Τη διά νόμου κατάργηση του "παστουρώματος" στα ζώα και την ποινική δίωξη όσων επιμένουν σ' αυτήν ζητά με επιστολή της προς τις αρμόδιες δικαστικές και άλλες Αρχές η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία.
Όπως εξηγεί η πρόεδρος της Ομοσπονδίας, δικηγόρος από τα Χανιά Αναστασία Μπομπολάκη: «"Παστούρωμα" (ή μπαστούρωμα ή περδούκλωμα ή περδούκλι) είναι το δέσιμο των ποδιών του ζώου μεταξύ τους, συνήθως ένα μπροστινό και ένα πίσω της ίδιας πλευράς ή τα πόδια ανά δύο δεμένα (διπλή παστούρα). Ακόμα πιο βάρβαρη πρακτική είναι το δέσιμο των ποδιών του ζώου με το κεφάλι, κάτι που συνηθίζουν σε βοοειδή».
Το "παστούρωμα", κατά την ίδια, «αποτελεί βαρύτατη μορφή κακοποίησης, καθώς τα ζώα δένονται από πολύ μικρές ηλικίες - οι κτηνοτρόφοι δένουν τα πόδια των ζώων εκτροφής αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους - και περνούν όλη τους τη ζωή έχοντας μεγάλες δυσκολίες στην παραμικρή τους κίνηση.
Αλλά δεν είναι μόνο η κίνηση που εμποδίζεται. Παράλληλα τα ζώα δεν μπορούν να ξαπλώσουν ή να χαλαρώσουν στον ύπνο τους. Ειδικά τα ζώα που έχουν τα πόδια δεμένα με το κεφάλι, ζουν μια ζωή σκυμμένα, χωρίς κανένα περιθώριο να τεντώσουν το σώμα τους και να υψώσουν το κεφάλι τους.
Εκτός των παραπάνω, το δέσιμο των ποδιών προκαλεί τενοντίτιδες ή αποκοπή τένοντα και βαθιές πληγές του δέρματος λόγω της τριβής με το σκοινί, οι οποίες μπορούν να καταλήξουν και σε ακρωτηριασμό του ζώου, με ό,τι συνεπάγεται για τη μετέπειτα ζωή του».
Το "παστούρωμα" είναι μια πρακτική που συνηθίζεται εδώ και δεκάδες χρόνια στα νησιά, κυρίως στις Κυκλάδες (Πάρο, Νάξο, Φολέγανδρο, Ανάφη, Σέριφο, Κίμωλο κ.α.), αλλά και σε Ρόδο, Κρήτη, Κέρκυρα κ.α. Σε μικρότερη έκταση το συναντάμε και στην ηπειρωτική Ελλάδα (π.χ. Λακωνία).
Όπως τονίζεται στην επιστολή που υπογράφει η κ. Μπομπολάκη, «το φαινόμενο αυτό, αν και φαίνεται παράλογο και "απάνθρωπο" στον κάθε νοήμονα άνθρωπο, θεωρείται μια συνηθισμένη πρακτική για να μην πηδήξουν τα ζώα τις ατελείς ή ανύπαρκτες περιφράξεις, να μην απομακρυνθούν από το σημείο βοσκής ή να παχύνουν λόγω του περιορισμού των κινήσεων.
Ουσιαστικά τα ζώα υπόκεινται σ' όλη τη ζωή τους σ' ένα αδιάκοπο μαρτύριο στο βωμό του εύκολου κέρδους, αλλά και της ευκολίας των ιδιοκτητών, που δε θέλουν να κάνουν σωστές περιφράξεις ή να επιτηρούν τα ζώα τους ως οφείλουν.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα ζώα δεν έχουν καν σωστό κατάλυμα που να τα προφυλάσσει από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, ούτε καθαρό και δροσερό νερό στη διάθεσή τους ακόμα και τους θερμούς μήνες του καλοκαιριού».
Δικαιολογίες...
«Συχνότατα ακούμε σαν δικαιολογία τον κίνδυνο ατυχημάτων για πεζούς, τροχοφόρα και τα ίδια τα ζώα, αν αυτά βγουν στο δρόμο ή απομακρυνθούν από το σημείο βοσκής. Εδώ έχουμε να αντιπαραθέσουμε τα εξής:
• Οι ιδιοκτήτες των ζώων είναι υποχρεωμένοι βάσει του Ν. 4039/12 και του Ν. 4235/14 αλλά και της ηθικής να παρέχουν στα ζώα τους σωστές συνθήκες διαβίωσης. Σε αντίθετη περίπτωση, δε θα έπρεπε να διατηρούν ζώα.
• Αν δεν είναι δυνατή η διαβίωση και η βοσκή των ζώων σε ασφαλή και πιο απομακρυσμένα σημεία, οι σωστές περιφράξεις, η σωστή επιτήρηση και δέσιμο των ζώων από το κεφάλι (για λίγες ώρες) αποτελούν αποδεκτές λύσεις, αλλά όχι το "παστούρωμα"».
Αυτεπάγγελτα
Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία ζητά από τις αρμόδιες Αρχές τη διενέργεια ελέγχων από τις αστυνομικές Αρχές, σε συνεργασία με τις κατά τόπους κτηνιατρικές διευθύνσεις. Σε περίπτωση που οι ιδιοκτήτες δε συμμορφωθούν, ζητείται η αυτεπάγγελτη ποινική τους δίωξη. Ταυτόχρονα, η Ομοσπονδία ξεκινά καμπάνια ενημέρωσης προς το κοινό και πιέσεις προς το αρμόδιο υπουργείο για τη ρητή και διά νόμου απαγόρευση της πρακτικής αυτής.
Δυσφήμηση για τη χώρα μας...
Αυτή η βάρβαρη πρακτική δεν έχει μόνο αντίκτυπο στην ευζωία των βιολογικών μας εταίρων, αλλά, όπως τονίζεται, «έχει και οικονομικές επεκτάσεις, με μεγάλο ποσοστό τουριστών να φεύγουν με τις χειρότερες εντυπώσεις για την κουλτούρα των Ελλήνων της υπαίθρου. Κυρίως η κατάσταση αυτή δε συνάδει με τον Ελληνικό Πολιτισμό, ούτε με την πραγματικότητα μιας υποτιθέμενης ευρωπαϊκής χώρας και αποτελεί μελανό σημείο της συμπεριφοράς των Ελλήνων απέναντι στα ζώα».
