Δεν έχει τελειωμό το δράμα που βιώνουν τους τελευταίους 15 μήνες οι δεκάδες Σύροι πρόσφυγες, οι οποίοι από τον Απρίλιο του 2014 φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο των Χανίων, όπου κατέφυγαν όταν το πλοιάριο που τους μετέφερε από την Αίγυπτο στην Ιταλία εξέπεμψε σήμα κινδύνου μερικά μίλια ανοικτά της Κρήτης.
Από τους περισσότερους από τους 150 πρόσφυγες, οι οποίοι είχαν φτάσει τότε στο νησί, σήμερα έχουν απομείνει περίπου 55: Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και μικρά παιδιά που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, καθώς δεν τους επιτρέπεται να φύγουν για κάποια άλλη χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά, όπως επιθυμούν.
Την ίδια ώρα, μαζί με τους Σύρους, το δικό του Γολγοθά ανεβαίνει και ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου που βρίσκεται στην περιοχή της Νέας Χώρας, Μανόλης Βολικάκης, ο οποίος είχε προσφερθεί τότε, έπειτα από σχετική παρότρυνση της Αντιπεριφέρειας Χανίων, να φιλοξενήσει για μερικές ημέρες τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, παρά τις αρχικές δεσμεύσεις της Αντιπεριφέρειας, οι Σύροι δε μεταφέρθηκαν ποτέ σε κάποιον άλλο χώρο, με αποτέλεσμα ένα χρόνο και τρεις μήνες μετά η οικογένεια Βολικάκη να έχει καταστραφεί οικονομικά.
Το τραγικό αδιέξοδο
Οι Σύροι, όντας πρόσφυγες πολέμου, δεν μπορούν να απελαθούν από τη χώρα. Πρόθεσή τους, όπως ανέφερε ο ίδιος ο κ. Βολικάκης στη "Νέα Κρήτη", είναι να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου έχουν καταφύγει παράτυπα αρκετοί από τους συγγενείς τους.
Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο αρνούνται πεισματικά 15 μήνες τώρα να ζητήσουν από το ελληνικό κράτος να τους χορηγήσει πολιτικό άσυλο. Να σημειωθεί, ακόμη, ότι οι τοπικές Αρχές αδυνατούν να βρουν κάποιον άλλο χώρο για να φιλοξενηθούν οι Σύροι, με αποτέλεσμα να έχουν αυτοί ξεμείνει στο ξενοδοχείο του κ. Βολικάκη.
«Οι πρόσφυγες έχουν περιέλθει σε μια αδιέξοδη κατάσταση, με τραγικές συνέπειες τόσο γι' αυτούς, όσο και για μένα και την οικογένειά μου», μας λέει με απόγνωση ο ξενοδόχος.
Απίστευτο ανθρωπιστικό δράμα
Η μεγάλη πλειονότητα των προσφύγων που διαμένουν ακόμη στο ξενοδοχείο της Νέας Χώρας είναι γυναικόπαιδα. «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ταλαιπωρηθεί απίστευτα. Ανάμεσά τους βρίσκονται περισσότερα από 20 μικρά παιδιά, τα οποία όλο αυτό το διάστημα υποσιτίζονται.
Περιφέρονται στους δρόμους μαζί με τις μανάδες τους και τρέφονται από τα συσσίτια, τα περισσεύματα από τους πάγκους των λαϊκών αγορών και τα αποφάγια των εστιατορίων...», μας λέει ο κ. Βολικάκης.
Όπως αναφέρει μάλιστα στη "Νέα Κρήτη" ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, τα προσφυγόπουλα μιλούν πλέον Ελληνικά, καθώς πολλά από αυτά πήγαν φέτος κανονικά σχολείο, χάρη στην ευαισθητοποίηση κάποιων εκπαιδευτικών, οι οποίοι παρέκαμψαν το νόμο. «Ωστόσο, αν δείτε πόσα κιλά ήταν τα παιδιά όταν ήρθαν εδώ τον Απρίλιο του 2014 και πόσο βάρος έχουν σήμερα, θα σοκαριστείτε», αναφέρει ο Μανόλης Βολικάκης.
Ξεχασμένος από τους πάντες...
Ωστόσο, εκτός από το απίστευτο ανθρωπιστικό δράμα που εκτυλίσσεται εδώ και μήνες στα Χανιά, υπάρχει και το οικογενειακό δράμα του κ. Βολικάκη. «Έχουμε υποστεί τρομερή οικονομική ζημιά. Δεκαπέντε μήνες τώρα δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ από τον οποιονδήποτε κρατικό φορέα, ούτε έχω κάποια σύμβαση στα χέρια μου που να μου εξασφαλίζει ότι κάποια στιγμή θα πάρω πίσω κάποιο ποσό», μας λέει ο ξενοδόχος και συνεχίζει: «Μετά την άφιξη των προσφύγων, το ξενοδοχείο, η καφετέρια, το εστιατόριο, αλλά και τα ομπρελοκαθίσματα της επιχείρησης τέθηκαν εκτός λειτουργίας, αφού χρησιμοποιούνταν για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των Σύρων.
Με τις ακυρώσεις των κρατήσεων, έχουμε χάσει ήδη δύο θερινές σεζόν. Την περυσινή και τη φετινή. Και οδεύουμε ολοταχώς για να χάσουμε και την τουριστική περίοδο του 2016...
Είχαμε ένα κύρος σαν οικογενειακή επιχείρηση, καθώς δραστηριοποιούμαστε στα Χανιά 4 δεκαετίες τώρα. Πλέον, έχουμε καταστραφεί: Πελάτες που επέλεγαν χρόνια τώρα κάποιο από τα ξενοδοχεία μας για να κάνουν τις διακοπές τους, όταν τους λέμε ότι δεν μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε ούτε φέτος, σοκάρονται...», μας λέει ο κ. Βολικάκης.
Κραυγή απόγνωσης: «Δεν υπάρχουν νόμοι, δεν υπάρχει κράτος»
Την ίδια ώρα, η κραυγή απόγνωσης του επιχειρηματία δε δείχνει να συγκινεί την Πολιτεία, καθώς κανείς από τους αρμόδιους φορείς δεν έχει καταφέρει να βοηθήσει ουσιαστικά τον κ. Βολικάκη.
«Τόσους μήνες έχω απευθυνθεί επανειλημμένα παντού: Από την Αστυνομία, την Εισαγγελία, το Δήμο Χανίων και την Περιφέρεια Κρήτης μέχρι τον πρωθυπουργό της χώρας. Και το σημερινό και τον προηγούμενο... Έχω γίνει μπαλάκι από τον ένα φορέα, στον άλλο. Ανοιχτές επιστολές, τηλεφωνήματα, μηνύσεις, εξώδικα και παρ' όλα αυτά τίποτα δεν κινείται», αναφέρει ο Μανόλης Βολικάκης, ο οποίος, κλείνοντας, αναρωτιέται: «Ο εισαγγελέας μου λέει ότι δεν μπορεί να εκκενώσει το κτήριο όσο υπάρχουν μέσα παιδιά. Δεν μπορεί να διώξει κανείς τους Σύρους, καθώς είναι πρόσφυγες πολέμου. Έτσι λέει ο νόμος και ορθώς το λέει. Ωστόσο, γιατί δεν ισχύουν οι νόμοι και για μένα;».
Νικόλας Αγγελίνος
