Μεγάλες είναι οι μειώσεις των μισθών στο δημόσιο και τον ευρύτερα δημόσιο τομέα, στις τράπεζες, τη ΔΕΗ, την Αστυνομία και βέβαια στον τομέα της εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα στοιχεία της "Νέας Κρήτης", που αναφέρονται στις διαφορές από το 2009 μέχρι και το 2015, δηλαδή πριν και μετά τα μνημόνια 1 και 2. Οι μειώσεις ανέρχονται από 10% μέχρι και 50% στους κλάδους που κάνουμε σήμερα την καταγραφή της κατάστασης, μέσα από τις δηλώσεις των συνδικαλιστικών του κάθε κλάδου.
Σε εποχές των δεκαετιών του '50 και του '60, στην Ελλάδα της φτώχιας και της προσπάθειας της χώρας να ξανασταθεί στα πόδια της μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ξαναγυρίζουν σταδιακά οι υπάλληλοι του δημόσιου και ευρύτερα δημόσιου τομέα, που τους συμπονούσαν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα για τον πενιχρό μισθό τους. Ήταν τότε που καθιερώθηκε η φράση «είναι υπαλληλάκος που παίρνει τρεις κι εξήντα και δεν τον θέλω για την κόρη μου»...
Η "Νέα Κρήτη" συνεχίζει σήμερα την έρευνά της γύρω από τους κλάδους που επλήγησαν από τα μνημόνια ένα και δύο, με μια σύγκριση που κάνουμε από το 2009 μέχρι και σήμερα, μέσα από τις απόψεις των συνδικαλιστών του κάθε κλάδου. Η σημερινή μας έρευνα διαμορφώνεται στο χώρο των δημοσίων υπαλλήλων, των εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και άλλων κλάδων που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν περιζήτητοι στην αγορά εργασίας.
Στη ΔΕΗ
Αυτά περί "ρετιρέ" στη ΔΕΗ δεν ισχύουν εδώ και χρόνια, όπως λέει στη "Νέα Κρήτη" ο γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και στέλεχος της διοίκησης της Ένωσης Τεχνικού Προσωπικού της Επιχείρησης Γιάννης Βρέντζος.
«Είμαστε η πρώτη εταιρεία που δέχτηκε μειώσεις. Από το 2011 και μετά, οι μειώσεις που μας έγιναν έχουν φτάσει το 37%, ενώ στους μισθούς των στελεχών της ΔΕΗ οι μειώσεις φτάνουν μέχρι και άνω του 50%», όπως χαρακτηριστικά μας λέει. Και αναφερόμενος στο διάστημα από το 2009 μέχρι και το 2011, η διαφορά ήταν ότι δεν έγιναν καθόλου αυξήσεις και αμέσως μετά έγινε μια μεγάλη μείωση που έφτασε το 37%.
Για τις γενικότερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των ανθρώπων της ΔΕΗ, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να πρόκειται για εναερίτες και λοιπό τεχνικό προσωπικό, που παίζουν καθημερινά τη ζωή τους "κορώνα-γράμματα" για να υπηρετήσουν τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, ο Γιάννης Βρέντζος λέει: «Οι ώρες δουλειάς έχουν αυξηθεί σημαντικά, ειδικά στο τεχνικό προσωπικό, το οποίο εργάζεται λόγω των μεγάλων ελλείψεων παραπάνω ώρες. Και η ανταμοιβή τους είναι να μην παίρνουν ούτε τα δεδουλευμένα της υπερωριακής απασχόλησης».
900 ευρώ
Σύμφωνα με το συνδικαλιστή, ο μέσος μικτός μισθός ενός εργαζόμενου τεχνικών υπηρεσιών της ΔΕΗ σήμερα για τους εργαζόμενους που έχουν προσληφθεί κατά τα τελευταία 10 χρόνια δεν ξεπερνάει τα 900 ευρώ, ενώ εργαζόμενος με 30 χρόνια υπηρεσίας στη ΔΕΗ σήμερα δεν παίρνει βασικό μισθό πάνω από 900 ευρώ το μήνα.
