Χαίρομαι που και άλλοι σιγά-σιγά αρχίζουν και αρθρογραφούν σχετικώς και το οποίο αναδημοσίευσες και εσύ (εδώ). Ωστόσο νιώθω δικαιωμένος για το άσχημα επιτιμητικό σχόλιο "συναδέλφου" μου υπ. διδάκτορα της πολύκρουτης ΑΣΟΕΕ παρακαλώ στο δικό μου άρθρο (εδώ).
Το απαράδεκτο σχόλιό του ήταν:
«Προς τον γράφοντα,
Αγαπητέ κ. Καμενόπουλε, σας συνιστώ ειλικρινά καλοπροαίρετα είτε να μελετήσετε καλύτερα το αντικείμενο, αν το θέμα σας ενδιαφέρει τόσο, είτε να μην αρθρογραφείτε περί θεμάτων που δεν κατέχετε επαρκώς.
Η έννοια της ισορροπίας που παραθέτετε απλά δεν υπάρχει στη ΘΠ. Επιπλέον, ενδιαφέρον θα είχε να βρείτε τι (πραγματικές) ισορροπίες έχει το παίγνιό σας σε ασθενείς κυριαρχίες και κατά Nash... Συγκεκριμένα, οι κατά Nash ισορροπίες είναι όλοι οι συνδυασμοί πλην αυτού που θεωρείτε ως ισορροπία · η δε ισχυρότερη εξ αυτών (και σε ασθ. κυριαρχία δηλαδή, κι άρα εύλογη λύση του παιγνίου) είναι ο ακριβώς αντίθετος συνδυασμός ( (Ε,Τ): (ΔΣ,ΔΣ) ). Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο αίολα είναι τα συμπεράσματά σας κατόπιν...».
Ο εν λόγω "συνάδελφος" είχε γράψει στην αρχή ένα πολύ πιο βαρύ σχόλιο και με παρέμβασή μου του ζήτησα προσωπικά να το αλλάξει σε αυτό που βλέπετε τώρα...καθώς στο προηγούμενο σχόλιό του είχε ξεφύγει τελείως από τα πολιτισμένα πρότυπα...το γεγονός πως είναι οικονομολόγος ίσως δεν θεωρείται τυχαίο...έτσι τους εκπαιδεύουν εκεί στην ΑΣΟΕΕ της Αθήνας;
Γιατί όμως νιώθω δικαιωμένος;
Γιατί ο εν λόγω δικηγόρος γράφει:
«...Οι αντιτιθέμενες θέσεις θα ισορροπήσουν εκεί όπου αυτός που επιδιώκει μεγιστοποίηση κερδών, θα συναντηθεί με αυτόν που επιδιώκει ελαχιστοποίηση της μέγιστης ζημίας του. Ουσιαστικά δηλαδή θα πρέπει να εξισορροπήσουν οι δύο αντιτιθέμενες πλευρές εκεί όπου και οι δύο ελαχιστοποιούν τη μέγιστη ζημία που μπορεί να υποστούν. Ο ακριβής νομικός όρος αφορά την ισορροπία που επιδιώκει η Αρχή της Αναλογικότητας... Στη διαδικασία αυτή κάθε «παίχτης» ακολουθεί με βάση κάποια κατανομή πιθανοτήτων τις στρατηγικές του, ώστε να μεγιστοποιήσει το ελάχιστο προσδοκώμενο κέρδος του και να ελαχιστοποιήσει τη μέγιστη προσδοκώμενη ζημία του.Η κατανομή πιθανοτήτων με βάση την οποία επιλέγεται αυτή η στρατηγική, ονομάζεται μεικτή ή τυχαία. Αναφέρομαι στην maximin - minimax στρατηγική…».
Δηλαδή γράφει ό,τι υποστήριζα κι εγώ: «Το equilibrium του παίγνιου (δηλ. το σημείο στο οποίο μεγιστοποιούνται τα οφέλη και των δύο παικτών) επιτυγχάνεται όταν εφαρμοσθεί η πολιτική του «Συνδυασμού 1», δηλαδή: Ε(Σ) και Τ(Σ). Εκεί μεγιστοποιείται το συνολικό όφελος των δύο παικτών…».
Δεν πρόκειται για ακαδημαϊκές έριδες. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ακαδημαϊκό. Είμαι της πιάτσας... αλλά όχι και να μας τη λένε οι της ΑΣΟΕΕ του Αλογοσκούφη. Ε δα μπλιο!
Σωτήρης Καμενόπουλος
