default-image

Η μελλοντική ελευθερία της Ευρώπης

Απόψεις
Η μελλοντική ελευθερία της Ευρώπης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η γριά Ευρώπη εμποδίζει τη μελλοντική ελευθερία των Ευρωπαίων και περιθωριοποιεί τους καταπιεσμένους και καταφρονεμένους του σήμερα. Η κρίση κάνει ακόμη πιο αποτρόπαιο το πρόσωπό της. Μοιάζει με γριά στρίγκλα με το σκουπόξυλο στο χέρι!

Του Κωστή Μουδάτσου

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διαιρεμένη σε 27 κράτη-μέλη τη στιγμή που πρέπει να ανταγωνιστεί δυνάμεις του μεγέθους της Κίνας, της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Βραζιλίας κτλ. Κι όμως, η Ευρώπη δεν έχει όνειρα και φιλοδοξίες. Τα ισχυρά κράτη με ηγεμόνα τη Γερμανία επιβάλλουν τρομακτικές πολιτικές λιτότητας και αυταρχισμού. Αναδεικνύουν την ελευθερία της τυραννίας, δηλαδή το αντίθετο της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Το ευρώ παραπαίει. Η πολιτική δράση περιθωριοποιείται. Οι πολίτες ξεσηκώνονται, ενώ οι ευρωσκεπτικιστές και οι ακροδεξιές δυνάμεις αποκτούν όλο και περισσότερο χώρο. Οι πολιτικοί ηγέτες κρύβονται στις παρωχημένες αντιλήψεις περί Ευρώπης κρατών-εθνών και διαιωνίζουν την ανεπάρκειά τους.

Η ισχυρή Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας μένει ανεκπλήρωτο όνειρο, που κινδυνεύει να ματαιωθεί. Η Ενωμένη Ευρώπη και το συμφέρον των λαών-πολιτών της Ευρώπης έχει υποκατασταθεί με στενά εθνικά συμφέροντα και μικροεγωισμούς, που καίνε το ευρωπαϊκό χαρτί.

Τι Ευρώπη θέλομε;

Θέλομε την Ενωμένη Ευρώπη της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Οι G20

Στον κόσμο υπάρχουν πάνω από 5.000 γλώσσες και πολιτισμοί, αλλά λιγότερα από 200 κράτη, όπου μερικές δυνάμεις ή συμμαχίες καθορίζουν την τύχη της παγκόσμιας οικονομίας, που προχωρά σε μια πρωτόγνωρη ενοποιητική παγκοσμιοποίηση. Η αντίληψη του κράτους-έθνους μετατρέπει την Ευρώπη σε ασήμαντη δύναμη, ενώ το κέντρο βάρους του κόσμου μετατοπίζεται στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Σε λίγα χρόνια ούτε η στενόμυαλη Γερμανία θα ανήκει στους G8. Εξάλλου, οι G20 έρχονται! Τα εθνικά όργανα δεν αποτελούν πολιτικό αντίβαρο στις σύγχρονες παγκόσμιες δυνάμεις και στις υπερβολές των πολυεθνικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Η κρίση από το 2008 μέχρι σήμερα δείχνει ότι μόνο μια προωθημένη Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί απάντηση.

Η οικονομική και πολιτική ένωση δίνει λύσεις στα προβλήματα, ενώ η ανικανότητα εξεύρεσης τέτοιων πολιτικών περιθωριοποιεί τους λαούς και οι μαυλίστρες του εθνικού ακραίου λόγου βρίσκουν ευήκοα ακροατήρια. Οι οικονομικές και οικολογικές καταστροφές, οι πολιτικοί δογματισμοί και οι θρησκευτικοί φανατισμοί βάζουν θέματα επιβίωσης στον πλανήτη Γη και στην ανθρώπινη ύπαρξη. Οι δημιουργικές δυνάμεις περιθωριοποιούνται και οι ανισότητες επεκτείνονται.

Οι μεγάλες αρχές, ελευθερία, ισότητα, αδερφοσύνη, εξαρτώνται από μια ενωμένη, μεταεθνική Ευρώπη, που θα στηρίζεται στη δημοκρατία και σε ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς.

Η Ελλάδα

Η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες αγνόησε την παραγωγική υποδομή, δεν αξιοποίησε ένα μορφωμένο λαό και το γραφειοκρατικό κράτος ευνόησε τη διαπλοκή και τη διαφθορά, που έκανε τους χαλασοχώρηδες αφεντικά.