Οι νεοπροσληφθέντες εργαζόμενοι στην Επιχείρηση έρχονται και πιάνουν δουλειά με μικτούς μισθούς της τάξεως των 600 ευρώ και με βασικούς που φτάνουν ούτε τα 500 ευρώ το μήνα, παρότι μιλάμε για εργαζόμενους που ανεβαίνουν στους στύλους της ΔΕΗ για να διορθώσουν βλάβες, ή εργάζονται σε πολύ σκληρές και αντίξοες συνθήκες σε άλλα επικίνδυνα και δύσκολα πόστα.
«Πολλοί νεοπροσληφθέντες τα τελευταία χρόνια, που ήρθαν ας πούμε από τη Φλώρινα, αναγκάστηκαν να τα παρατήσουν και να γυρίσουν τον τόπο τους αφού δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα εδώ. Και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις τους συντηρούσε το σωματείο μας με τρόφιμα», λέει στην εφημερίδα μας ο Γιάννης Βρέντζος.
Στο μεταξύ, γύρω στους 45 εναερίτες πρόκειται για να προσληφθούν για τις ανάγκες του Ηρακλείου σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα από διαγωνισμό που πρόκειται να γίνει. «Αυτοί οι 45, μπροστά στις αυξημένες ανάγκες μας για προσωπικό, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό», καταλήγει ο συνδικαλιστής.
Εκπαιδευτικοί στα δημόσια σχολεία: Υπάρχει και φιλότιμο...
«Στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών βασίζεται πλέον η λειτουργία του δημόσιου σχολείου», δηλώνει κατηγορηματικά στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Ν. Ηρακλείου Λάζαρος Μάρκου.
«Ο εκπαιδευτικός ποτέ δεν ήταν υψηλόμισθος. Δεν ανήκε στο Δημόσιο, στους εργασιακούς τομείς αυτούς οι οποίοι ήταν υψηλόμισθοι. Και γνωρίζουμε όλοι ποιοι ήταν αυτοί. Εφαρμόστηκε υποτίθεται ένα ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο καθήλωσε όλους μισθολογικά με οριζόντιες περικοπές. Προφανώς όμως, ούτε ενιαίο ήταν και το οριζόντια αδικεί αυτούς που ήταν χαμηλόμισθοι».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, οι εκπαιδευτικοί έχουν χάσει περίπου το 30% του μισθού τους στα χρόνια του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου. «Και για να δούμε τα πραγματικά νούμερα, να πούμε ότι ένας νεοδιόριστος το 2009 έπαιρνε περίπου 1.000 ευρώ, με καταληκτικό μισθό γύρω στα 1.400 ευρώ το μήνα, για όποιον ήταν στα πρόθυρα να βγει στη σύνταξη. Και φτάνουμε στο 2015 ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός να παίρνει 860 ευρώ, με καταληκτικό που μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά σε σχέση με το 2009».
Όπως εξηγεί ο Λάζαρος Μάρκου, οι μισθοί αυτοί πλέον δεν είναι μόνο στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, αλλά και της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ διαφέρουν τα προβλήματα από βαθμίδα σε βαθμίδα. Ισχύει όμως γενικότερα αυτό το συμπέρασμα που μας εξέφρασε, ότι ποτέ ο εκπαιδευτικός δεν ήταν από τους καλοπληρωμένους και φυσικά από τους υψηλόμισθους κλάδους.
«Επίσης, ο κλάδος των εκπαιδευτικών ανήκει στους κλάδους εκείνους του Δημοσίου με τις μεγαλύτερες μετακινήσεις. Συμπληρώνουν ωράρια από σχολείο σε σχολείο. Για να συμπληρώσεις το ωράριό σου, μπορεί να πας και σε δύο και σε τρία και σε τέσσερα σχολεία, σε διάφορες αποστάσεις μεταξύ τους. Και όμως, ένα υποτυπώδες επίδομα για τα οδοιπορικά που ίσχυε για μας το κατήργησαν κι αυτό», τονίζει με αγανάκτηση ο Λάζαρος Μάρκου.
Την ίδια στιγμή, το ωράριο των εκπαιδευτικών αυξήθηκε κατά δύο ώρες «και μάλιστα αυξήθηκε κατά τέτοιο τρόπο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με στόχο να κατασυκοφαντήσουν τον κλάδο. Άρα λοιπόν έχουμε έναν συνδυασμό οικονομικής κατάρρευσης, μαζί με άλλα μέτρα. Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι μεγάλο πλήγμα έχουν υποστεί οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί.
