Δε χρειάζεται κανείς να διαβάσει ειδικές μελέτες ή συμπεράσματα των συστημάτων ανακύκλωσης για να καταλάβει ότι οι Έλληνες δεν ξέρουμε να ανακυκλώνουμε.
Μια ματιά στους ειδικούς μπλε κάδους αρκεί, αφού, εκτός από συσκευασίες, θα βρούμε κάθε λογής ακατάλληλα υλικά, σακούλες και αντικείμενα που δε θα έπρεπε να εναποτίθενται σε αυτούς.
Κάτι που ισχύει και στην πόλη του Ηρακλείου, αφού είτε από έλλειψη ενημέρωσης, είτε από αδιαφορία, είτε ασυναίσθητα πετάμε ό,τι βρούμε στους μπλε κάδους και όχι τα απορρίμματα εκείνα για τα οποία προορίζονται.
Τα αριθμητικά στοιχεία μιλούν από μόνα τους, αφού τα ανακυκλώσιμα υλικά που συγκεντρώνονται στο δήμο Ηρακλείου αγγίζουν μόλις τις 10.000 με 12.000 τόνους.
Το έλλειμμα ενημέρωσης (για όσους θέλουν να ανακυκλώσουν, αλλά δεν ξέρουν πώς) και παιδείας (για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που απλώς δεν ενδιαφέρεται για την ανακύκλωση) είναι έκδηλο και τεράστιο.
Αν και τα τελευταία χρόνια, κυρίως από τη νεολαία, παρατηρείται μια στροφή στο όλο θέμα. Με τα νέα παιδιά, αλλά και όσους από τους μεγαλύτερους θέλουν να προστατεύσουν το περιβάλλον και κατά συνέπεια την υγεία τους να αρχίζουν να προσεγγίζουν το όλο ζήτημα με περισσότερη ευαισθησία.
Ωστόσο, μέσα στη δίνη της κρίσης και τη γενικευμένη εκποίηση, λίγοι παρατήρησαν ότι τα σκουπίδια μας, όπως και αλλά δημόσια αγαθά, μπήκαν στο στόχαστρο και υπερεθνικών εργολάβων και ομίλων. Και ακόμα πιο λίγοι έχουν καταλάβει το γιατί πρέπει να κάνουν ανακύκλωση. Όπως και το τι όφελος θα έχουν προσωπικά από αυτό.
Οι πολίτες
Μιλώντας με τους πολίτες για το θέμα, καταλάβαμε ότι, αν και κάποιοι γνωρίζουν την έννοια και το πόσο σημαντική είναι, ο λόγος που δεν την τηρούν φαίνεται να είναι το άγχος της καθημερινότητας που τους αναγκάζει να ξεφορτωθούν όπως-όπως τα σκουπίδια, με αποτέλεσμα, όταν τα βάζουν στη σακούλα να μην έχουν σκεφτεί να τα ξεχωρίσουν σε ανακυκλώσιμα και μη.
«Σίγουρα με την ανακύκλωση προστατεύουμε το περιβάλλον και αναβαθμίζουμε την ποιότητα της ζωής μας. Όμως ο γρήγορος ρυθμός ζωής μας δεν επιτρέπει την ώρα που πετάμε τα σκουπίδια να σκεφτούμε να τα ανακυκλώσουμε», είπε η Ερασμία Τζωρτζακάκη. «Σε πολλούς δεν έχει γίνει ακόμα μέρος της ζωής τους να ανακυκλώνουν», τόνισε η Ελένη Βιδάκη. «Ίσως φταίει η έλλειψη ενημέρωσης αλλά και κινήτρων», είπε ο Γιάννης Μπολάκης. «Με τη ανακύκλωση μειώνουμε τον όγκο των απορριμμάτων, τα οποία καταλήγουν στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων και συνεισφέρουμε στον πολιτισμό. Θα έπρεπε να μας έχει γίνει τρόπος ζωής, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει», ανέφερε ο Βασίλης Αδαμάκης.
«Δεν κάνουμε σωστά»
Τον παράγοντα ότι δεν έχουμε αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ανακυκλώνουμε, πράγμα που σημαίνει ότι δεν το κάνουμε σωστά, έθεσε από την πλευρά του ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Ανακύκλωσης Γιάννης Ρασούλης. Συγκεκριμένα, όπως τόνισε, «δε ρίχνουμε τα σκουπίδια μέσα στον μπλε κάδο σε σακούλες, αλλά χύμα. Και αυτό διότι στο εργοστάσιο ανακύκλωσης δεν ανοίγουν τις σακούλες που βρίσκουν, αλλά τις πάνε στη χωματερή. Επίσης, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ανακυκλώνουμε ότι είναι σε συσκευασία όπως κουτιά, λευκοσίδηρο, πλαστικά, χαρτιά. Και το ότι οι συσκευασίες θα πρέπει να είναι καθαρές όταν ρίχνονται στον κάδο».
Ο ίδιος ωστόσο, αναφορικά με την πορεία της ανακύκλωσης στο Ηράκλειο, είπε πως «αυτήν τη στιγμή στο Ηράκλειο έχουμε μια ανακύκλωση της τάξεως του 10%. Πράγμα που σημαίνει ότι συγκεντρώνονται περί τους 10.000-12.000 τόνους ανακυκλώσιμων ειδών κάθε χρόνο. Από την άλλη όμως, όπως ανέφερε, έχουμε λίγο παραπάνω υπόλειμμα επειδή ακριβώς από αυτά που ρίχνουμε μέσα στον μπλε κάδο κάποια είναι μη ανακυκλώσιμα.
Το υπόλειμμα θα έπρεπε να είναι κάτω του 30%, και αυτήν τη στιγμή τοπικά αγγίζει το 35%», είπε ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Ανακύκλωσης Γιάννης Ρασούλης, επισημαίνοντας την ανάγκη ότι η ανακύκλωση στην πόλη μας πρέπει τουλάχιστον να διπλασιαστεί.
Τέλος, σημείωσε πως στο Ηράκλειο αυτή τη στιγμή έχουμε δύο ρεύματα ανακύκλωσης: Για τις συσκευασίες και τα ρούχα, ενώ μέσα στο καλοκαίρι προβλέπεται να τοποθετηθούν σημεία ανακύκλωσης για γυαλιά. Και τα επόμενα χρόνια καφέ κάδοι κομποστοποίησης.
Μαρία Αντωνογιαννάκη
