Το Headfucker είναι ένα... εκρηκτικό κοκτέιλ, που είναι trademark των Μαλίων και από τα αγαπημένα των Άγγλων τουριστών. Ο Γιώργος Μαραζάκης είναι ένας Κρητικός φωτογράφος, που επέλεξε τα Μάλια για να τραβήξει φωτογραφίες που δίνουν μια γεύση από τη θερινή παρακμή του αγαπημένου θέρετρου των νεαρών Άγγλων στην Κρήτη.
Η σχέση αυτών των δύο; Headfucker ονόμασε τη σειρά των φωτογραφιών που τράβηξε στα Μάλια ο Κρητικός φωτογράφος, με τις οποίες μάλιστα έφτασε στους φιναλίστ του διαγωνισμού Miami Street Photography Festival 2014.
Η συλλογή Headfucker είναι μια καταγραφή με αφαιρετική ματιά και δίχως "ρεπορταζιακή" διάθεση, των τεκταινόμενων στα Μάλια τις "μικρές" ώρες της νύχτας, όταν οι αναστολές εξαφανίζονται στην ομίχλη του αλκοόλ και της προσωρινής (ολιγοήμερης) ασυδοσίας των νεαρών τουριστών από την Γηραιά Αλβιόνα.
Πώς περιγράφει την εμπειρία του ο ίδιος ο φωτογράφος: «Αν εξαιρέσεις τον μήκους 1,5 χιλιομέτρου δρόμο που συνδέει την παλιά εθνική οδό με την παραλία, τα Μάλια, 9 μήνες το χρόνο, είναι μια ήσυχη κωμόπολη, με όμορφες παραλίες και ένα πολύ ενδιαφέρον μινωικό ανάκτορο.
Αυτός όμως ο δρόμος ήταν που, με αφορμή τη φωτογραφία, ξεκίνησα το 2012 και για 3-4 φορές κάθε σεζόν να επισκέπτομαι τα Μάλια. Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν η αντίδραση που ο ίδιος προκαλούσα στους ιδιοκτήτες των μπαρ, τους μπράβους και τα καμάκια.
Τι δουλειά είχε εκεί 2 έως 3 το πρωί ένας τύπος που ούτε Άγγλος είναι, ούτε εικοσάχρονος, ούτε μεθυσμένος, με μία φωτογραφική μηχανή στο χέρι; Μετά τη δεύτερη-τρίτη επίσκεψη μου άρχισαν, ευγενικά πάντα, να με ρωτάνε. Προσπαθούσαν να μάθουν από πού έβγαζα "μεροκάματο". Πουλούσα τις φωτογραφίες στους ξένους; Ήμουν δημοσιογράφος που ετοίμαζε κάποιου είδους δυσφήμιση; Ήμουν της ασφάλειας; Όταν εξηγούσα ότι φωτογράφιζα μόνο για να φωτογραφίζω, επειδή αυτό ήταν το χόμπι μου κάποιοι απλά δεν με πίστευαν και κάποιοι άλλοι με κοιτούσαν συγκαταβατικά με ύφος "ε ρε τρέλα που κουβαλάει ο κόσμος".
Συνηθίζουμε να κρίνουμε αρνητικά ό,τι μας είναι ξένο και διαφορετικό, ό,τι δεν καταλαβαίνουμε, όπως π.χ. τι είδους διασκέδαση είναι να πίνεις μέχρι αναισθησίας, την ίδια στιγμή που μας φαίνεται φυσιολογικό να πετάξουμε ένα φορτηγό γαρίφαλα σε μια 40άρα με βραχνή φωνή και κοντή φούστα».
