default-image

Τα "Σπίτια της καρδιάς" της Αγγελικής Κίτσου-Μαγαράκη

Πολιτισμός
Τα "Σπίτια της καρδιάς" της Αγγελικής Κίτσου-Μαγαράκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο της Αγγελικής Κίτσου-Μαγαράκη με το μεταφορικό τίτλο "Σπίτια της καρδιάς", όπως ονομάζονται τα ελληνικά σπίτια των «αλησμόνητων πατρίδων». Εκτενής βιβλιοπαρουσίαση και παράλληλη έκθεση φωτογραφίας θα πραγματοποιηθούν στις 14 Οκτωβρίου, στις 7 το απόγευμα, στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.

Μπορεί η δασκάλα και φιλόλογος συγγραφέας του βιβλίου να γεννήθηκε στο Ηράκλειο, όπου και ζει μέχρι σήμερα, όμως το «πολιτιστικό στίγμα» της το έδωσαν οι Μικρασιάτες γονείς της.

Μια παλιά κιτρινισμένη φωτογραφία την οδήγησε πριν τρεις δεκαετίες στο σπίτι των παππούδων της στα Αλάτσατα, αντικαθιστώντας με αυτό το «κουκλόσπιτο» που είχε πλάσει στην οθόνη του μυαλού της με το χαρμάνι των υλικών της παιδικής φαντασίας της και των περιγραφών των γονέων της.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε το έναυσμα για την περιπέτεια της αναζήτησης και φωτογράφησης ελληνικών σπιτιών στη σημερινή Τουρκία.

Κινητήρια δύναμή της στη συνέχεια ήταν το μεράκι για φωτογράφηση, η νοσταλγία και προπαντός η διάθεσή της να διασώσει τα απομεινάρια της ανοχής του χρόνου, αλλά και η αγωνιώδης πρόθεσή της να προλάβει την αδηφαγία της οικοδομικής αντιπαροχής στη γειτονική μας χώρα.

Σε έντεκα ταξίδια της και με τη φωτογραφική μηχανή της οπλισμένη, σάρωσε τη σημερινή Τουρκία από την Ανατολική Θράκη, και κυρίως την Κωνσταντινούπολη, την Προποντίδα, τη Βιθυνία και τον Πόντο μέχρι τη νότια Μικρά Ασία και από την Καππαδοκία μέχρι την Ιωνία και κυρίως τη Σμύρνη.

Και απαθανάτισε σπίτια-μάρτυρες μιας σφύζουσας άλλοτε ελληνότροπης ζωής, αλλά και μιας μαρτυρικής εγκατάλειψης. Σπίτια που πλησίασε όχι με τη βιασύνη του κοπαδοποιημένου τουρίστα, αλλά με το δέος και το σεβασμό του προσκυνητή που κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την έκσταση, τη γη και την απογείωση.

Αποτέλεσμα του χρονοβόρου, μοχθοβόρου, χρηματοβόρου, αλλά θησαυροφόρου ταξιδιού της ήταν η δημιουργία ενός πολύτιμου, καλοδομημένου και καλοσκαρωμένου λευκώματος 500 σελίδων, που ολοκληρώνεται με το απαραίτητο γλωσσάρι. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από κείμενα παλαιότερων και νεότερων λογοτεχνών που μετέπλασαν λογοτεχνικά τη συγκίνησή τους για τις «αλησμόνητες πατρίδες» και εδώ διερμηνεύουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις της ερευνήτριας φωτογράφου, για τα οποία αυτή μας προϊδέασε στη συγκινητική εισαγωγή της υπό τον τίτλο «Σαν παραμύθι και σαν όνειρο».

Η ίδια περιορίζεται στις λεζάντες και το σχολιασμό των φωτογραφιών, πάντα με δωρικό τρόπο. Η «οπτική γωνία» των επιλογών της όμως την καθιστά πανταχού παρούσα. Όπως πανταχού παρούσα είναι και η Φωτεινή Στεφανίδη, που υπογράφει την άριστη επιμέλεια του όλου πονήματος.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News