Τόση φασαρία έχει γίνει για τους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους που πέφτουν στα μαλακά, αλλά τα Πειθαρχικά Συμβούλια εξακολουθούν να τους επιβάλουν ποινές-χάδι. Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής άλλη δουλειά δεν κάνει από το να ασκεί ενστάσεις σε αποφάσεις πρωτοβάθμιων πειθαρχικών οργάνων, τις οποίες "επιστρέφει" στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό όργανο, χαρακτηρίζοντας «επιεικείς» τις ποινές που επιβλήθηκαν. Ας πάρουμε μια γεύση από τα όσα γίνονται στο Δημόσιο...
Υπάλληλος του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, ο οποίος εργαζόταν ως ελεγκτής και εκταμιευτής ιδιωτικών επενδύσεων, είχε καταθέσεις 1,2 εκατ. ευρώ που δεν μπορούσε να δικαιολογήσει. Ενώ στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων κρίθηκε ένοχος για ποινικό αδίκημα, ενώ του επιβλήθηκε η ποινή της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων διάρκειας τριών ετών, η πειθαρχική διαδικασία τι ποινή του επέβαλε; Πρόστιμο αποδοχών 12 μηνών, που δεν υπερβαίνει τα 25.000 ευρώ! Σαν να του λένε, δηλαδή, γύρνα στη δουλειά σου και κάνε τα ίδια...
Ομοίως, σε έναν εφοριακό που θα μπορούσε να τιμωρηθεί με την ποινή της οριστικής παύσης, καθώς υπάρχουν υπόνοιες χρηματισμού, από το Πειθαρχικό Συμβούλιο επιβλήθηκε η ποινή του προστίμου ίσου με αποδοχές δέκα μηνών. Τι έκανε ο υπάλληλος αυτός; Εξέδωσε παράνομα 50 φορολογικές ενημερότητες το 2011 και 72 το 2012 σε πολίτες που δεν κάλυπταν τα κριτήρια.
Ένα άλλο καλόπαιδο, υπάλληλος Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, κατέθεσε πλαστά έγγραφα στον προσωπικό του φάκελο. Όταν διαπιστώθηκε η λαθροχειρία, αντί να απολυθεί, παύτηκε απλώς από την υπηρεσία του για επτά μήνες και στερήθηκε το δικαίωμα προαγωγής για πέντε χρόνια. Σαν να λέμε και στους άλλους: «Το ζόρι είναι να τρουπώξεις. Άμα τρουπώξεις, δε σε ξεκουνάει κανένας και τίποτα».
Μια υπάλληλος νοσοκομείου την κοπανούσε επί μήνες από την εργασία της και πλαστογράφησε ιατρικές εξετάσεις. Της επιβλήθηκε η ποινή της προσωρινής παύσης 12 μηνών με στέρηση αποδοχών, αν και, σύμφωνα με το πειθαρχικό δίκαιο, αδικαιολόγητη απουσία 4,5 μηνών από την εργασία επισύρει την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης και της απόλυσης. Κι ύστερα περιμένουμε να ξαναπάρουμε μπρος...