Οι λεγόμενοι αναπληρωτές. Το 2009 υπέγραφαν μια σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ τώρα έχουμε εννέα συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Δεν είναι όλα τα χρήματα από το δημόσιο προϋπολογισμό, αλλά είναι και από προγράμματα ΕΣΠΑ και απ' όπου να 'ναι, με αποτέλεσμα, εκτός από τις νέες συμβάσεις εργασίας, που είναι και χειρότερες, να γίνεται χαμός και με την πρόσληψη, με μεσαιωνικού τύπου εργασιακές σχέσεις»...
Δάσκαλοι-νηπιαγωγοί
Το σπουδαίο τους ρόλο στην κοινωνία αναλύει στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος των δασκάλων και των νηπιαγωγών του νομού Ηρακλείου Γιώργος Μακράκης.
Καταρχήν, σε ό,τι αφορά τη μισθολογική καθίζηση του κλάδου, φέρνει ως παράδειγμα το δικό του μισθό, με προϋπηρεσία που ξεκίνησε το 2010 από τα 1.050 ευρώ το μήνα και σήμερα, αντί να έχει ανέβει, έχει πέσει στα 780 ευρώ το μήνα.
Σήμερα οι αναπληρωτές παίρνουν από 850 έως 900 ευρώ το μήνα, δηλαδή πάνω από τους διορισμένους, επειδή έχουν λιγότερες κρατήσεις. Ωστόσο, για τον αναπληρωτή τόνισε ότι μέχρι το 2009, αν για παράδειγμα έπαιρνε γυρίζοντας την Ελλάδα για να διδάξει 900 ευρώ το μήνα, όταν διοριζόταν αυτή η προϋπηρεσία του "μετρούσε" για να ξεκινήσει από ένα μισθό παρόμοιο.
Σήμερα η προϋπηρεσία έχει καταργηθεί και ο νεοδιόριστος δεν παίρνει πάνω από 630 ευρώ το μήνα, που είναι η αρχή του μισθολογίου!
Κι ενώ οι εκπαιδευτικοί αγωνίζονται να στηρίξουν οικονομικά και τις δικές τους οικογένειες, την ίδια ώρα μέσα στην τάξη ξεχνούν τα δικά τους προβλήματα και προσπαθούν να στηρίξουν τα παιδιά, όσο καλύτερα μπορούν.
«Ζούμε πολλά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, που αυξάνονται συνέχεια στις σχολικές μονάδες. Και κάθε χρόνο βασιζόμαστε διαρκώς στους αναπληρωτές, καθώς δεν υπάρχουν μόνιμοι διορισμοί για να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης», καταλήγει ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Ηρακλείου «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος».
Αστυνομία: Καταποντίστηκαν οι μισθοί μέχρι και 400 ευρώ κάτω
«Από το 2009 μέχρι σήμερα, όλοι μισθοί των αστυνομικών έπεσαν από 300 μέχρι και 400 ευρώ κάτω, με βάση πάντα το βαθμό του κάθε αστυνομικού και τα χρόνια προϋπηρεσίας του, ενώ στους μεγάλους βαθμούς έπεσε ακόμα περισσότερο», λέει από την πλευρά του στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Συλλόγου Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου Γιώργος Πικράκης.
Το ποσοστό της μείωσης των μισθών στους αστυνομικούς φτάνει, σύμφωνα με τον κ. Πικράκη, σε ποσοστό τουλάχιστον 30%.
Την ίδια ώρα, έχουν αυξηθεί τα ωράρια της δουλειάς τους, καθώς οι απαιτήσεις για τη σωστή αστυνόμευση της κοινωνίας έχουν αυξηθεί ραγδαία λόγω της κοινωνικής αναταραχής που προκαλούν τα προβλήματα επιβίωσης του κόσμου.
