Κατά την επίσημη εκδοχή το δημοψήφισμα αποτελεί την άσκηση του Συνταγματικού και Δημοκρατικού δικαιώματος για να εκφράσει ο ίδιος ο λαός την επιλογή του, και να ενισχυθεί η διαπραγματευτική δύναμη της κυβέρνησης.
Του Στέλιου Καστρινάκη *
Κατ' άλλες απόψεις αποτελεί ένα προσχεδιασμένο σκαλοπάτι για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι αποσκοπεί στην πραγματοποίηση των ιδεοληψιών κάποιων, που φαντασιώνονται την παράλογη εγκαθίδρυση ενός κρατικίστικου καθεστώτος, μέσα σε μια ελεύθερη οικονομία τριακοσίων πενήντα εκατομμυρίων ανθρώπων. Ή, ακόμη κι ότι αποτελεί ένα όχι τόσο υπεύθυνο και γενναίο χειρισμό για να μετατεθούν οι ευθύνες της απόφασης από την υπεύθυνη κυβέρνηση στον ακατάλληλο για τέτοιες αποφάσεις Λαό. Ή, ίσως, είναι η επίλυση κομματικών διαφωνιών μεταξύ «συνιστωσών» (και ήδη τάσεων) του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας αφήσουμε, όμως, τις αιτίες κι ας έλθουμε στο αποτέλεσμα:
Υπόθεση ότι ο ελληνικός Λαός ψηφίζει ΟΧΙ. Αφού, όμως, συγκεκριμένη πρόταση δεν υπάρχει τώρα, είναι προφανές ότι το ΟΧΙ θα συνιστά ρητή απόρριψη αυτής της ίδιας της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με ποια νομιμοποίηση θα πάει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. για να διαπραγματευτεί από «ισχυρότερη θέση»;
«Ο Λαός δε σας θέλει αλλά εμείς τον παρακάμπτουμε και με μεγαλοφροσύνη σας επιτρέπουμε να μας δώσετε κι άλλα δανεικά;».
Η σκέψη είναι μακριά από κάθε σοβαρότητα...
Ας υποθέσουμε, πάλι, ότι ο Λαός ψηφίζει ΝΑΙ. Μετά την αδίσταχτη και φανατική υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στο όχι, μετά την ανικανότητα να βρουν καλύτερες λύσεις (λόγος για τον οποίο εκλέχτηκαν τον Ιανουάριο), μετά το κλείσιμο των τραπεζών και την αντικυβερνητική βουή που ξεσήκωσε, είναι δυνατόν να δεχτούν τους ίδιους διαπραγματευτές οι Ευρωπαίοι;
Διαπραγματευτές που εφηύραν νεολογισμούς, όπως «η δημιουργική ασάφεια» για να καλύψουν την ανικανότητά τους και προξένησαν τη μέγιστη ζημιά με την απομόνωση της Ελλάδας από τον ευρωπαϊκό χώρο; Που χρησιμοποίησαν αφελείς και λαϊκίστικους συμβολισμούς (έλλειψη γραβάτας, έξω τα ποκάμισα, μοδάτα κασκόλ κ.λπ.) για να υποδηλώσουν τη λαϊκή και αντισυμβατική τους προέλευση κι έγιναν αντικείμενα ειρωνείας στις κρισιμότατες συσκέψεις όπου μετείχαν;
Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους αυτό το δημοψήφισμα είναι εντελώς περιττό αλλά και επικίνδυνο. Γιατί, αν η κυβέρνηση το κερδίσει, οι Ευρωπαίοι θα δυσκολεύονται πολύ να τη δεχτούν ως συνομιλήτρια. Και αν το χάσει δε θα έχει τη νομιμοποίηση να εμφανιστεί για νέες συνομιλίες με την υπόσταση που έχει τώρα.
Φυσικά, υπάρχει και η τρίτη λύση. Το γάντζωμα στην εξουσία με αιτιολογία τις εκλογές του Ιανουαρίου. Ποια θα είναι, όμως, η κατάσταση των τραπεζών;
* Ο Στέλιος Καστρινάκης είναι επίτιμος πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου.
