Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ επιτεύχθηκε απέναντι σε πολλούς σοβαρούς αντιπάλους, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται... η Ν.Δ., της οποίας η επίδοση ήταν απογοητευτική και ταυτόχρονα ενδεικτική της πολιτικής ένδειας και απαξίωσής της.
Οι πραγματικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν:
? Το μνημόνιο που ο ίδιος έφερε, μαζί με την πικρία και την απογοήτευση που το συνόδευσαν λόγω των σκληρών και υπέρογκων μέτρων που θα ακολουθήσουν τους επόμενους ελάχιστους μήνες.
? Η αποχή, η οποία είχε προεξοφληθεί από τους δημοσκόπους ότι θα αφορούσε κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τελικά έπληξε εξ ίσου τη Ν.Δ.
? Τα capital controls και τα προβλήματα που αυτά επέφεραν στην οικονομία.
? Η διάσπαση του κόμματος, το οποίο, εκτός του ότι έχασε στελέχη σε όλη την Ελλάδα, υπέστη ένα πραγματικό λειτουργικό σοκ στο εσωτερικό του.
Σχεδόν όλοι αυτοί οι παράγοντες... ηττήθηκαν, με πιο κραυγαλέα την ήττα της Λαϊκής ενότητας, η οποία δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, την ώρα που σε αυτήν βρήκε στέγη ακόμη και το κόμμα των Λεβέντηδων.
Ο μόνος αρνητικός παράγοντας που όχι μόνο δεν ηττήθηκε, αλλά αποτελεί τον δεύτερο πραγματικό νικητή των εκλογών, είναι η αποχή. Από το 35,13% τον Ιανουάριο ξεπέρασε το 43% χθες.
Ποιος όμως νίκησε όλους αυτούς τους αρνητικούς παράγοντες στην κάλπη; Περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας και λιγότερο ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την περασμένη Πέμπτη επισημαίναμε:
? ότι «ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο αυτών των εκλογών»,
? ότι «η εκ νέου προσέλκυση της εκλογικά κρίσιμης μερίδας των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που παραμένουν στη ζώνη της γκρίζας ψήφου ή της μη ψήφου, σε ένα "βουβό" κοινωνικό περιβάλλον, θα επιτευχθεί μόνο με την ανανέωση της εμπιστοσύνης της στο πρόσωπο του Τσίπρα».
Επιπλέον γράφαμε ότι «η Ν.Δ. δεν μπορεί σε αυτή τη φάση να κερδίσει "στα ίσα" τις εκλογές. Για να αναδειχθεί νικήτρια, θα πρέπει... να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ». Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν έχασε, αλλά αντιθέτως θριάμβευσε επί μιας Ν.Δ. η οποία επιβεβαίωσε την πολιτική της ανυπαρξία.
Τσίπρας και μετά... συντρίμμια
Βλέποντας τη λίστα της κατάταξης των κομμάτων, μόνο για πολιτικά συντρίμμια μπορούμε να μιλήσουμε για όσους βρίσκονται κάτω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας συνεπώς επιβεβαίωσε - και μάλλον ενίσχυσε - την κυριαρχία του, αν λάβουμε υπ' όψιν τα εξής απλά:
1. Απαλλάχθηκε από τους θεωρούμενους ως «βαρίδια» στο κόμμα του χάρη στη διάσπαση και τη δημιουργία της ΛΑΕ. Μάλιστα, όχι μόνο δεν τους έχει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν θα τους βρει καν μπροστά του ούτε στη Βουλή, αφού η ΛΑΕ απέτυχε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο. Μαζί με τη ΛΑΕ απαλλάχθηκε και από τη... δραχμή, αφού οι ψηφοφόροι του παλαιού ενιαίου χώρου του ΣΥΡΙΖΑ τον στήριξαν ξεκάθαρα στην «ευρωπαϊκή» επιλογή και ταυτοχρόνως δεν στήριξαν την επιλογή του εθνικού νομίσματος.
Αυτή η εξέλιξη «βελτιώνει» και το προφίλ του στην αντίληψη των δανειστών, οι οποίοι μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ο «ξεκαθαρισμένος» ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει Plan B δραχμής.
2. Η Ν.Δ. δεν είναι πλέον ένας επίφοβος αντίπαλος. Είναι πολιτικά δεσμευμένη στη στήριξη του μνημονίου και κάθε απόπειρα δημιουργίας «αντιμνημονιακού» προφίλ θα την έφερνε στο όριο του γελοίου. Ο Σαμαράς πήγε σπίτι του, ο Μεϊμαράκης απεδείχθη «κολατσιό» και όποιος αναλάβει την αρχηγία της Ν.Δ. με τόσο νωπή την πλήρη στήριξη του κόμματος στο μνημόνιο του Τσίπρα - η οποία ενδέχεται να επαναληφθεί προσεχώς - απλώς θα καεί από το «ζέσταμα».
3. Ο Τσίπρας επιβεβαίωσε την εκλογική κατάληψη του χώρου της Κεντροαριστεράς, η οποία συνολικά είδε να μειώνονται ακόμη περισσότερο τα ποσοστά της. Για την ακρίβεια από το 13,7% του Ιανουαρίου (Ποτάμι 6,05%, ΠΑΣΟΚ 4,68%, ΚΙΔΗΣΟ 2,47%, ΔΗΜΑΡ 0,48%) βρέθηκε τώρα στο 10,4% (Δημοκρατική Συμπαράταξη με ΠΑΣΟΚ / ΔΗΜΑΡ 6,33% και Ποτάμι 4,05%).
