25 χρόνια μετά το 1990, η χώρα βίωσε τη συντομότερη χρονική περίοδο ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις, οδηγώντας σε μια κυβέρνηση η οποία στην ουσία είναι η ίδια με αυτή που είχαν εγκρίνει οι πολίτες πριν από 8 περίπου μήνες. Ωστόσο προκύπτουν κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα
1.Καταρχάς, το αποτέλεσμα των εκλογών εδραιώνει την πολιτική ηγεμονία του Σύριζα. Οι έλληνες ψηφοφόροι έδωσαν μια καθαρή νίκη στον κ.Τσίπρα, με μεγάλη διαφορά μάλιστα από τη ΝΔ, ενώ επικύρωσαν και τη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, επιτρέποντας το σχηματισμό κυβέρνησης από τα δύο κόμματα. Ωστόσο δεν είναι μόνο αυτό. Αν τον Ιανουάριο συζητούσαμε για την ιστορική αλλαγή με το ¨πρώτη φορά αριστερά¨, η επαναβεβαίωση της επιλογής των πολιτών και η ευθύνη που αναλαμβάνουν αποκτά ισχυρότερα χαρακτηριστικά. Η σημαντικότητα της επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με αυτά τα ποσοστά, είναι πολλαπλάσια από την επικράτηση του Ιανουαριου, έχοντας μεσολαβήσει ένα 8μηνο αποτυχημένων, όπως παραδέχονται εκών άκων και στο ΣΥΡΙΖΑ, διαπραγματεύσεων και ανεκπλήρωτων δεσμεύσεων. Και όμως οι πολίτες επέμειναν.
2. Οι πολίτες αποδοκίμασαν τον ¨άλλο δρόμο¨, θέτοντας εκτός Βουλής τη Λαϊκή Ενότητα και το σχέδιο της δραχμής ενώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι χρεώνουν στον Παναγιωτη Λαφαζανη και την απώλεια της πλειοψηφίας από τη προηγουμενη κυβέρνηση. Όμως αυτό είναι μονο το προφανές. Προκύπτει και κάτι ακόμη. Η χώρα ξεκίνησε με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται στο δρόμο του μνημονίου ως ¨αναγκαίο κακό¨. Στη πορεία προστέθηκε η ΝΔ. Ήρθε το ΠΟΤΑΜΙ και ακολούθησαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. Απο σήμερα η Βουλή έχει έξι κόμματα αφού στο δρομο του ¨αναγκαίου κακού¨ εχει προστεθεί και Η Ένωση Κεντρώων με την εισοδο της στη βουλή. Ουσιαστικά πέντε χρονια μετά το πρώτο μνημόνιο, στη βουλη έχουν μείνει ως αντιμνημονιακοί ,εάν υπάρχει ακόμη αυτός ο διαχωρισμός, οι αριστεροί κομμουνιστές, και οι ακροδεξιοί χρυσαυγίτες. Φυσικά από εντελώς διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες, αλλά αυτό είναι σήμερα το κοινοβουλευτικό ¨ταμείο¨
3. Στο παραπάνω συμπέρασμα θα πρέπει να συνυπολογιστεί και κάτι ακόμη Ανεξαρτήτως επιλογής, οι πολίτες είπαν ¨όχι¨ στους δραχμιστές σε εκείνους που αντιπροτείνουν επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Και είπαν ¨όχι¨ είτε γιατί απλά πιστεύουν στο ευρώ και την Ευρώπη ,είτε γιατί τα όποια σχέδια επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, εμφανίστηκαν πρόχειρα, καιροσκοπικά και χωρίς σοβαρή επεξεργασία και ωρίμανση.
4. Η ΝΔ παρά το γεγονός ότι επένδυσε στην αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει ένα καλύτερο μνημόνιο, φαίνεται ότι η χρονική απόσταση από τη προηγούμενη διακυβέρνηση είναι μικρή για τους πολίτες ώστε να κάνουν τόσο σύντομα με νεα στροφή. Ταυτόχρονα η ΝΔ ως άλλος πόλος εξουσίας φέρει σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο, τις ευθύνες της διακυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά ,είτε κυβερνούσε είτε όχι. Ωστόσο είναι πρόδηλο ότι μαζί με τα παραπάνω επιβεβαιώνεται εκ τους αποτελέσματος η αποτυχία της στρατηγικής που χάραξε η ΝΔ, είτε με την στροφή στο μεσαίο χώρο ,είτε με την συνταγή της άνευ όρων συναίνεσης. Ωστόσο οι δυο τελευταίες παράμετροι βάρυναν την επιλογή των πολιτών λιγότερο σε σύγκριση με το χρόνο και την εκπροσώπηση ενός συστήματος 40 ετων. Ειναι σαφές ότι η ΝΔ μπαίνει σε νέα φάση περιδίνησης.
