Έχουν φύλο οι Άγγελοι. Αυτά τα ουράνια πλάσματα, που βοηθούν τον Πανάγαθο στη διακυβέρνηση του επίγειου και του επουράνιου κόσμου, είναι αρσενικά, θηλυκά ή ουδέτερα; Αυτό είναι ένα θεολογικό ερώτημα, που έχει απασχολήσει κατά καιρούς κληρικούς και θεολογούντες, και μάλιστα λέγεται, χωρίς ιστορική τεκμηρίωση, ότι απασχολούσε τους Βυζαντινούς ακόμα και την ώρα που οι Τούρκοι βρίσκονταν κάτω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης.
Του Δημήτρη Καρατζάνη
Θα μου πείτε, εδώ η χώρα καίγεται κι εμείς θυμηθήκαμε το... φύλο των Αγγέλων; Ομολογώ ότι δεν το είχα την παραμικρή πρόθεση, αλλά μου ήλθε στο μυαλό ξαφνικά, καθώς διάβαζα στο διαδίκτυο τις θέσεις των δύο τοπικών βουλευτών, που ο ένας τάσσεται με την πλευρά Τσίπρα και ο άλλος με εκείνη της "Πλατφόρμας".
Έχω τη γνώμη πως, αν τους απασχολούσαν λιγότερο τα κομματικά και είχαν πιο στενή επαφή με την κοινωνία, θα αντιλαμβάνονταν ότι στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, ελάχιστα ενδιαφέρουν οι εσωκομματικές τους διαφορές, και το ποια πλευρά έχει δίκιο ή άδικο. Για να μη πω ότι, εκτός ίσως από τους κομματικούς, δεν ενδιαφέρει κανένα άλλο.
Γιατί αυτό που σήμερα ενδιαφέρει τους πολίτες είναι να μην πάει η χώρα στον γκρεμό και να ξαναμπεί, όσο πιο γρήγορα γίνεται, σε τροχιά κανονικότητας. Και σε αυτό δε δίδει απάντηση ούτε η μια άποψη, ούτε η άλλη. Ούτε ένας κουτσουρεμένος ΣΥΡΙΖΑ έχει τις πλάτες και τις αντοχές να σηκώσει το φορτίο ενός τρίτου, ασυγκρίτως βαρύτερου από τα προηγούμενα, μνημονίου, ούτε το αναχρονιστικό μοντέλο, που πρεσβεύει επιστροφή στη δραχμή, εθνικοποίηση των τραπεζών και μονομερή διαγραφή του χρέους (Στρατούλης στο Βόλο, 6/8), μπορεί να δώσει διέξοδο, όπως έχει αποδείξει η πράξη. Και η ζωή.
Κατά τη γνώμη μας, εκείνο που σήμερα επιβάλλεται είναι η ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων - τουλάχιστον αυτών που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό - και όχι η περαιτέρω διαίρεσή τους. Καθώς το έργο που πρέπει να εκτελεστεί υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες του κάθε ενός κόμματος ξεχωριστά.
Και θεωρούμε ότι θα είναι τεράστιο λάθος του πρωθυπουργού να εξαντλήσει το πολιτικό κεφάλαιο, που του έχει απομείνει, καταφεύγοντας πάλι σε εκλογές, τις τρίτες μέσα σε ένα χρόνο. Που δεν πρόκειται να ωφελήσουν σε τίποτα τη χώρα, και πιθανώς να φέρουν και τον ίδιο σε θέση δυσχερέστερη από τη σημερινή.
Είναι ώρα, συνεπώς, να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο με πανεθνική προσπάθεια μπορεί να οδηγηθεί το καράβι «Ελλάδα» σε ασφαλή νερά. Προσωπικές στρατηγικές, επικοινωνιακά τεχνάσματα και τακτικισμοί, που στοχεύουν στο προσωπικό ή κομματικό όφελος, ενώ ταυτόχρονα δίνουν όπλα σε αυτούς που απεργάζονται το Grexit, και δεν είναι λίγοι, δεν έχουν θέση.
Γιατί, αν το πλοίο τελικά οδηγηθεί στα βράχια, η ευθύνη, ανεξάρτητα από τα λάθη των προηγουμένων, βαρύνει το σημερινό καπετάνιο και το σημερινό πλήρωμα.
