default-image

Παίρνει θέση για την Έρευνα ο Μάξιμος Σενετάκης

Παίρνει θέση για την Έρευνα ο Μάξιμος Σενετάκης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με μία δημόσια επιστολή του, ο άλλοτε βουλευτής της Ν.Δ. στο Ηράκλειο και εκ νέου υποψήφιος Μάξιμος Σενετάκης, παρεμβαίνει στην υπόθεση που έχει φέρει στη δημοσιότητα η "Νέα Κρήτη" γύρω από τη μη εφαρμογή νόμων στα ερευνητικά κέντρα, με άξονα τις θέσεις του ΓΓΕΤ κ. Μαλούτα, θέσεις που προκάλεσαν την αντιπαράθεση επιχειρημάτων από πλευράς της "Ν.Κ." για τα κακώς κείμενα στο χώρο της Έρευνας. Επίκεντρο και στην παρέμβαση του Μάξιμου Σενετάκη - που θα πρέπει να σημειωθεί ότι ως βουλευτής ήταν από τους λίγους που προώθησαν ζητήματα Έρευνας και Καινοτομίας στο Κοινοβούλιο - είναι οι εκατοντάδες εργαζόμενοι στα ερευνητικά κέντρα και η ιδιότυπη ομηρία τους από την αβελτηρία εφαρμογής των νόμων.

Η επιστολή παρέμβαση του Μάξιμου Σενετάκη έχει ως εξής:

«Παρακολουθώ απογοητευμένος τον καταιγισμό άρθρων που ακολούθησαν της επιστολής εγκλωβισμένων εργαζομένων από ερευνητικά κέντρα, σχετικά με το ζήτημα της αναστολής της ρύθμισης της παρ. 6 του άρθ. 47 του Ν. 4310/14. Τις προσπάθειες του νυν ΓΓΕΤ κυρίου Μαλούτα να δικαιολογήσει τις προσωπικές του ευθύνες και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΟΠΑΙΘ. Την αίολη προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα θεσμικά ατοπήματα και να απαντηθεί η καυστική επιχειρηματολογία του πρώην ΓΓΕΤ Χρ. Βασιλάκου.

Θλίβομαι για μία κατάσταση που θέλει να ανατρέψει στην πράξη τη λογική και την καθαρότητα ενός Νόμου, που μετά από δεκαετίες απραξίας, ατονίας και παραστρατημάτων στην Έρευνα προσπαθεί με λύσεις να βελτιώσει τα πράγματα.

Η Νέα Δημοκρατία, έχοντας πλήρη αντίληψη του τρόπου διοίκησης και των εσωτερικών προβλημάτων στα κέντρα, αποφάσισε στρατηγικά να στηρίξει τους εργαζομένους στα ερευνητικά κέντρα. Όχι με κούφια λόγια του αέρα και προεκλογικά συνθήματα, αλλά με ρυθμίσεις που εφαρμοζόμενες δίνουν ώθηση στην κυριότερη μονάδα λειτουργίας των κέντρων, που είναι ο άνθρωπος. Ως μέλος και εγώ της Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής, συζητήσαμε επιστάμενα με όλους τους γνώστες θεμάτων και δυσαρμονιών, και δημιουργήσαμε διατάξεις από απαντούσαν σε αυτά και έδιναν στο μέτρο του δυνατού διεξόδους.

Σε τι να πρωτοαναφερθεί κάποιος: στην έναρξη ουσιαστικής εξομοίωσης του ερευνητή με τον καθηγητή πανεπιστημίου; Τις περιγραφές προσόντων για κάθε κατηγορία εργαζομένου, που μέχρι πρότινος αποτελούσαν στατιστικούς αριθμούς; Τη θεσμοθέτηση της συμμετοχής ερευνητών και εργαζομένων στα Διοικητικά Συμβούλια όλων των κέντρων, ώστε να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων που γινόντουσαν εν κρυπτώ όλα τα χρόνια λειτουργίας τους;

