Από τότε που ιδρύθηκε το ΕΣΥ, έχουμε συναντήσει πολύ λίγους υπουργούς Υγείας με ειλικρινές και συστηματικό ενδιαφέρον για τα ζητήματα υγείας. Είτε με συμπληρώσεις του ΕΣΥ. Είτε με τροποποιήσεις του. Στις ελάχιστες καλές εξαιρέσεις συγκαταλέγω τον Αλέκο Παπαδόπουλο και τον Κώστα Στεφανή.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Σε αυτές τις εξαιρέσεις δεν περιλαμβάνω τον Νικήτα Κακλαμάνη, που θέσπισε την ελεύθερη συνταγογράφηση. Ούτε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, που χάρισε στους γιατρούς το δικαίωμα να αναγορεύονται διευθυντές διά βοής. Τα δύο τελευταία μέτρα εκτόξευσαν τις δαπάνες υγείας πάνω από 40% μέσα σε λίγα χρόνια.
Δεν κρύβω τη συμπάθειά μου στο πρόσωπο του σημερινού υπουργού Υγείας. Του Παναγιώτη Κουρουμπλή. Από την άλλη, δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου από την τόσο επιπόλαιη ανακοίνωσή του ότι όλοι, φοβούμενοι ή μη ότι κάποτε στο μέλλον θα προσβληθούμε από τον επάρατο καρκίνο, πρέπει να έχουμε καταφύγει έγκαιρα σε προληπτικές εξετάσεις. Θα υπάρχουν μάλιστα και αυστηρές κυρώσεις για όσους το παραλείψουν! Θα πληρώσουμε το 50% του κόστους θεραπείας για τον καρκίνο.
Θέλω να δικαιολογήσω τον Παναγιώτη. Και θέλω να μου συγχωρήσετε τον υποκειμενισμό μου. Υπέπεσε, και αυτός, στο αμάρτημα των επικοινωνιακών αναγκών. Να προηγούνται δηλαδή οι εντυπώσεις από την ουσία.
Ορθοσκόπηση, λοιπόν! Όλοι μας! Κατ' εντολή της κυβέρνησης! Δωρεάν και ατελώς! Για τις ανάγκες του τρίτου μνημονίου και της περιστολής των δαπανών!
Μέχρι νεωτέρας!..
