Την αρχαιότερη μορφή λευχαιμίας ανακάλυψαν Γερμανοί επιστήμονες, σε αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιούνται στα νοτιοδυτικά της χώρας, σε νεολιθικό οικισμό. Η μορφή καρκίνου βρέθηκε στα οστά ενός σκελετού γυναίκας, που χρονολογείται πριν 7.000 έτη περίπου.
Η γυναίκα, 30 έως 40 ετών, ανήκε σε έναν πρώιμο ευρωπαϊκό γεωργικό πολιτισμό, που είχε εξαπλωθεί στην Κεντρική Ευρώπη το 5.500 έως 4.500 π.Χ. Οι λοιμώδεις νόσοι και ο υποσιτισμός ήταν συχνοί μεταξύ εκείνων των νεολιθικών ανθρώπων, ενώ όταν η σοδειά τους ήταν κακή, βίαιες συγκρούσεις ξεσπούσαν μεταξύ γειτονικών αγροτικών κοινοτήτων.
Οι ερευνητές του Κέντρου Ανθρώπινης Εξέλιξης Σένκενμπεργκ του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, με επικεφαλής την παλαιοανθρωπολόγο δρα Χάικε Σερφ, ανακοίνωσαν-δεν υπάρχει ακόμη σχετική επιστημονική δημοσίευση-ότι τα οστά της συγκεκριμένης γυναίκας (με την κωδική ονομασία G61) φέρουν ίχνη όχι λοίμωξης ή υποσιτισμού, αλλά και καρκίνου.
Οι επιστήμονες, χρησιμοποίησαν τομογραφίες υψηλής ανάλυσης, και απέκλεισαν την πιθανότητα να πρόκειται για οστεοπόρωση. Όλα δείχνουν, όπως ανέφεραν, ότι πρόκειται για την αρχαιότερη περίπτωση λευχαιμίας που έχει γίνει γνωστή, αν και δεν είναι σίγουρο ότι η γυναίκα πέθανε τελικά από καρκίνο ή από άλλη αιτία.
Τα σχετικά ευρήματα παρουσιάστηκαν στην πρώτη ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη εξελικτικής ιατρικής, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Εξελικτικής Ιατρικής του πανεπιστημίου Φρανκ Ρούλι δήλωσε πως ποτέ δεν είναι δυνατό να είναι κανείς απόλυτα σίγουρος αναφορικά με ένα τέτοιο εύρημα στον τομέα της παλαιοπαθολογίας.
