Τον θυμόμαστε πολύ καλά. Με εκείνο το «αθώα» καταγγελτικό ύφος του. «Ολαντρέου» αποκάλεσε τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Μέσα στο Παρίσι. Νομίζοντας ότι έτσι τον απαξιώνει. Παίρνοντας το δεύτερο συνθετικό του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού.
του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Σήμερα και αύριο θα πρωταγωνιστήσει στην απότιση τιμών προς τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Θα συμφάγει μαζί του, έχοντας δίπλα του τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Θέλει να έχει αυτός, αποκλειστικά, το ενδιαφέρον του Γάλλου Προέδρου. Γι' αυτό και απαίτησε να μην προσκληθεί κανένας άλλος Έλληνας πολιτικός αρχηγός. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, περίπου, το αποδέχθηκε. Υπάρχει τέτοιο προηγούμενο;
Αυτό το πρωτότυπο και παράξενο πρωτόκολλο πολύ μου αρέσει! Με "τρώει", όμως, ν' ακούσω τα λόγια θαυμασμού προς τον Ολάντ. Περιμένω τις προσφωνήσεις του. Και τη γαλατική υπερβολή του Γάλλου σοσιαλιστή φίλου. Να μην τα ξεχνάμε όλα!
Περιμένω πολλά. Πρέπει να περιμένουμε πολλά! Οι αντίστοιχες επισκέψεις των προηγούμενων Γάλλων Προέδρων είχαν συγκεκριμένο πρακτικό πολιτικό περιεχόμενο. Συνδέονταν με τις προσπάθειες εισόδου της Ελλάδας στην, τότε, Κοινή Αγορά. Και με την προσπάθεια επενδύσεων του γαλλικού κεφαλαίου στις πιο προσοδοφόρες περιοχές της οικονομικής μας δραστηριότητας.
Και στα δύο πρέπει να περιμένουμε αποτελέσματα. Ο Γάλλος Πρόεδρος θα συμβάλλει στη ραγδαία μεταστροφή του Αλέξη Τσίπρα σε φιλοδυτικές και φιλοευρωπαϊκές θέσεις. Κι όσο για τις επενδύσεις, είναι περιορισμένη πια η γκάμα των ευκαιριών που η γαλλική οικονομία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κι όσο για το τι θα επικρατήσει στους δρόμους; Ε! Οι πιο πολλοί από τους παλιούς και κουρασμένους διαδηλωτές θα 'χουν περάσει από την από δω μεριά.
