Το περιουσιακό κυριάρχησε τελευταίως και αποκάλυψε πως οι διαφωνίες (θεμιτές στη δημοκρατία), δεν αφορούν διαφορετική αντίληψη, αλλά κάτι βαθύτερο και καθοριστικό. Αυτή τη φορά, η συστηματική στρέβλωση και παραπλάνηση είναι μέρος της ευρύτερης διαδικασίας των διαπραγματεύσεων με πρωταγωνιστή το Προεδρικό, ηγεσία ΔΗΣΥ και δεύτερο βιολί ηγεσία ΑΚΕΛ για εξαπάτηση της Ε/κ πλευράς. Τα πιο πάνω προκαλούν δυσφορία, αλλά τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι στο τέλος της διαδικασίας, όποιο και νάναι το αποτέλεσμα ο Πρόεδρος θα το στηρίξει. Αυτό έγινε αντιληπτό από την τουρκική πλευρά και τους ξένους (π.χ. Άιντα), με αποτέλεσμα το περιεχόμενο της λύσης να μετατίθεται συνεχώς εναντίον μας (των αδικημένων). Με τέτοιο ικανό και «σκληρό» διαπραγματευτή Πρόεδρο, τι να κάνουμε τους αντιπάλους; Πάντως, για τις δημαγωγίες, τις επί σκοπού παραλείψεις και εν κρυπτώ συνεργασίες τους ενάντια στα εθνικά συμφέροντα, θα λογοδοτήσουν ενώπιον της Ιστορίας.
Απευθυνόμενος στο Προεδρικό, Υπ. Εξ. και ηγεσία ΔΗΣΥ, θα αρκεστώ σε τούτο: Ας είχαν την τόλμη να παραθέσουν τις θέσεις τους καθαρά και ξάστερα πριν τις εκλογές, ή έστω τώρα. Ειδικότερα ΤΩΡΑ, ας εξηγήσουν την παρασκηνιακή αλλά μεθοδική επιδίωξη της Κυβέρνησης να τορπιλλίσει την προσπάθεια μου για καταγγελία Τούρκων αξιωματούχων (περιλαμβανομένων Διοικητών των κατοχικών στρατευμάτων) στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (Χάγη) για διάπραξη του εγκλήματος του εποικισμού. Σκεφτείτε ξεπεσμό όταν μια μελετημένη καταγγελία με στήριξη παγκοσμίως κορυφαίων νομικών/ακαδημαϊκών, υπονομεύει η Κυβέρνηση της Κύπρου που εκπροσωπεί το θύμα του εποικισμού. Και η χείριστη δημαγωγία και αθλιότητα, όταν η Κυβέρνηση εμφανίζεται ταυτοχρόνως στην κοινή γνώμη (ειδικά στους … εθνικόφρονες ψηφοφόρους) ότι δήθεν στηρίζει την καταγγελία!
Για μήνες, το Προεδρικό επέμενε ότι η λύση θα διασφαλίζει τις γνωστές βασικές ελευθερίες και ιδιαίτερα το δικαίωμα στην ιδιοκτησία το οποίο θα ήταν πλήρως διασφαλισμένο με 100% ευρωπαϊκό κεκτημένο. Όταν προκλήθηκε σάλος με την εξίσωση του νόμιμου ιδιοκτήτη με τον παράνομο χρήστη όπως συμφωνήθηκε στο ανακοινωθέν που ανέγνωσε ο Άιντα, είχαμε έξαρση δημαγωγίας. Ο Αβ. Νεοφύτου επέκρινε όσους αντέδρασαν γιατί «δεν γίνεται να επικρίνουμε τα κριτήρια για το περιουσιακό, αφού δεν έχουν ακόμη συμφωνηθεί»… Εκείνο που κατακρίναμε δεν αφορούσε τα κριτήρια αλλά τα συμφωνηθέντα με εξίσωση του παράνομου χρήστη με τον νόμιμο, αλλά βίαια εκδιωχθέντα, ιδιοκτήτη. Που δυστυχώς, παρουσιάστηκε «ως σημαντικότατη επιτυχία που έπρεπε ΟΛΟΙ να χαιρετίσουμε» (Κυβ. Εκπρόσωπος 2/8/15), αλλά υπό πίεση σε μια βδομάδα άλλαξε ομολογώντας ότι δεν συμφωνήθηκε να έχει ο ιδιοκτήτης τον πρώτο λόγο αλλά «αυτό παραμένει θέση της πλευράς μας». Δηλαδή, έπρεπε να είμαστε χειροκροτητές και συνένοχοι στον κατήφορο της εξίσωσης του νόμιμου ιδιοκτήτη με τον παράνομο χρήστη, «η οποία κατέστη εφικτή ως αποτέλεσμα της ως τώρα διαπραγματεύσης»! Παρεμπιπτόντως, ο Αβ. Νεοφύτου επέκρινε όσους υποδεικνύουμε την πρωτοφανή κατρακύλα για τα ήδη συμφωνηθέντα, ενώ κατά τον ίδιο έπρεπε να περιμένουμε … τα κριτήρια. Ο ίδιος όμως δεν επέκρινε το Ν. Αναστασιάδη που διαφημίζει για μήνες προκαταβολικά ότι η λύση θα φέρει «έκρηξη στην οικονομία», μια λύση που ακόμη δεν την είδε, που δεν συζητήθηκαν τα φλέγοντα θέματα της ασφάλειας και της Τουρκίας, που ακόμη δεν συμφωνήθηκαν τα... κριτήρια του περιουσιακού κ.ά.
Στη βδομάδα που ακολούθησε, είχαμε συνέχιση της δημαγωγίας: Έπρεπε να χειροκροτήσουμε που ο Πρόεδρος «κατάφερε» την εξίσωση του ιδιοκτήτη με τον παράνομο χρήστη, ενώ ο Έρογλου συζητούσε μόνο ανταλλαγή περιουσιών. Στην επιδίωξη για ευφορία, κάθε κατρακύλα συγκρίνεται με το χείριστο που υπήρξε ποτέ. Εδώ καταλήγει αναπόφευκτα ένας διαπραγματευτής-Πρόεδρος που είναι δεδομένο ό,τι θα στηρίξει το όποιο αποτέλεσμα. Μόνο που δυστυχώς μας σέρνει στον γκρεμό μαζί του. Όσοι όμως θέλουμε πραγματικά μια βιώσιμη λύση που θα αποκαθιστά την δικαιοσύνη κατά κανόνα, θα μπορούσε αυτή τη φορά να υπάρξει καλύτερο αποτέλεσμα εάν η διαπραγματευτική τακτική ήταν άλλη. Το βέβαιο είναι ότι, δεν μπορεί να χτιστεί τέτοια λειτουργική λύση με το ψέμα και την εξαπάτηση.
Υ.Γ. Αυτή η Κυβέρνηση «κατάφερε» να εξαφανίσει τις αποφάσεις του Ευρωπαικού Δικαστηρίου της Ε.Ε. που καθόρισε αμετάκλητα ότι το μόνο νόμιμο κτηματολόγιο σε ΟΛΗ την επικράτεια της Κύπρου, περιλαμβανομένων των κατεχομένων, είναι αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Κώστα Μαυρίδης, ευρωβουλευτής ΔΗ.ΚΟ (S & D)
