Η θεωρία πίσω από τα μικρά και συχνά γεύματα είναι απλή: αν μοιράζουμε τις ημερήσιες θερμίδες μας σε έξι γεύματα, αντί να τρώμε μόνο τρεις φορές αλλά περισσότερο, θα διεγείρουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα τον μεταβολισμό μας, με αποτέλεσμα να τον κρατάμε σε εγρήγορση και έτσι θα «καίει» περισσότερες θερμίδες.
Μερικές μελέτες όντως είχαν δείξει πως υπάρχουν κάποια μικρά οφέλη από αυτή την τακτική, αλλά συχνά διερευνούσαν ακραία φαινόμενα. Συνέκριναν λ.χ. το να τρώει κάποιος μόνο το μεσημέρι και το βράδυ με το να τρώει περισσότερες από δέκα φορές την ημέρα.
Τα έξι γεύματα ασφαλώς (πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό, βραδινό και προ ύπνου) είναι πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Πόσο αποδίδει όμως;
Ως φαίνεται όχι πολύ, διότι όσο η συνολική ποσότητα των θερμίδων και των θρεπτικών συστατικών παραμένει ίδια και μάλλον δεν έχει σημασία πώς μοιράζονται στη διάρκεια της ημέρας, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Αυτό είναι το εύρημα ορισμένων μελετών για το θέμα. Μία από τις πιο καλά σχεδιασμένες δημοσιεύθηκε πέρυσι στη «Βρετανική Επιθεώρηση Διατροφής» και αξιολόγησε υπέρβαρους άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι ακολούθησαν πολύ αυστηρά ολιγοθερμιδικά διαιτολόγια επί οκτώ εβδομάδες.
Παρότι όλοι έτρωγαν καθημερινά τις ίδιες θερμίδες, οι μισοί έτρωγαν τρεις φορές την ημέρα και οι υπόλοιποι έξι φορές. Και οι δύο ομάδες έχασαν σημαντικό αλλά ίσο ποσοστό του σωματικού βάρους τους. Δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ τους ούτε όσον αφορά την απώλεια σωματικού λίπους, τον έλεγχο της όρεξης ή τις μετρήσεις των ορμονών που σχετίζονται με την πείνα και τον κορεσμό της.
Ανάλογα ευρήματα είχαν και άλλες ανάλογες μελέτες, οι οποίες τελικά συμφωνούν στο ότι όποιος θέλει να επιταχύνει τον μεταβολισμό του πρέπει να αρχίσει να γυμνάζεται, αντί να περιμένει οφέλη από τη «μοιρασιά» των θερμίδων του σε πολλά ή λίγα γεύματα.
Πηγή: omorfamystika.gr
