Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως και όλοι οι πολιτικοί ηγέτες καπιταλιστικών μεγάλων και μικρών χωρών του πλανήτου, υπόκειται στη διακυβέρνηση του πολυεθνικού κεφαλαίου. Στην πρώτη περίοδο της προεδρίας του ο Ομπάμα εκρίθη ως συνήθης μαριονέτα στα χέρια του κεφαλαίου.
Παρά ταύτα στην εξωτερική πολιτική, με επιμονήκαι υπομονή απέτυχε να απομακρύνει προσωρινά τονκίνδυνο τελικής πλανητικής συρράξεως. Ο πόλεμος μέχρι στιγμήςδεν επεκτάθη ούτε στο ουκρανικό μέτωπο, ούτε στο μέτωπο του Ιράν. Επέτυχε μάλιστα να ξεκινήσει τη μακροχρόνια διαδικασία επιτεύξεως Νέας Γιάλτας στην Ανατολική Μεσόγειο, τασσόμενος υπέρ της θέσεως Χίσσινγκερ Νέας Γιάλτας και αντιτιθέμενος στη θέση Μπρεζίνσκι διαμελισμού της Ρωσίας.
Δυστυχώς, όμως, πρόκειται για εκεχειρία στην προεδρική εξουσία, μέχρι την πιθανή επάνοδο των Νεοσυντηρητικών, των Neocons (Neo Conservatives). Γι' αυτό και οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 2016 θα έχουν καθοριστική σημασία για το μέλλον του πλανήτου. Μία τέτοια επάνοδος θα ενισχύσει την πρόβλεψη του πρώην προέδρου Μπους του Νεωτέρου ότι ο πλανητικός πόλεμος που άρχισε με τον βομβαρδισμό από το ΝΑΤΟ της Γιουγκοσλαβίας,στις 24 Μαρτίου 1999 θα ολοκληρωθεί στο τέλος μίας γενεάς, δηλαδή περίπου το 2030 κατόπιν της τελικής πολεμικής αναμετρήσεως ΗΠΑ-Κίνας με ολικό πυρηνικό ολοκαύτωμα του πλανήτου.
Οι Neocons ήταν και συνεχίζουν να είναι παρόντες και στα δύο όμματα, το Ρεπουμπλικανικό και το Δημοκρατικό. Η κοινή τους πεποίθηση είναι ότι η Αμερική έχει το καλύτερο και το ανώτερο πολιτικό, κοινωνικό και κοινωνικό σύστημα, το δημοκρατικό καπιταλιστικό σύστημα (American democratic capitalism) που υποχρεούται να το επιβάλει σε όλα τα έθνη της γης. Ο στόχος τους είναι, πριν από την τελική αναμέτρηση με την Κίνα, να επιτεθουν μονομερώς κατά της Ρωσίας με πυρηνικά όπλα, πιστεύοντας ότι θα κερδίσουν. Ο πρώην Αμερικανός υφυπουργός Οικονομικών Paul Craig Roberts, το τελευταίο του βιβλίο που μόλις εξεδόθη, με τίτλο "The Neoconservative Threat to World Order. Washington's Perilous War for Hegemony", αναπαράγει επί λέξει τα εξής φοβερά για τους Νεοσυντηρητικούς που είχε γράψει τον Φεβρουάριο του 2014: «Washington thinks nuclear war can be won and is planning a first strike against Russia"! και επαναλαμβάνει έκτοτε τις κατηγορίες του ότι οι ΗΠΑ είναι αυτές που οργάνωσαν όλες τις έγχρωμες επαναστάσεις, προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Πούτιν και περικύκλωσαν την Κίνα με στόχο να την διαμελίσουν, όπως προσπάθησαν να το κάνουν και με τη Ρωσία.
Γνωρίζοντας τις παραπάνω δολοπλοκίες των Νεοσυντηρητικών υποχρεούμεθα να επανεξετάσουμε τη σημερινή εξωτερική πολιτική του Ομπάμα, που εξυπηρετώντας διαφορετικά αμερικανικά συμφέροντα, απεμάκρυνε τους κινδύνους επιβολής ακραίως καπιταλιστικών επιθετικών λύσεων, σε τρία εξωτερικά μέτωπα:
1 - Στην Ευρώπη, βάζοντας φίμωτρο στην Γερμανία. 2 - Στην Ουκρανία, χαλιναγωγώντας τους ακραίους κατά της Ρωσίας φιλοπόλεμους κύκλους του Κιέβου και της Ουασιγκτώνος. 3 - Ρίχνοντας γέφυρα προς το Ιράν.
Συνεπώς ο Ομπάμα, μέσα στα πολύ στενά πλαίσια των δυνατοτήτων του κατόρθωσε να κάνει θετικό έργο στην εξωτερική πολιτική και αυτό αφαιρεί από επάνω του την παλαιότερη κατηγορία "τι Μπους, τι Ομπάμα!".
Δημήτρης Κιτσίκης
