοροκαταιγίδα, που τους έπληξε, των γονιών που επέλεξαν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο. «Το πολιτικό κόστος» του ΣΥΡΙΖΑ δε θα είναι σε σχέση με το κοινό του, από τη δυσαρέσκεια των γονέων των παιδιών των ιδιωτικών σχολείων. Επομένως δεν έχει και κανένα λόγο να το πάρει πίσω.
Δεν αποκλείεται να είναι έτσι τα πράγματα. Μολονότι κανένας μέχρι σήμερα, δεν έχει συνεισφέρει, σε αυτόν τον αλλοπρόσαλλο και χαβαλετζίδικο δημόσιο διάλογο, εμπειρικές μελέτες, που να επιβεβαιώνουν αυτή τη μεγάλη αλήθεια! Τα παιδιά των Συριζαίων πηγαίνουν μόνο σε δημόσια σχολεία. Και διαπρέπουν παρ' όλα αυτά μετά ταύτα. Από την άλλη είναι γνωστό, όχι μόνο στους σκανδαλοθήρες και στον κίτρινο Τύπο, ότι την ιδιωτική εκπαίδευση προτιμούν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με πιο κορυφαίο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του. Άλλωστε είναι γνωστή η πολιτική και συνδικαλιστική κυριαρχία των Συριζαίων ανάμεσα στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.
Πρέπει επίσης να ομολογήσουμε ότι η βασική διαπίστωση του Αλέξη ως Πρωθυπουργού προσφέρει και παράγει πολλαπλάσιο προβληματισμό. Του ίδιου, συγγενούς ή άλλου είδους. Και οι άνεργοι ανήκουν σε αυτή την ιδεολογικώς και επιστημονικώς αδιαμόρφωτη «τάξη» που στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ. Και, οπωσδήποτε, με τον Πρωθυπουργό στο διχασμό και "το νέο διαχωρισμό του εκλογικού σώματος". Διερωτόμαστε, τότε: πώς θα επιχειρήσει να εξηγήσει ο Αλέξης του εκτροχιασμένου τρένου ή του σπασμένου χεριού (από τους φίλους μαθαίνει κανείς) και η σχετικώς νεαρά κυρία Γεροβασίλη σε αυτούς τους άνεργους πώς η φοροκαταιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. πλήττει κυρίως αυτούς; Είναι γνωστό και στους πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών σχολών πως οι έμμεσοι φόροι πλήττουν κυρίως τους φτωχούς και την κατώτερη τάξη. Ως φόροι στην κατανάλωση.
Αν οι νέοι, ανάμεσα στα δεκαοκτώ με σαράντα, ανήκουν σε αυτή την παράξενη «τάξη» που στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ, τότε πάλι θα κληθεί η γνωστή κυρία Γεροβασίλη και ο εκ Σάμου ορμώμενος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ για να εξηγήσουν σε εμάς, τους μονίμως αφελείς, και στους νέους και ανέργους που απευθύνονται γιατί δε θα έχει πολιτικό κόστος για το ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλα τα μέτρα που ψηφίζει και εφαρμόζει αυτό το παράταιρο και αφύσικο ζευγάρι των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝ.ΕΛ. δε δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Αντίθετα, μάλιστα όσες υπάρχουν, τις περιορίζουν ή τις κλείνουν. Καμία αξιόλογη και σημαντική επένδυση στο χαμηλό ορίζοντα του ιδεοληπτικού ΣΥΡΙΖΑ.
Όλος αυτός ο πολιτικός λόγος στρέφεται ενάντια στον κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας. Όπως, τουλάχιστον, μας παραδόθηκε και συνδιαμορφώσαμε. Όπως, τουλάχιστον, τον παραδέχονται και τον προωθούν όλοι οι δημοκρατικοί λαοί του κόσμου. Όπως, τουλάχιστον, οφείλουν να τον κατανοήσουν οι νέες γενιές των Ελλήνων. Σε μία σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία η ψήφος του λαού δεν είναι ταξική. Ο πολίτης αποφασίζει στο πλαίσιο των αξιών, των στόχων και σκοπών, που γνωρίζει, αποδέχεται και συνυπολογίζει. Ούτε η ψήφος, όσων διαφωνούν με εμάς, είναι "τοξική". Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν υπάρχουν πολίτες πρώτης κατηγορίας ή δεύτερης επιλογής. Ούτε το Κοινοβούλιο είναι "ταξικό". Παραμένει και είναι ο μεγάλος και κορυφαίος στίβος της μάχης των ιδεών, που αναπτύσσονται, συγκρούονται και διαλεκτικά συντίθενται. Ούτε η Κυβέρνηση είναι ταξική. Εκπροσωπεί ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Και υπηρετεί το συνολικό συμφέρον του. Το "δημόσιο συμφέρον".
Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνες ανοησίες.
