default-image

"Εμείς και οι πολιτικοί"

Απόψεις
"Εμείς και οι πολιτικοί"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι συχνά που σκέφτομαι γιατί η Ελλάδα έφτασε σε αυτό το σημείο. Άραγε, της αξίζει αυτή η τύχη, ή πολύ απλά επειδή μας ζηλεύουν θέλουν να μας κάνουν και κακό; Μετά, περπατώντας στην πόλη του Ηρακλείου, παίρνω την απάντηση από αρκετούς που κινούμενοι στο δρόμο πιστεύουν ότι σε αυτή τη χώρα ζουν μόνο αυτοί. Τελικά μου πήρε χρόνο, αλλά βρήκα την απάντηση. Και ποια είναι αυτή; Μα, δεν κάνουμε ποτέ αυτοκριτική, δε σεβόμαστε τίποτα, δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε και το κυριότερο, έχουμε πάψει να ελπίζουμε.

Του Μάνου Δασκαλάκη

Θα συμφωνήσω με όλους αυτούς που κάνουν λόγο για σαθρό πολιτικό σύστημα, όμως ένα σύστημα για να γιγαντωθεί πρέπει κάπου να στηριχτεί, και σε αυτό το κομμάτι έχουμε μερίδιο ευθύνης όλοι μας.

Όχι, δε μας αξίζει αυτό που περνάμε, δεν είναι όλοι ίδιοι, όμως πάντοτε στις ελληνικές κοινωνίες αναπτύσσονται μειοψηφίες, αρκετές όμως για να προκαλούν σοβαρά προβλήματα. Δε νοείται στην Ελλάδα του 2015 να μη σεβόμαστε τα ΑμεΑ, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά, τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Με τα μάτια μου είδα νεαρό οδηγό να κινείται βίαια προς άτομο καθηλωμένο στο καροτσάκι, γιατί πολύ απλά του έκανε παρατήρηση. Όχι, κύριοι, όσο υπάρχουν αυτές οι συμπεριφορές, δε θα ξεφύγουμε ποτέ από τις δυσκολίες της καθημερινότητας.

Το 2010 ξεκίνησε η οικονομική κρίση, με τη διαφορά ότι το 2015 έγινε κοινωνική κρίση, κρίση αξιών, κρίση ουσίας, κρίση ταυτότητας. Οι πολιτικοί εξακολουθούν να επιδίδονται σε κινήσεις πολιτικής ακροβασίας και οι πολίτες κριτικάρουν τα πάντα, εκτός από τους εαυτούς τους.

Για να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από αυτή τη μίζερη μαυρίλα της καθημερινότητας, πρέπει όλοι να βοηθήσουμε. Όχι, δε συμφωνώ με την άδικη φορολογία, άλλωστε η τσέπη μου το ξέρει πολύ καλά. Όμως, πρέπει τώρα να επανακαθορίσουμε τη στάση μας ως πολίτες, να μην αδιαφορούμε για τα πάντα, να προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε το συγγενή, τον απέναντι, τον άγνωστο. Όλοι μιλάμε σαν να αποτελούμε εξαίρεση από το σύνολο.

Όχι κύριοι, ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση έχουμε όλοι μας, γιατί πολύ απλά έχουμε άποψη για τα πάντα, χωρίς όμως να μπορούμε να κοντρολάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Προσπαθώ, αλήθεια, να καταβάλω τη σημερινή ελληνική φιλοσοφία, στην οποία ανήκω κι εγώ. Έχω μπει πολλές φορές στη λογική να κριτικάρω ανθρώπους, την ώρα που κι εγώ κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα. Είναι πολύ βολικό να τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς, μόνο που όλους αυτούς εμείς τους στείλαμε στο Κοινοβούλιο.

Όλοι μας έχουμε βρεθεί στην πλατεία Ελευθερίας του Ηρακλείου, κρατώντας σημαίες του κόμματός μας. Μάλιστα, για πολλούς είναι και οι αγαπημένες ιστορίες από τις συγκεντρώσεις του Αντρέα και του Μητσοτάκη.

Ήρθε η ώρα να κάνουμε τη δική μας αυτοκριτική. Να επανακαθορίσουμε τη στάση μας στην κοινωνία, να λυπηθούμε πραγματικά γι' αυτή τη χώρα, που σήμερα δέχεται τις ύβρεις όλων εμάς. Μα, ποιοι είναι στα νοσοκομεία; Εμείς. Ποιοι είναι στα σχολεία; Εμείς. Ποιοι είναι στις δημόσιες υπηρεσίες; Εμείς. Ποιοι είναι στους δρόμους; Εμείς. Και κάπου εκεί και οι πολιτικοί κάνουν το παιχνίδι τους, αφού εμείς πάλι το επιτρέψαμε.

Φτάνει με την ανοχή, φτάνει με την έλλειψη αξιοκρατίας, φτάνει με την έλλειψη σεβασμού. Ήρθε η ώρα για τη δική μας αυτοκριτική, και αυτό μάλλον μας πονάει. Όταν λοιπόν απαντήσουμε με ειλικρίνεια σε όλα τα ερωτήματα, τότε θα καταλάβουμε γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News