Στο ΠΑΣΟΚ ήδη δεν υπάρχει ο Βενιζέλος, ενώ η ήπια ρητορική της Φώφης σε τίποτε δεν θυμίζει την αντιπολιτευτική οξύτητα και την προσωπική αντιπαλότητα με τον Τσίπρα. Ενδεχομένως, σε μια μελλοντική δυσκολία, να δούμε μεγαλύτερη προσέγγιση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη πλευρά το κόμμα του Θεοδωράκη «έπεσε κατηγορία» και, από εκεί που με το 6% έλπιζε ότι μπορεί να χτίσει κάτι μεγαλύτερο, τώρα με το 4% θα ζήσει με τον εφιάλτη μια μελλοντικής εξόδου από τη Βουλή. Έτσι η αποφυγή αυτού του ενδεχομένου αλλά και εσωκομματικών περιπετειών θα είναι για τον Θεοδωράκη πολύ σημαντικότερη προτεραιότητα από τη θεωρούμενη ως αδύνατη απόσπαση δυνάμεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ.
Ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ χρειαστεί τη στήριξη του Ποταμιού, αυτό θα είναι πλέον αρκετά αδύναμο για να επιβάλει τους όρους του.
4. Στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ από το 5,47% του Ιανουαρίου βρέθηκε στο 5,53% καθώς δεν κατάφερε να επωφεληθεί από τη διάψευση των φιλολαϊκών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΛΑΕ, ως γνωστόν, δεν μπήκε καν στη Βουλή, ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνέχισε τις πολύ χαμηλές πτήσεις της.
Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - για την ακρίβεια ο Τσίπρας -, με μια Κοινοβουλευτική Ομάδα περισσότερο συμπαγή, αφού ήδη οι αυταπάτες για νικηφόρο... πυρηνική σύγκρουση με τους δανειστές έχουν ήδη προ πολλού καταρρεύσει, από τη μια διατηρεί την ισχύ του στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος και από την άλλη οι αντίπαλοί του βρίσκονται σε αδυναμία να τον απειλήσουν.
Άλλος λόγω εκλογικής κατάρρευσης, άλλος λόγω στασιμότητας και άλλος ως φθαρμένο πολιτικό προϊόν, κανείς από τους αντιπάλους του δεν είναι σε θέση να τον φθείρει πολιτικά το επόμενο διάστημα.
Οι βόμβες
Ωστόσο η νέα κυβέρνηση Τσίπρα θα συνεχίσει να κάθεται πάνω σε βόμβες.
1. Η πρώτη είναι το ίδιο το μνημόνιο και η εφαρμογή του, καθώς και το νέο πρόγραμμα θα φέρει ύφεση, είναι πρακτικά ανεφάρμοστο και απειλεί να σωρεύσει νέα ερείπια πάνω στα ήδη παλιά της οικονομίας.
2. Η δεύτερη είναι η στάση των Ευρωπαίων έναντι της χώρας, η οποία συνολικά αμφισβητείται για τη συνέπειά της έναντι των δανειστών της και των υποχρεώσεων που έχει συνυπογράψει μαζί τους. Όσο και αν δεχτούμε τον καταφανώς εκβιαστικό χαρακτήρα των απαιτήσεών τους, όσο και αν βάλουμε στον λογαριασμό τον ιδεολογικό χαρακτήρα των μνημονίων, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι θα έχουν τον τελικό λόγο, τουλάχιστον μέχρι να λήξει η συζήτηση για το χρέος, αφού χρόνος για να διαμορφωθούν σοβαρά «εναλλακτικά» μέτρα προφανώς δεν υπάρχει.
3. Η τρίτη βόμβα είναι η αποχή της κοινωνίας από τις χθεσινές εκλογές - και συνεπώς από την πολιτική. Με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα στο 80% της ενσωμάτωσης των εκλογικών τμημάτων, η αποχή επρόκειτο να φτάσει το 43,5% (από 36,4% τον Ιανουάριο). Με αυτά τα στοιχεία, συγκριτικά με τις κάλπες του Ιανουαρίου, αναμενόταν να λείψουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι επιπλέον των απόντων του Ιανουαρίου.
Οι ψηφοφόροι αυτοί αφορούν όλα τα κόμματα, και κυρίως τα δύο μεγάλα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνει το μεγαλύτερο μέρος. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι οι άνεργοι (μακροχρόνιοι οι περισσότεροι) ψήφισαν, σύμφωνα με το exit poll, ποσοστιαία περισσότερο το ΚΚΕ, τη ΛΑΕ και τη Χρυσή Αυγή παρά τα δύο μεγάλα κόμματα, εύκολο είναι να αντιληφθούμε ότι ένα σοβαρό μέρος της κοινωνίας αισθάνεται ήδη ότι βρίσκεται εγκαταλελειμμένο και εκτός ενδιαφέροντος του πολιτικού συστήματος.
4. Η τέταρτη βόμβα δεν είναι άλλη από την τυχόν επανάληψη των ίδιων μεγάλων λαθών (διαπραγματευτικών, πολιτικών, επιλογής προσώπων) που και ο ίδιος ο Τσίπρας έχει ομολογήσει ότι διαπράχθηκαν στην πρώτη φάση του επταμήνου.
Το αν θα σκάσει κάποια - και ποια - είναι μάλλον θα εξαρτηθεί από τις επιλογές του ίδιου του πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησής του.
Πηγή: topontiki.gr
