Μία μοναδικής ομορφιάς διαδρομή από τη Λύκτο έως τον Δικταίον Άντρον θα έχουν την ευκαιρία να διασχίσουν όσοι αυτή την Κυριακή συμμετάσχουν στην 8η Μινωική Διαδρομή, που διοργανώνεται και φέτος από τους Δήμους Μινώα Πεδιάδος και Οροπεδίου.
Η Μινωική Διαδρομή παίρνει την καταγωγή της από τις αναφορές που εξιστορούνται, ιχνηλατώντας τα βήματα του βασιλιά Μίνωα. Αποκαλύπτουν, παράλληλα, διαδρομές υψηλού φυσικού κάλλους, που το φυσικό διαπλέκεται με το μεταφυσικό και αναβιώνουν εθιμικά στοιχεία της παράδοσης, όπως το ρίξιμο της πέτρας στου Τσούλη το μνήμα.
Ο μινωικός πολιτισμός, όπως τον αναδημιούργησαν οι αρχαιολόγοι της σχολής του Evans, αλλά και όπως πιστοποιείται από τη διασωθείσα εικονογραφία, μοιάζει πολύ με μια Χρυσή Εποχή ενταγμένη σε μία παραδεισένια δομή που αντιλαμβανόταν τον κόσμο σαν ένα αδιάκοπο συνεχές.
Αυτός ο μύθος της Χρυσής Εποχής είναι διαδεδομένος ήδη από την αρχαιότητα με τον Ησίοδο και παραπέμπει σε μια χρονική περίοδο που ο άνθρωπος είχε πρόσβαση σ' ένα θεϊκό κόσμο, στη γνώση και στην πληρότητα. Σ' αυτό το πλαίσιο, πλήθος αρχαίων συγγραφέων αναφέρονται στην ιδανική πολιτεία των Κρητών, με τους δίκαιους νόμους της, όταν ο βασιλιάς Μίνωας (σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη θεωρία και ερμηνεία) στις αρχές κάθε ένατου χρόνου ή κάθε εκατοστό μήνα, Μίνως εννέωρος (βλ. Οδύσσεια, Τ 178-179 και Πλάτων, Μίνως 319-320), ξεκινούσε από την Κνωσό, διανύοντας μια μεγάλη διαδρομή μέχρι το ιερό σπήλαιο, για να συναντήσει τον πατέρα του Δία και να συζητήσει μαζί του διά ζώσης. Εκεί, μάθαινε για τα λάθη που είχαν γίνει και έπαιρνε τους καλύτερους νόμους για το μέλλον.
Αυτή η ιερά πορεία, που διένυε ο Μίνωας για να επικοινωνήσει με το Δία, σύμφωνα με τις φιλολογικές πηγές, ξεκινούσε από την Κνωσό και μέσω της Λύκτου ή Λύττου κατέληγε στο σταλαγμιτικό σπήλαιο του Δικταίου Άντρου (βλ. Όμηρος, Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Απολλώνιος, Απολλόδωρος, κ.ά.), που βρισκόταν στο όρος Δίκτη, της οροσειράς Ίδη ή Ιδαία Όρη της Κρήτης (= η σημερινή οροσειρά του Ψηλορείτη, βλ. Στράβων, Γεωγραφικά). Ο Πλάτωνας, στην αναφορά που κάνει στους διαλόγους του "Νόμοι και Μίνως", για τη πορεία του Μίνωα, δεν κατονομάζει την τοποθεσία της Κρήτης όπου βρίσκεται το σπήλαιο του Διός, απλά περιγράφει το φυσικό κάλλος της διαδρομής.
Η μετακίνηση του ανθρώπου στο χώρο, με σκοπό την αναζήτηση του θείου στοιχείου, είναι μια συνήθεια χιλιάδων ετών, γνωστή και με τον όρο "ιεραποδημίες" (Πάρτριτζ 2006). Έτσι οι άνθρωποι συχνά διέσχιζαν μεγάλες αποστάσεις για να συμμετέχουν σε ιερές τελετουργίες, με στόχο τη συνδέσμωση της κοινότητας, να αποθέσουν αναθήματα σε χώρους λατρείας, για να αναβιώσουν προδιαγεγραμμένες διαδρομές ιερών προσώπων που έρχονταν σε επαφή με τη θεότητα (επιφάνεια θεότητας) κ.ά.
Ο στόχος
Στα πλαίσια αυτής της πολύτιμης πολιτισμικής κληρονομιάς, που έχει ως στόχο την ανάδειξη του τόπου και του φυσικού πλούτου, καθώς και της εναρμόνισης και συνύπαρξης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, διοργανώνεται και φέτος η 8η Μινωική Διαδρομή την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου με πορεία Λύκτος-Δικταίον Άντρον.
Η εκκίνηση των ενδιαφερομένων γίνεται στις 7:30 μεθαύριο το πρωί από το Ναό Τιμίου Σταυρού της αρχαίας Λύκτου. Το λεωφορείο του Δήμου Μινώα Πεδιάδας θα βρίσκεται έξω από το Δημαρχείο Καστελίου στις 7 το πρωί της Κυριακής, όταν και θα αναχωρήσει για τη Λύκτο.