Η Έρευνα στη χώρα μας έχει μεν επιδόσεις, στερείται όμως στρατηγικής και βιομηχανικών αποτελεσμάτων, δεδομένο που το βιώνουμε σε όλες τις περιοχές της χώρας, και ιδιαίτερα στην Κρήτη, όπου τόσος πλούτος δραστηριοτήτων παραμένει ανενεργός ή κινείται σε ράγες προηγούμενης τεχνολογίας. Για εμάς στη Νέα Δημοκρατία ο εργαζόμενος στρατηγικά θα πρέπει να έχει την αμέριστη υποστήριξη και ένα περιβάλλον να δημιουργεί, να αναπτύσσεται και να επιβραβεύεται για την προσπάθειά του, διότι συμβάλλει ποικιλοτρόπως στο γενικότερο όφελος της χώρας μας, από την παραγωγή αγροτικών προϊόντων και ενέργειας, μέχρι την οιαδήποτε σκέψη, όσο πρωτοπόρα και εάν είναι.

Δεν παραγνωρίζω το ότι η κρατική χρηματοδότηση της Έρευνας βαίνει μειούμενη. Γι' αυτό όμως θεσμοθετήσαμε τρόπους ώστε να κέντρα να αυτενεργήσουν, να έρθουν σε συνεργασίες με εταιρίες, τη βιομηχανία, τον οιονδήποτε, χωρίς τον κρατικό παρεμβατισμό παρόντα. Σε κάθε όμως περίπτωση δεν είναι οι τοίχοι των κέντρων ή τα μηχανήματά τους αυτά που θα προσελκύσουν χρηματοδοτήσεις. Είναι όλοι οι εργαζόμενοι στα κέντρα, ακόμα και οι υπότροφοι πρωτοετείς φοιτητές, που ξημεροβραδιάζονται μέχρι να πετύχει ένα πείραμα, μέχρι να δουλέψει ένα σύστημα, μέχρι να γραφτεί ένα παραδοτέο για να έρθει η πολυπόθητη χρηματοδότηση.

Γνωρίζω πολύ καλά τις συνθήκες εργασίας και προσφοράς των εργαζομένων στα ερευνητικά κέντρα, γι' αυτό και συνέβαλα με όποιες δυνάμεις ώστε η Νέα Δημοκρατία να σχεδιάσει ρυθμίσεις με θεμελιώδη πυλώνα την αξιοσύνη του εργαζόμενου στα ερευνητικά κέντρα, μία πολιτική επιλογή που αποτυπώθηκε στο Νόμο 4310 και που φυσικά θέλει συνέχεια και συνέπεια για να πετύχει τον αρχικό της σκοπό και στόχους.

Στην περίοδο συζήτησης του Νόμου, μεταξύ των πολλών εργασιακών προβλημάτων που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ως κυβέρνηση, μάθαμε για μία κακή πρακτική στα ερευνητικά κέντρα που έχρηζε άμεσης λύσης. Η Νέα Δημοκρατία δεν προσπάθησε να κρύψει προβλήματα κάτω από το χαλί, παρά να τα αντιμετωπίσει με καλές ή με λιγότερο καλές λύσεις. Δεν οπισθοδρόμησε σε λαϊκισμούς, παρά ρώτησε συναδέλφους από άλλα Κοινοβούλια, επιστήμονες κύρους με χρόνια εμπειρίας και τεράστιες διακρίσεις, πληροφορήθηκε τι ισχύει στις αναπτυγμένες χώρες και πώς μπορούν κάποια από αυτά να εφαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα.

Σε κάθε περίπτωση συζητήσαμε ανοικτά, προτείναμε και υλοποιήσαμε. Δεν προσφέραμε διεξόδους μετρώντας πιθανές ψήφους ή για να χαϊδέψουμε αφτιά, αλλά στο μέτρο του δυνατού δώσαμε εφαρμόσιμες λύσεις. Έτσι λοιπόν, για το θέμα της κρίσης εργαζομένων, για την κατάληψη θέσης ερευνητή, είδαμε κατάματα την πραγματικότητα και προσφέραμε μία διέξοδο. Μία διέξοδο λογική, αξιοπρεπή και βεβαίως δίκαιη.

