Τα θύματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής, τα θύματα της βίας και αδικίας, επιδιώκουν λύση με σκοπό την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και απαλλαγή τους από τα δεινά της κατοχής. Αυτός ήταν ο αυτονόητος σκοπός μιας αποδεκτής λύσης και παραμένει αναλλοίωτος για τα θύματα που δεν χρειάζεται να το διαλαλούν. Γιατί το ανυπεράσπιστο θύμα ενός βιασμού (και ας έχουν περάσει δεκαετίες από το 74 με το έγκλημα να συνεχίζεται) δεν έγινε θύτης. Και σαράντα χρόνια μετά, απλά με την παρέλευση του χρόνου, ο βιαστής δεν μετατράπηκε σε θύμα που αναζητά την δικαιοσύνη! Τέτοια επικοινωνιακά τεχνάσματα και παίγνια, ανέμενα στο πλαίσιο της διεθνούς αντιπαλότητας και εντός της ΕΕ. Ομολογουμένως, δεν ανέμενα σε τόσο οργανωμένο, συντονισμένο και μεθοδευμένο τρόπο στην Κύπρο, να εκπέμπονται από εγχώριους φορείς που διαλαλούν ότι οι ίδιοι «θέλουν λύση», ενώ τα θύματα του βιασμού «δεν θέλουν» επειδή αρνούνται τη λύση του βιαστή!
Του Κώστα Μαυρίδη *
Για δεκαετίες η φράση ήταν σχεδόν ανύπαρκτη αλλά τα τελευταία χρόνια, το «θέλω λύση» χρησιμοποιείται ενάντια στα θύματα που αρνούνται να αποδεχτούν τους όρους του καταχτητή. Από το ίδιο βράδυ ανάδειξης του Ακκιντζί ξεκίνησε έκτοτε και έχει επικρατήσει τόση ευφορία στα διάφορα ΜΜΕ με «χαρούμενα μηνύματα» ώστε η κοινή γνώμη να μείνει στην ευφορία της και να αποδεκτεί ό,τι και νάναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Το καταγράφουμε με πάσα υπευθυνότητα: Αυτή η ηγεσία έλαβε την απόφαση να αποδεκτεί το οτιδήποτε. Μοναδική έγνοια της είναι να τροφοδοτεί με ευφορία τις ελεύθερες περιοχές ώστε να το αποδεκτεί. Ταυτοχρόνως, διάφοροι αριστεροδέξιοι «σεμιναριούχοι της επαναπροσέγγισης» και επιδοτούμενοι «διαμορφωτές γνώμης» («opinion leaders») πρωτοστατούν στο διαχωρισμό της κοινωνίας, από τη μια όσοι «θέλουν λύση», σε αντιπαραβολή με όλους εκείνους που κατηγορούνται ότι «δεν θέλουν λύση» και ας είναι τα θύματα. Τέτοια είναι η στρέβλωση που ενώ παρουσιάζονται ευαίσθητοι σε κάθε είδους ανθρώπινα δικαιώματα διαφόρων αδικημένων ομάδων, ακόμη και των ζώων, ξεπουλούν όμως τα δικαιώματα της μεγαλύτερης ομάδας που αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία των νόμιμων κατοίκων και ιδιοκτητών της Κύπρου. Απόδειξη της παραπλάνησης με το «θέλω λύση», είναι ότι στους οπαδούς του συνθήματος εντάχθηκε πρόσφατα και νέος φανατικός οπαδός της «λύσης», ο Ερντογάν που το επαναλαμβάνει συνέχεια.
Όμως, υπάρχει κοινή γλώσσα για συνεννόηση χωρίς μισαλλοδοξία και φανατισμούς. Παραθέτω απόσπασμα από πρόσφατη συνάντηση μου με ομάδα νέων στις Βρυξέλλες από την Ελληνοκυπριακή, Τουρκοκυπριακή και Αρμενική κοινότητα της Κύπρου: «Στην Ευρωπαϊκή Ένωση …λαοί από διαφορετικά κράτη, με διαφορετική εθνική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό, αποφασίζουν ελεύθερα και συνειδητά να ενδυναμώσουν την ευρωπαϊκή τους ταυτότητα και σχέση, σε ένα κοινό πλαίσιο ειρήνης, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης με βάση κοινούς αποδεκτούς κανόνες δικαίου. Αυτοί οι κανόνες δικαίου της ΕΕ δεν είναι αόριστοι, αυθαίρετοι, ή υποκειμενικοί... Απαιτούν σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών κάθε ευρωπαίου πολίτη, σεβασμό του δικαιώματος ιδιοκτησίας, εγκατάστασης, διακίνησης και πολλών άλλων στη βάση της δημοκρατίας…
Για να κατανοήσουμε όμως τους κανόνες δικαίου, θα αναφέρω ένα απτό παράδειγμα. Κάθε ευρωπαίος πολίτης μπορεί να ασκεί τα πιο πάνω δικαιώματά του σε όλο το πλάτος και μήκος της ΕΕ των 28 κρατών μελών. Κανονικά και εγώ ως ευρωπαίος πολίτης, πρέπει να μπορώ να κάνω το ίδιο σε όλη την Κύπρο και ειδικά στον τόπο που γεννήθηκα… Δυστυχώς όμως, μπορώ να απολαύσω τα δικαιώματά μου οπουδήποτε στην ΕΕ εκτός από την Κερύνεια γιατί είναι στο κατεχόμενο μέρος της δικής μας χώρας. Θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται για μια "διαστροφή" ενάντια στον κοινό μας ευρωπαϊκό πολιτισμό και που αντιβαίνει στους κανόνες δικαίου της ΕΕ…
…Θα υπερασπιστώ το κάθε σας κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα ανεξαρτήτως της κοινοτικής ομάδας που προέρχεστε. Ωστόσο, αν έχω αξιοπρέπεια και εντιμότητα, πρέπει να προασπιστώ και τα ίδια δικαιώματα της δικής μου οικογένειας. Για αυτό μπορείτε να με εμπιστευτείτε, επειδή προασπίζομαι τον άνθρωπο και τον κάθε ευρωπαίο πολίτη.» Παρεμπιπτόντως, ακολούθησε συζήτηση και δεν υπήρξε καμιά διαφωνία.
* Ο κ. Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) - [email protected]
