Γέμισαν τα νησιά μας. Σιγά-σιγά γεμίζουν και τα πάρκα. Αυτά τα λίγα που έχουμε. Η τοπική κοινωνία εμφανίζεται θυμωμένη. Για την ακρίβεια, φοβισμένη. Από τη μια υπερισχύει η ανθρωπιά. Πώς να αφήσεις αβοήθητους ανθρώπους που πάλεψαν με τα κύματα, τις κακουχίες για να βρεθούν σε μια ελεύθερη πλην χειμαζόμενη χώρα.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Επί έξι μήνες δεν έγινε απολύτως τίποτα. Παρά την ίδρυση ολόκληρου υπουργείου. Με επικεφαλής μια αναπληρώτρια υπουργό. Τη συμπαθέστατη Τασία. Που όμως αποδείχτηκε πολύ σύντομα απροετοίμαστη για το ρόλο αυτό. Άλλο πράγμα να λες καλά λόγια για τους δυστυχείς μετανάστες. Και άλλο πράγμα να κάνεις πράγματα χρήσιμα και σε αυτούς και στην πατρίδα σου.
Η αποκάλυψη που έκανε τις προάλλες ο Έλληνας Επίτροπος ήταν συγκλονιστική. Μας περιμένουν 500 εκατομμύρια ευρώ για την ουσιαστική αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Αναξιοποίητα. Δεν έχουμε κάνει υπηρεσίες. Και κυρίως δεν έχουμε την ειδική υπηρεσία που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μερικοί από του Μαξίμου ισχυρίζονται ότι φταίει η Τασία. Εκείνη προσπαθεί να ρίξει το μπαλάκι αλλού. Πότε λέει ότι οι τουρίστες λιάζονται στην Αθήνα. Και πότε περιγράφει το πάρκο του Πεδίου Άρεως ως τόπο ανάδειξης αλληλεγγύης.
Δυστυχώς και στο μεταναστευτικό η κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν είχε πολιτική. Τα ιδεολογήματα και οι ιδεοληψίες πολύ δύσκολα μετατρέπονται σε λύσεις. Και σε αυτό το ζήτημα άλλο ένα εξάμηνο χαμένο. Στην προχθεσινή σύσκεψη, υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού, το μόνο που ακούσαμε ότι για όλα φταίνε οι Ευρωπαίοι. Έχουν και αυτοί το μερίδιό τους. Αλλά σαν κακόγουστο αστείο ηχεί άλλη μια προσπάθεια εντοπισμού του "εχθρού" στους άλλους. Στους ξένους.