Η πραγματικότητα που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε έφερε εργαζομένους με 10 ή και περισσότερα χρόνια ερευνητικής εργασίας να είναι εγκλωβισμένοι σε θέσεις που δεν μπορούσαν να εξελιχθούν και με δυσκολίες στο να προσελκύσουν χρηματοδοτήσεις προς όφελος των κέντρων. Επιστήμονες που δεν είναι καθόλου εύκολο να τους αποτρέψεις από το να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού, αλλά που από μόνοι τους επιλέγουν να μείνουν, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την κωλυσιεργία της τούς δίνει μία κλοτσιά για να φύγουν μία ώρα αρχύτερα.

Στο Νόμο προσφέρθηκε μία δίκαιη διέξοδος γι' αυτούς που έχουν ερευνητικά προσόντα, μακριά από ρουσφετολογίες και κακές πρακτικές. Να κριθούν και, εφόσον έχουν τα προσόντα, να καταλάβουν θέσεις ερευνητών. Μία εσωτερική μετάβαση και όχι ρουσφετολογικές νέες προσλήψεις, που όχι μόνο δε δημιουργούσε κόστος στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και έδινε την πιθανότητα προσέλκυσης χρηματοδοτήσεων από προτάσεις που θα μπορούσαν πλέον να υποβάλουν. Και κυρίως λύση που αξίωνε για το έργο τους, καθώς οι μισθολογικές διαφορές είναι αμελητέες.

Γι' αυτή μας την επιλογή δεχτήκαμε πολλές πιέσεις. Από μία μειοψηφία που δε θέλει ο συνάδελφος να εξελιχθεί. Από άλλους που θέλουν να έχουν το πάνω χέρι στο ποιος καταθέτει προτάσεις προς χρηματοδότηση. Και από μία μειοψηφία που θέλει το σύστημα εξέλιξης κλειστό και καθορισμένο. Σε όλα αυτά τα εξωγενή και περασμένων ετών ερεθίσματα δε δώσαμε κανένα έδαφος συζήτησης. Θεωρήσαμε ηθικό και δίκαιο να προσφέρουμε μία λύση που σέβεται τον κόπο των εργαζομένων και που έχει διαδικασία κρίσης με συγκεκριμένα κριτήρια ώστε να είναι αδιάβλητη και όχι έρμαιο αντεκδίκησης αυτών των εργαζομένων και των οικογενειών τους».

Πήγε πίσω η έρευνα - «Προσβάλλουν την νοημοσύνη μας»

Η επιστολή του κ. Σενετάκη καταλήγει ως εξής: «Η μη εφαρμογή της μεταβατικής διάταξης πήγε πίσω την Έρευνα. Δεν είναι άλλωστε το μόνο που πήγε πίσω τους τελευταίους 7 μήνες. Ειδικά όμως η Έρευνα πήγε πίσω σε εποχές όπου η ανέλιξη ήταν αποτέλεσμα κομματικοκρατίας, σχέσεων με τον επικεφαλής και εσωτερικών ισορροπιών. Η απόφαση αναστολής της ρύθμισης δεν είναι απλά παράνομη. Είναι προσβλητική προς την ηθική και την αξιοπρέπεια ορισμένων εργαζομένων που απλά ζητούν να αξιολογηθούν. Μάλλον η πρώτη φορά Αριστερά αντιπαθεί τις αξιολογήσεις, έχει άλλο επιστημονικό ορισμό για την Αριστεία, ενώ καταδεικνύει ότι ενίοτε παγώνει διατάξεις με αλλοπρόσαλλες διαδικασίες.

Το δε επιχείρημα περί επικείμενων τροπολογιών είναι αίολο και προσβάλλει τη νοημοσύνη όλων μας. Κανείς φυσικά δεν αναρωτιέται πόσος χρόνος χάθηκε, πόσο θα στοιχίσει άλλη μία κωλυσιεργία που στερεί τους εργαζομένους από το δικαίωμα να υποβάλλουν προτάσεις, ποιος είναι υπεύθυνος εάν εξαιρετικό εργατικό δυναμικό αναζητήσει άλλη χώρα να εξελιχθεί. Άλλωστε, η πρώτη φορά Αριστερά βρίσκει ενόχους σε άλλους και σε όλα τα πλάτη της γης, πλην του καθρέπτη».

Γιώργος Σαχίνης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News