Η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση έχει εισαγάγει νέα «αριστερά (;) ήθη» στον ελληνικό δημόσιο βίο. Τα δείγματα γραφής αυτού του νέου «ήθους της Αριστεράς» παρατηρούνται πλέον παντού και η αναφορά τους, λόγω της πληθώρας αυτών, μόνο ενδεικτική μπορεί να είναι: Η ανάπτυξη μιας ακραίας αντιευρωπαϊκής ρητορικής (εγκληματίες, τρομοκράτες και προσφάτως δικτάτορες) αποδυνάμωσε το αίσθημα της αλληλεγγύης και της αφοσίωσης στις κοινές ευρωπαϊκές ιδέες, κλυδώνισε το κλίμα εμπιστοσύνης και προσπάθησε (ευτυχώς ανεπιτυχώς) να στρέψει εναντίον μας τους εταίρους μας. Αντί προσπάθειας εξομάλυνσης των σχέσεων με τους μοναδικούς δανειστές μας, προχωρήσαμε σε απειλές αυτών από τους οποίους ζητάμε χρήματα.
Του Λευτέρη Αυγενάκη*
Η πολιτική των «παιγνίων» και της «δημιουργικής ασάφειας» σπατάλησε άσκοπα πολύτιμο χρόνο και οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών, στην επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων, 25 δισ. ευρώ και στο στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας με ανυπολόγιστες συνέπειες. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (14-07-2015), «... η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης λόγω του κλεισίματος των τραπεζών... εκτιμάται ότι θα αυξήσει τις ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας... κάπου 25 δισ. ευρώ παραπάνω απ' όσο υπολόγιζε το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του μόλις πριν από δύο βδομάδες».
Ο τρίτος ανώτατος πολιτειακός θεσμός της χώρας ευτελίζεται και μετατρέπεται, από το ίδιο το πρόσωπο που έχει κληθεί να το υπηρετήσει, σε όργανο εξυπηρέτησης των μικροπολιτικών του συμφερόντων, θέτοντας σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος.
Η ύπαρξη και έκφραση διαφορετικής άποψης δεν είναι ανεκτή και δέχεται μια μεθοδευμένη επίθεση (μερκελιστές, γερμανοτσολιάδες, μνημονιακοί, διαπλεκόμενα ΜΜΕ, κ.λπ.), προσπαθώντας να σπιλωθεί ηθικά και να πνιγεί κάθε διαφορετική φωνή και αναπτύσσοντας μια πολιτική διχόνοιας.
Οργανώνεται - και μάλιστα μυστικά - μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξόδου από την Ε.Ε. (πρόσφατες δηλώσεις τέως υπουργών του οικονομικού επιτελείου) ενάντια στη λαϊκή βούληση και ενώ, αντιθέτως, οι επίσημες δηλώσεις αναφέρονται σε προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας. Υπήρχε σχέδιο - εν γνώσει του πρωθυπουργού - για εισβολή και κατάσχεση των αποθεματικών της ΤτΕ με εθνικοποίηση των τραπεζών, πιθανή σύλληψη Στουρνάρα (δηλώσεις υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης) και κατάσχεση θυρίδων (δήλωση τέως αν. υπουργού Οικονομικών το βράδυ του δημοψηφίσματος).
Διακηρύσσεται η διάλυση του παλαιοκομματικού συστήματος και ο «εκδημοκρατισμός» (τι σημαίνει άραγε ο όρος σε ένα δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα;) της δημόσιας διοίκησης και πραγματώνεται μέσω της τοποθέτησης συζύγων, αδερφών, τέκνων και λοιπών συγγενών σε κυβερνητικούς θώκους και στη δημόσια διοίκηση. Παράλληλα, διορίζεται νύχτα και παραμονές του δημοψηφίσματος νέα πρόεδρος στον Άρειο Πάγο, κατά παράβαση της αρχαιότητας.
Παρουσία του πρωθυπουργού, ο «εταίρος αρχηγός» της συγκυβέρνησης και υπουργός Εθνικής Άμυνας δηλώνει ότι ο Στρατός εγγυάται την εσωτερική τάξη της χώρας. Προς τι άραγε; Καταστολή αντιδράσεων και σύλληψη αντιφρονούντων σε περίπτωση μιας άτακτης χρεωκοπίας και πολιτειακής ανωμαλίας;
Καταλήγει, τελικά, σε συμφωνία με τους εταίρους (ευτυχώς) και διασφαλίζεται (προς το παρόν τουλάχιστον) η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας με τη στήριξη της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, που αναλαμβάνει την ευθύνη της διάσωσης της χώρας από την καταστροφή, ενώ μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας εξακολουθεί να αποφεύγει την ανάληψη ευθυνών, λιποτακτώντας επικαλούμενο ψευδο-επιχειρήματα περί «τιμιότητας» και «υπερηφάνειας» με μια πολιτική υποκρισία που επαφίεται στην, εκ του ασφαλούς, παραμονή στην εξουσία (λόγω της υπεύθυνης στάσης της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης).
Και ενώ οι πολίτες εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται με αναμονές μπροστά από τα ΑΤΜ για την εξασφάλιση του ποσού των 50 ή 60 ευρώ (στην καλύτερη περίπτωση), τις τελευταίες μέρες βλέπουν το φως της δημοσιότητας σειρά δημοσιευμάτων, που αναφέρονται σε περιστατικά αναλήψεων μεγάλων χρηματικών ποσών από τις τράπεζες από συγγενικά πρόσωπα μελών ή πρώην μελών του οικονομικού επιτελείου.
Παρά τα στοιχεία που έχουν αναφερθεί και τις δικές μου κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις με ερωτήσεις, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, για το εν λόγω θέμα, η κ. Βαλαβάνη εξακολουθεί να μην απαντά επί της ουσίας, αλλά να ρίχνει λάσπη. Άλλα τα... ήθη της Αριστεράς. Το περήφανο «ΟΧΙ» από εμάς, η χρηματοδότησή του από τα χρήματα των άλλων.
Έξι μήνες πρώτη φορά αριστερά κυβέρνησης, έξι μήνες «αριστερού ήθους», με ανησυχητικές πλέον συνέπειες για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Ας ελπίσουμε ότι δεν, και ας προσπαθήσουμε να μην παγιωθεί αυτό το «αριστερό ήθος».
* Ο κ. Λ. Αυγενάκης είναι τομεάρχης Υποδομών, Μεταφορών, Δικτύων, Χωροταξίας και Πολεοδομίας και βουλευτής Ηρακλείου.
