# Οι μεγάλες ομάδες έχουν αυτό που λέμε «πίεση» έναντι του αθλητικού τμήματος της. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η πίεση αυτή κρατάει τις μεγάλες ομάδες, μεγάλες, όταν λειτουργεί δημιουργικά. Όμως τις φέρνει στην κάτω βόλτα, όταν κυριαρχεί η αρνητική της πλευρά.
# Τελευταία γίνεται πολύ λόγος για αυτή την «πίεση» που αφορά τον ΟΦΗ και ασφαλώς ισχύει ακριβώς το ίδιο για την μεγάλη κρητική ομάδα. Η λογική λέει, πως εκείνος που στηρίζει με αγάπη την ομάδα του, την πιέζει με τον τρόπο της ενθάρρυνσης που είναι ικανή να δείξει στον κάθε έναν του ποδοσφαιρικού τμήματος το βάρος της φανέλας.
# Εκείνος, που κατά τη γνώμη μου έχει πει το καλύτερο για την πίεση αυτή στον ΟΦΗ, είναι ο πρώην παίκτης του και νυν του ΠΟΑ Τάσος Τριανταφύλλου, που μας δήλωσε στο ράδιο 98.4, πως «ο ΟΦΗ δεν έχει να φοβηθεί τίποτε αν όλοι στο ποδοσφαιρικό τμήμα, έχουν τη συνειδητότητα σε ποια ομάδα βρίσκονται και ποιον στόχο πρέπει να επιτύχουν».
# Η πίεση είναι αυτονόητη για ομάδες με λαϊκή απήχηση και ιστορική διαδρομή που μπαίνουν στο οποιοδήποτε πρωτάθλημα, ότι για να κρυφθούν σε μια από τις θέσεις διαβάθμισης ή να σώσουν κάτι από παρτίδα, αλλά για να ριχθούν στις μάχες με έντονη την επιθυμία και το ζήλο να κατακτήσουν την κορυφή του.
# Για τον ΟΦΗ δηλαδή, στην κρίσιμη στιγμή της επανεκκίνησης του από τα ερασιτεχνικά, η πίεση, είναι εργαλείο πρωταθλητισμού, της κατάκτησης δηλαδή της μίας και μοναδικής πρώτης θέσης.
# Αλλά σε καμία περίπτωση αυτή η πίεση δεν μπορεί να είναι η εσκεμμένη, η υβριστική, η κακομαθημένη, ή η εγωπαθής… Είπαμε η πίεση που σε πάει ψηλά είναι εκείνη που σε ωθεί να βγάλεις από τα καλύτερα του εαυτού σου, κι όχι εκείνη που σε στέλνει στα πατώματα…