Οι κυβερνήσεις κυριάρχησαν με την ανικανότητα να διευθύνουν, να σχεδιάζουν, να οργανώνουν, να διοικούν, καταδικάζοντας τη χώρα σε παρακμή και ανασφάλεια, οικονομική καταλήστευση και πολιτική ομηρία από το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο.

Η κρίση μάς βρήκε αδύναμους και μας κατατρόπωσε. Όμως είμαστε μέρος του προβλήματος, η κρίση δεν είναι ελληνική!

Ευρωζώνη

Σήμερα στην ευρωζώνη έχομε 19 κυβερνήσεις, 19 υπουργούς Οικονομικών και άλλες τόσες χρηματοπιστωτικές αγορές και κεντρικές τράπεζες. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Υπάρχει μια άτολμη Commission με φοβισμένους επιτρόπους που κρύβονται στα δύσκολα.

Τα σκιάχτρα των ιδιωτικών οργίων επιβάλλουν ιδεολογική τρομοκρατία, διασφαλίζοντας σκληρά μέτρα ενάντια στους παραγωγικούς φορείς, στους μικρομεσαίους και στον κόσμο της εργασίας. Το ευρώ βουλοπλέει και σιγοπνίγεται στις αδυναμίες της Ευρώπης. Χωρίς ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή ένωση, χωρίς ευρωπαϊκή κυβέρνηση, το ευρώ δεν επιβιώνει.

Χωρίς ευρωπαϊκή οικονομική, δημοσιονομική και φορολογική πολιτική το ευρώ δεν μπορεί να αντέξει. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία, που θα εξαρτάται από ενισχυμένους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και συμμετοχή των πολιτών, θα αντικαταστήσει τους γραφειοκράτες τεχνοκράτες, τους λομπίστες και τους εθνικούς κήρυκες.

Το χρέος

Το χρέος δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα! Βέβαια, η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει το αστρονομικό χρέος που έχει συσσωρευτεί. Όμως το χρέος είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα με παγκόσμιες διαστάσεις. Οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν τεράστια δημόσια χρέη, αλλά έχουν εξασφαλίσει τα χαμηλότερα επιτόκια.

Το δολάριο και το γιέν στηρίζονται από ισχυρές κυβερνήσεις, από ενιαία διοίκηση. Βασίζονται σε μεγάλες οικονομίες με τεράστιες δυνατότητες παραγωγής και απόκτησης εισοδημάτων. Όπου παρουσιαστεί πρόβλημα, η ισχυρή κεντρική κυβέρνηση διαθέτει εργαλεία παρέμβασης και επίλυσης των θεμάτων.

Βέβαια, η παγκόσμια οικονομία πρέπει να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα της σχέσης χρέους/ΑΕΠ σύντομα. Μια διαχειρίσιμη λύση ίσως να είναι η αποφυγή αποπληρωμής των συνεχώς αυξανόμενων παγκόσμιων χρεών. Αυτή κι αν είναι σπαζοκεφαλιά για τους ειδικούς!

Σύμφωνο σταθερότητας

Στην Ευρώπη, με πρώτη τη Γερμανία, δε βοηθούν άλλα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Το αποτέλεσμα είναι η μια κρίση να διαδέχεται την άλλη μετά από μια μικρή ανάκαμψη, η κατάρρευση της εμπιστοσύνης, η αύξηση του δημόσιου χρέους, η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας κτλ. Η Ελλάδα είναι εκτός των αγορών τώρα και πέντε χρόνια για ευτελείς λόγους, λάθος συνταγές και πολιτικές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στέκει σαν παράλυτη. Ο προϋπολογισμός της δεν έχει περιθώρια και δικούς του πόρους. Κι ενώ η αλληλεγγύη απουσιάζει, λείπει ακόμη και ο σεβασμός σε νόμους και κανόνες. Δεν υπάρχει η πειθαρχία που απαιτεί μια νομισματική ένωση. Η Γερμανία και η Γαλλία παραβίασαν τους κανόνες χωρίς να υποστούν ουδεμία συνέπεια. Το Σύμφωνο Σταθερότητας ή θα πρέπει να αλλάξει εάν δεν είναι σωστό, ή να εφαρμοστεί για όλους! Άρα η βιωσιμότητα του ευρώ απαιτεί αλληλεγγύη και πειθαρχία. Μόνο ανεξάρτητοι και υπό δημοκρατικό έλεγχο θεσμοί μπορούν να ελέγχουν.

