Για αρκετά χρόνια, οι αστερίες του βόρειου Ειρηνικού Αμερικής πεθαίνουν κατά εκατομμύρια από ένα κοινό ιό που φαίνεται να έχει μεταλλαχθεί με το πέρασμα του χρόνου.
Οι συνέπειες του ιού που σχετίζεται με τον παρβοϊό που επηρεάζει τα σκυλιά, είναι τόσο σοβαρές που οι επιστήμονες αποκαλούν την ασθένεια «σύνδρομο ερήμωσης αστεριών».
Τα άκρα των αστεριών διαχωρίζονται από το σώμα τους, και κακώσεις και εκδορές σχηματίζονται στα υπόλοιπα άκρα. Τελικά ο αστερίας αποσυντίθεται σε ένα σωρό από λευκή μάζα.
Ήδη, η μείωση του πληθυσμού των αστεριών έχει αρχίσει να επηρεάζει αρνητικά το οικοσύστημα. Τα μύδια, ένα κοινό θήραμα του αστερία, βιώνουν τώρα μια πληθυσμιακή έκρηξη, και κυριαρχούν σε διάφορους τομείς του ωκεανού που στο παρελθόν είχαν υψηλή βιοποικιλότητα. Επιπλέον, οι αχινοί βρίσκονται σε άνοδο, και καταστρέφουν διάφορους βιοτόπους φυκιών, οι οποίοι φιλοξενούν πολυάριθμα είδη.
Γενικότερα οι υψηλότερες θερμοκρασίες λόγω της κλιματικής αλλαγής, επιτρέπουν σε βακτήρια και ιούς να πολλαπλασιάζονται γρηγορότερα, ενώ ταυτόχρονα προκαλούν στρες στους αστερίες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται το ανοσοποιητικό τους σύστημα, και να δημιουργούνται με αυτόν τον τρόπο ιδανικές συνθήκες για την εξάπλωση ασθενειών στον πληθυσμό τους.
Οι ερευνητές παραμένουν αισιόδοξοι ότι κάποιοι από τους αστερίες που επιβιώνουν θα παραμείνουν ανεπηρέαστοι από τον ιό, και θα είναι σε θέση να εξαπλωθούν πάλι στην περιοχή με απογόνους που θα χαρακτηρίζονται από ισχυρότερη ανοσία.
