Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις πολύμηνες συνεχείς διαπραγματεύσεις με τους εταίρους επιδίωκε να υπογράψει μια συμφωνία όσο το δυνατόν πιο επωφελή για τη χώρα και το λαό, αφού ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ήταν δεδομένος.
Της Χρυσάνθης Καμπουράκη*
Κάθε συμφωνία υποχρεωτικά σημαίνει μνημόνιο-memorandum, επειδή συνοδεύεται με κάποια μέτρα και αφορά την αναγκαία χρηματοδότηση της χώρας. Κύριος στόχος της μαχητικά διαπραγματευόμενης κυβέρνησης ήταν να είναι όσο μπορούσε πιο ανώδυνα για τους αδύναμους οικονομικά και τους εργαζόμενους, αφού κύριο χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης ήταν και θα είναι το κοινωνικό πρόσημο, η προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.
Αυτά τα μέτρα που αναγκάστηκε να δεχτεί είναι μέρος των κυβερνητικών υποχρεώσεων, όχι όλο το πλάνο της κυβερνητικής πολιτικής της - όπως συνέβαινε με τις προηγούμενες κυβερνήσεις - και έχει περιθώριο ελιγμών, πρωτοβουλιών, για την υλοποίηση βασικών στόχων του προγράμματός της.
Η συμφωνία, που αναγκάστηκε να δεχτεί, ήταν εκβιαστική-μονόδρομος, αφού ο άλλος δρόμος ήταν το Grexit, σχέδιο του Σόιμπλε, αλλά και του Π. Λαφαζάνη και των οπαδών του, που συνέστησαν, με αφορμή τη συμφωνία, το ετοιμαζόμενο από καιρό νέο πολιτικό σχήμα, ρίχνοντας την κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν είναι μνημονιακός. Δεν πιστεύει στα μνημόνια, δεν τα θεωρεί λύση στα προβλήματά μας, όπως τα θεωρούν τα συστημικά κόμματα. Τα αντιμετωπίζει ως αναγκαίο κακό, το φανερώνει με ειλικρίνεια, δεν ωραιοποιεί τα πράγματα. Στοιχειοθετεί ένα παράλληλο πρόγραμμα αντίρροπων μέτρων ανακούφισης των αγροτών, των συνταξιούχων, των μικρών επιχειρήσεων και των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.
Από την άλλη πλευρά, με τη συμφωνία διασφάλισε τη δέσμευση για την απομείωση του χρέους το φθινόπωρο, έως και 100 δισ., όπως επιβεβαίωσε και επιστολή του Σόιμπλε, ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις διαβεβαίωναν ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Η ρύθμιση του χρέους αποτελεί τη μεγάλη λύση του ελληνικού προβλήματος, αφού θα επιτρέψει στη χώρα μας να βγει στις αγορές και να κινηθεί στο δρόμο μιας αναπτυξιακής πορείας. Επίσης, με τη συμφωνία η διαπραγματευτική ομάδα κατοχύρωσε πολύ χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα και χαμηλότερα απαιτούμενα μέτρα κατά 20 δισ. και έτσι δεν έχει το χαρακτήρα της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, ούτε της ακραίας νεοφιλελεύθερης επέλασης, όπως επί των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Το πρώτο μνημόνιο επέβαλε μέτρα 40 δισ. - 17 δισ. ετησίως - το δεύτερο μέτρα 25 δισ. -10 δισ. ετησίως - και το τρίτο μέτρα 9,7 δισ. - 2,9 δισ. ετησίως. Τα συγκριτικά δεδομένα, επακριβή νούμερα, μιλούν από μόνα τους για τα αποτελέσματα της διεκδικητικής, σκληρής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου ζητά την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας για να συνεχίσει να διαπραγματεύεται, επιστρατεύοντας και τα ενισχυμένα από τις εκλογές όπλα του, με σκοπό να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, να εφαρμόσει το σχέδιο της παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης και να πετύχει σταδιακά την απεμπλοκή της χώρας από τα μνημονιακά μέτρα. Επιδιώκει μια καθαρή λαϊκή εντολή τετραετίας, που θα του δώσει τη δύναμη να κυβερνήσει σε ένα κλίμα σταθερότητας και αποτελεσματικότητας, περιορίζοντας τη λιτότητα και τις κοινωνικές αδικίες.
Δεν απομακρύνεται από τις αρχές και τις αξίες που πιστεύει, ούτε από το πρόγραμμά του, αλλά το μεταθέτει χρονικά, για να δημιουργήσει πιο πρόσφορες συνθήκες ,πιο ευνοϊκούς συσχετισμούς δυνάμεων, εκμεταλλευόμενος ευκαιρίες και δυνατότητες, μέσα από τη ρεαλιστική πρακτική του εφικτού, για την καλυτέρευση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Εγγύηση για όλα αυτά είναι το δείγμα γραφής που έδωσε τους λίγους μήνες διακυβέρνησής της, όπως το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, που εξασφάλισε σε 350.000 οικογένειες εισόδημα επιβίωσης, νομοσχέδια για την παιδεία, την υγεία, την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, την επαναπρόσληψη των άδικα απολυμένων, τη ρύθμιση των 100 δόσεων για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Την αποκάλυψη τόσων σκανδάλων, που έχουν πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης, με το μεγαλύτερο σκάνδαλο της νεότερης πολιτικής ζωής, εκείνο των 1.300 δανείων της ΑΤΕ ζημιάς 5 δισ. για το κράτος. Έχει επιστρατεύσει όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου και της διαφθοράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τη στήριξη του λαού για να μπορέσει να κυβερνήσει απρόσκοπτα, χωρίς ασυνεννοησίες και κοινοβουλευτικά εμπόδια. Τώρα θα αποκτήσει την αναγκαία ομοιογένεια, με ενιαίο, ξεκάθαρο ιδεολογικό-πολιτικό στίγμα, την απαραίτητη κοινοβουλευτική συναίνεση για την αταλάντευτη πορεία της νέας κυβέρνησης στο δρόμο της ομαλοποίησης και της δημιουργίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών γιατί έχει να προσφέρει πολλά στην πατρίδα μας, στον ελληνικό λαό, αλλά και στους λαούς ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού Νότου. Συνεχίζοντας να υπερασπίζεται και η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το ελληνικό δίκιο μέσα στην Ευρώπη, με σκληρή δουλειά για την υπέρβαση στρεβλώσεων 40 χρόνων, πατώντας στην πραγματικότητα, θα αγωνιστεί να φέρει καλύτερες μέρες στον τόπο μας.
* Η Χρυσάνθη Καμπουράκη είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ και διαμερισματική σύμβουλος Ηρακλείου.