5. Το ΠΑΣΟΚ με τη σύμπραξη και της ΔΗΜ.ΑΡ κινήθηκε ανοδικά. Θεωρείται επιτυχία η άνοδος 2 μονάδων; Εξαρτάται από ποια οπτική αναλύεται. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι εκτός από τη στήριξη της ΔΗΜ.ΑΡ ,το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου δεν κατέβηκε στις εκλογές και πολλά στελέχη του ήτνα στις λίστες του ΠΑΣΟΚ, τότε θα έχει μια συνολικότερη εικόνα. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη η άνοδος του κόμματος σε περιοχές που ιστορικά ήταν προπύργια, όπως η Κρήτη. Έχει αποδειχθεί ότι οι αναγεννήσεις κομμάτων ,ξεκινούν από τα κάστρα τους. Μένει να δούμε αν θα αποδειχθεί και στη περίπτωση του ΠΑΣΟΚ.
\6. Το ΠΟΤΑΜΙ ξεφούσκωσε και από χείμαρρος που ηθελε ο Σταύρος Θεοδωράκης να γίνει, εξελίχθηκε σε ρυάκι. Η ηγεσία του κόμματος δεν απάντησε πειστικά σε όσα τους καταλογίζουν για το από ποιους αντλεί τη στήριξη της ενώ η γραμμή ¨φέρε μια συμφωνία όπως-όπως¨ φαίνεται ότι δεν είχε απηχήσει, με το μνημονιακό ρε-υ-μα να συμπαρασύρει προς το κάτω το ΠΟΤΑΜΙ
7. Η Ένωση Κεντρώων στη βουλή . Η ¨χαλαρή¨ ψήφος σε μια τόσο κρίσιμη χρονική συγκυρία επιβράβευσε τον Βασίλη Λεβέντη και ταυτόχρονα εξέθεσε όλες τις υπόλοιπες ¨σοβαρές¨ πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Και σε αυτή τη περίπτωση ισχύει το ότι έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν .Είναι κομμάτι μας.
8. Απορρια του προηγούμενου .Η κοινοβουλευτική εδραίωση της Χρυσής Αυγής. Οι πολίτες ενέκριναν με 7% του πολιτικούς υπευθύνους της δολοφονίας ενός ανθρώπου, όπως παραδέχθηκε άλλωστε ο της Χ.Α και μάλιστα όχι μετά τις εκλογές αλλά πριν. Τόσο απλά και τόσο καθαρά .Περισσότερες κουβέντες δε χωρούν, ουτε ιδεολογικοπολιτικά άλλοθι, ότι το πολιτικό σύστημα δε έδωσε αλλές επιλογές. Αυτή η ψήφος ήταν απόλυτα συνειδητή.
9.Περισσότεροι από 4 στους 10 πολίτες δεν πήγαν στις κάλπες, οδηγώντας παράλληλα για πρώτη φορά σε μια τόσο ισχνή στήριξη κυβέρνησης σε απόλυτους αριθμούς.Aπο τα στοιχεία προκύπτει ότι αυτή η κυβέρνηση παρά τη καθαρή και ισχυρη ποσοστιαία επικράτηση, έλαβε τις λιγότερεςψήφους που έχει λάβει κυβέρνηση από το 1990 ,σημειώνοντας αρνητικό ρεκόρ .Η αποχή αν μεταφραστεί σε απόλυτους αριθμούς ψήφων δείχνει ότι αυτή τη φορά πήγαν στην κάλπη σχεδόν 780.000 λιγότεροι ψηφοφόροι σε σύγκριση με τον Ιανουάριο Κάπως έτσι, αναλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε περίπου 260.000 ψηφοφόρους και η Νέα Δημοκρατία περίπου 210.000 ψηφοφόρους. Ωστόσο δεν θα πρέπει να διαφεύγει και κάτι ακόμη. Η αποχή κρύβει απογοήτευση ,θυμό και οργή. Πρόκειται για ιδιαίτερα κακους συμβουλους στην επιλογή των πολιτών. Πόσο μαλλον όταν τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά τροφοδοτούν ως ελιξίριο τα πολιτικά άκρα
10. Πλήρης γελοιοποίηση των δημοσκόπων .Και αυτό προφανώς αφορά αποκλειστικά τους ίδιους. Ωστόσο επειδή αρέσκονται να λένε ότι οι δημοσκοπήσεις είναι εργαλείο έκφρασης της δημοκρατίας ,η απάντηση μετά και το χθεσινό ¨ναυάγιο¨ είναι ότι οι δημοσκοπήσεις για μια ακόμη φορά αποτέλεσαν εργαλείο χειραγώγησης της δημοκρατίας. Καθαρές κουβέντες. Αν δεν εγκαταλείψουν τη δραστηριότητα τους, τότε για να συνεχίσουν να υφίστανται θα πρέπει να αναθεωρήσουν τη λειτουργία τους και να κριθούν αποκλειστικά βάσει του αποτελέσματος. Σε κάθε άλλη περίπτωση προκύπτουν σοβαρά πολιτικά ζητήματα για την ίδια την δημοκρατία .
Χρήστος Κώνστας