Η άτολμη ευρωζώνη με τις ελλιπέστατες πολιτικές οδήγησε σε τρομακτική αύξηση του χρέους, των επιτοκίων, στην απογείωση των spreads και στην εξαθλίωση και φτωχοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων. Επειδή δεν υπάρχει αξιόπιστος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, επειδή η Ε.Ε. δεν έχει δικούς της πόρους, δεν μπορεί να εγγυηθεί τη συνοχή μιας νομισματικής ένωσης. Οι απόπειρες λύσης της κρίσης έχουν αποτύχει. Η πρόοδος είναι αργή και ελλιπής. Δεν πείθει!

Μαζεύονται πρωθυπουργοί, καγκελάριοι και πρόεδροι και κουβεντιάζουν. Ηρεμούν δυο-τρεις μέρες οι αγορές και ξανά αρχίζουν τα τύμπανα της φωτιάς στο μεσονύχτι!

Όνειρο...

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με υπερεθνικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ακόμη όνειρο και σχέδιο επί χάρτου. Ποιοι θα επεξεργαστούν οικονομική, δημοσιονομική και φορολογική πολιτική για όλη την Ευρωζώνη; Δεν υπάρχουν εργαλεία για την τήρηση των κανόνων του παιγνιδιού. Κυριαρχεί το δίκιο του ισχυρού και κάποια κράτη-μέλη παραλύουν τις διαδικασίες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να μετατραπεί σε ευρωπαϊκή κυβέρνηση με πρόεδρο και Ευρωπαίους υπουργούς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ενισχυμένες αρμοδιότητες θα ελέγχει και θα νομοθετεί. Έτσι πρέπει να γίνει! Δεν έχει γίνει όμως! Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προέδρων και πρωθυπουργών ή καγκελαρίων είναι ανίκανο και ακατάλληλο να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο. Αποτελεί ένα συμβούλιο εθνικών συμφερόντων με εγωιστικές αρχές.

Πολλά απαιτούνται και ακόμη περισσότερα χρειάζονται. Χρειάζονται ευρωπαϊκά δημόσια ταμεία που θα εκδίδουν ευρωομόλογα για να χτυπηθεί η κρίση και να δούμε φως στην άκρη του τούνελ. Χρειάζονται δημόσια ταμεία που θα χρηματοδοτούν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.

Αρχές και αξίες

Οι βασικές αρχές της Ευρώπης και οι δημοκρατικοί θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στηρίξουν το νομισματικό σύστημα και θα καταστήσουν το ευρώ νόμισμα αναφοράς. Αυτοί οι θεσμοί θα στηρίξουν μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις, μοντέλα ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον και στα κοινωνικά δικαιώματα.

Δεν μπορεί κάποιος να διατάζει και να κάνει ό,τι θέλει τους άλλους. Δεν μπορεί να επιβάλλεται στους άλλους και να τους υποχρεώνει να συμπεριφέρονται όπως εκείνος ορίζει. Δεν μπορεί κάποιος να είναι αρχηγός και οι άλλοι υποτακτικοί. Έτσι δημιουργείται μια μορφή τυραννίας, πάνω σε καταπιεσμένους λαούς και άτομα, που καταστρέφει κοινωνικά κεκτημένα, δικαιώματα και αξίες.

Η φρόνηση είναι στη διάθεση όλων των Ευρωπαίων! Εάν αρπάξει η φωτιά, όλα θα τα κυριεύσει και θα τα κάψει! Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να αγωνιστούν για τις δημοκρατικές αρχές, όπως οι αρχαίοι λαοί υπεράσπιζαν τα τείχη της πόλης τους!

Οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη μοιάζουν ακόμη με τους ερημίτες που ικανοποιούνται διαφυλάσσοντας την επαναστατική αγνότητα. Είναι κοινωνική ευρωπαϊκή ανάγκη η επιστροφή των προοδευτικών δυνάμεων με σύγχρονη μορφή και σαν κινητήριες δυνάμεις νέων ιδεών που θα φέρουν νέους δημοκρατικούς θεσμούς, νέα ήθη και έθιμα στο δημόσιο βίο, που θα στηρίξουν τους αδύναμους και καταφρονεμένους με μεγάλες αλλαγές σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο!

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News