«Οι αναταράξεις του κόσμου επηρεάζουν το επάγγελμά μας, ενώ η νυχτερινή αποζημίωση που παίρναμε, από τα 3 ευρώ έχει πέσει στα 2 ευρώ και κάτι. Από την άλλη μας έκοψαν όλα τα δώρα που παίρναμε κανονικά μέχρι το 2009 και μειώθηκαν και όλα τα επιδόματα. Όσο για υπερωρίες, εμείς ποτέ δεν παίρναμε ως κλάδος, παρά τις πολλές ώρες της δουλειάς μας. Και όσες φορές καθόμαστε παραπάνω υπηρεσία, καθόμαστε για τις ανάγκες και μόνο της υπηρεσίας.
Ταυτόχρονα εμείς που ως κλάδος έχουμε κάθε τόσο και έναν νεκρό συνάδελφο, δεν παίρνουμε βαρέα και ανθυγιεινά, τα οποία δεν έχουμε πάψει να διεκδικούμε, καθώς είναι ένσημα που ουδέποτε τα παίρναμε. Και από 'δω και πέρα, με το τρίτο μνημόνιο, όλα δείχνουν ότι θα έχουμε ακόμα σοβαρότερα προβλήματα.
Και κυρίως στο συνταξιοδοτικό, καθώς εμείς είμαστε ένας κλάδος που δεν έχουμε τη δυνατότητα ένας αστυνομικός που είναι σε μεγάλη ηλικία να βγαίνει έξω και να προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του», καταλήγει ο πρόεδρος των Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου Γιώργος Πικράκης.
Τραπεζικοί υπάλληλοι: «Μπες σε μια τράπεζα»...
Οι περισσότερες τράπεζες ξεκίνησαν ως επιχειρήσεις με δημόσιο χαρακτήρα, γι' αυτό τις περιλαμβάνουμε εδώ, αλλά και με τη... λογική «μπες παιδί μου σε μια τράπεζα να σωθείς», έλεγαν πριν από χρόνια στα παιδιά τους πολλοί γονείς, γνωρίζοντας ότι στην τράπεζα... "βρέξει-λιάσει έχεις τον παχυλό σου το μισθό, συν ένα σωρό έξτρα και... πέρα βρέχει"... Σήμερα όμως είναι έτσι τα πράγματα;
Ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου Τραπεζοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στέλιος Βοργιάς απαντάει στα ερωτήματα της εφημερίδας μας. «Τα εισοδήματα των τραπεζοϋπαλλήλων από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί γύρω στο 15 με 20%, ανάλογα με την τράπεζα. Το ζήτημα είναι ότι έχει μειωθεί και το προσωπικό. Υπάρχει συρρίκνωση είτε με εθελούσιες εξόδους, είτε με διάφορες μορφές που έχουν φύγει οι συνάδελφοι.
Και για να καταλάβετε, αρκεί να σας πω ότι από τους 55 χιλιάδες τραπεζοϋπάλληλους, ήδη έχουν φύγει από το 2009 μέχρι σήμερα πάνω από 12 χιλιάδες υπάλληλοι τραπεζών σε πανελλαδικό επίπεδο»!
Στο ερώτημά μας για τη διαμόρφωση και τη διακύμανση του μέσου μισθού, ο κ. Βοργιάς μάς λέει ότι «αυτό διαφέρει από τράπεζα σε τράπεζα. Οι τράπεζες δουλεύουν διαφορετικά. Δηλαδή έχουν ως βάση την κλαδική σύμβαση και από 'κει και πέρα έχουν υπηρεσιακές συμβάσεις. Με την Κλαδική Σύμβαση υποστήκαμε μια μείωση της τάξεως του 6% στα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά είχαν έρθει οι επιχειρησιακές που έχουν μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων στις τράπεζες ένα επιπλέον 8% σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο».
Καταλήγοντας, ωστόσο, ο συνδικαλιστής τονίζει ότι «από την άλλη, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, σε σχέση με τον καθαρά ιδιωτικό τομέα και τα νούμερα που γράψατε στο χθεσινό σας ρεπορτάζ, και είναι πραγματικά, οι μειώσεις μισθών δε συγκρίνονται με τις μειώσεις στο δικό μας χώρο. Διότι, στον καθαρά ιδιωτικό τομέα μιλάμε για απώλειες εισοδήματος καθαρά στο 40%, τουλάχιστον».
Χριστόφορος Παπαδάκης
