Επί 25 ολόκληρα χρόνια βοηθούσε τους πολίτες όταν υπηρετούσε στην Αστυνομία Πόλεων στην Αθήνα. Όταν κάποια στιγμή ζήτησε ο ίδιος χείρα βοηθείας, έσπευσε τελικά μια γυναίκα κι ενώ ο ίδιος είχε μάταια κάνει ήδη τρία ωτοστόπ. Ανήμπορος, καταμεσής του δρόμου και δίχως να έχει όραση, ο κ. Γιάννης Κορνελάκης επιχειρούσε στην τοποθεσία Ρούσσος Λάκκος Χερσονήσου, στο δρόμο του Καστελίου, να σταματήσει διερχόμενους. Ήταν Κυριακή 26 Απριλίου, γύρω στις 11 το πρωί.
Η αδιαθεσία που ένιωσε λίγο μετά από χρήση ισχυρού φυτοφαρμάκου για την εξόντωση αγριόχορτων ολοένα και δυνάμωνε κατά το γυρισμό για το σπίτι του. Σταμάτησε όπως-όπως το αυτοκίνητό του, τρακάροντάς το μάλιστα. Είχε χάσει το φως του. Ελάχιστα λεπτά νωρίτερα αν του συνέβαινε, θα έπεφτε σε γκρεμό...
Τελικά ο σωτήρας του ήταν μια γυναίκα. Η κ. Χαρά Χαριτάκη, που διαμένει στην περιοχή και η οποία έτυχε να είδε τις απεγνωσμένες προσπάθειες του οδηγού. Δίχως δεύτερη σκέψη έτρεξε κοντά του. Αν δεν ήταν αυτή η γυναίκα, ο κ. Γιάννης, όπως μας είπε, δε θα ζούσε σήμερα. Όχι μόνο επειδή κινδύνευε να πατηθεί από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, αλλά κι επειδή η δράση του φαρμάκου τον είχε πειράξει ήδη αρκετά στην υγεία του.
Συγκλονισμένος ακόμη, μετά μάλιστα από σχεδόν ένα μήνα από την περιπέτειά του, μας αναφέρει ότι συνεχίζει να ταλαιπωρείται, αφού και τους επόμενους μήνες είναι αναγκασμένος να παρακολουθείται από γιατρούς, ενώ δοξάζει το Θεό που τον έσωσε η κ. Χαριτάκη.
Το χρονικό
«Είχα φύγει με την κλούβα που οδηγούσα από τις ελιές μου στις Ποταμιές, όπου ράντιζα θάμνους, και είχα βάλει κι ενισχυμένη δόση για να ξεραθούν, χωρίς να πάρω προστατευτικά μέτρα.
Στο δρόμο του Καστελίου με κατεύθυνση προς Σταλίδα ένιωσα μια αδιαθεσία. Βγήκα από το δρόμο επειδή άρχισα να μη βλέπω. Στην προσπάθεια μου να κάνω στην άκρη, τράκαρα το αυτοκίνητο σε ένα δέντρο και σε πέτρες. Κατάφερα να το σταματήσω, ενώ ήδη είχε σπάσει το παρμπρίζ και είχε υποστεί και άλλες ζημιές το μπροστινό τμήμα του.
Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και προσπάθησα να κάνω ωτοστόπ. Όχι για να με πάρει κάποιος, αλλά για να καλέσουν από το κινητό μου το σύντεκνό μου, που συμπτωματικά ήξερα ότι εργάζεται κοντά στον κόμβο Χερσονήσου-Καστελίου για να με πάει στο νοσοκομείο. Δεν έβλεπα να διαβάσω από το κινητό μου.
Θυμάμαι ότι έκανα τρεις προσπάθειες για ωτοστόπ. Δε σταμάτησε κανείς. Στη συνέχεια έτυχε να με δει η κ. Χαρά Χαριτάκη από απέναντι. Κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έσπευσε στο σημείο. Το σπίτι της ήταν λίγο παραπέρα, από ό,τι μου είπε, όταν συναντηθήκαμε. Μάλιστα, μου είπε ότι πήρε μαζί της ένα μπουκάλι νερό και το τηλέφωνό της. Όταν ήρθε, είχε ήδη προχωρήσει το πρόβλημα που είχα πάθει από το φάρμακο. Ήμουν στη μέση του δρόμου, δεν έβλεπα και ουσιαστικά από εκείνη τη στιγμή δε θυμάμαι τίποτα άλλο μέχρι την επαύριο που ξύπνησα», αφηγείται ο κ. Κορνελάκης.
Η κ. Χαριτάκη έβρεξε στο πρόσωπο τον κ. Κορνελάκη και τον έβαλε να καθίσει στο αυτοκίνητό του από την πλαϊνή πόρτα.
Όταν τελικά τον παρέλαβε ασθενοφόρο από το Κέντρο Υγείας Καστελίου, μεταφέρθηκε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο.Είχε τυφλωθεί κι έχασε τις αισθήσεις του για ένα ολόκληρο 24ωρο.
«Ξύπνησα στο Βενιζέλειο την επαύριο το μεσημέρι», ανέφερε ο ίδιος χαρακτηριστικά.
Πώς έγινε το κακό
Όπως μας είπε, χρησιμοποίησε το φάρμακο δίχως προστατευτικά μέτρα. Δε φορούσε μάσκα, ούτε γυαλιά, αλλά ούτε γάντια, όπως τουλάχιστον συνήθιζε να βάζει όταν ράντιζε. Στο μεταξύ, φυσούσε αντίθετο αεράκι όταν ράντιζε με την ψεκαστήρα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε τέτοιο φάρμακο. Κι όμως η παραπάνω ποσότητα, ο αέρας και η ελλιπέστατη προστασία συνέβαλαν στο να δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα που παραλίγο να του στοιχίσει την ίδια τη ζωή του.
«"Όταν έρθει το φάρμακο σε επαφή με το δέρμα, περνά στο αίμα και δηλητηριάζεται ο οργανισμός", ανέφεραν μεταξύ άλλων οι γιατροί που με παρακολουθούν. Ήδη παίρνω ισχυρή φαρμακευτική αγωγή και κάθε 15 ημέρες θα ελέγχομαι από τους γιατρούς για όλο το καλοκαίρι. Ευτυχώς, με πρόλαβαν οι γιατροί. Μου έδωσαν άμεσα αγωγή γιατί είδαν την ψεκαστήρα και το φάρμακο μέσα στην κλούβα. Όπως φυσικά και τα στοιχεία μου από τα κλειδιά του αυτοκινήτου, όπου είχα κρεμασμένη την ταυτότητα του στρατού».
Ο Γιάννης Καρνελάκης όταν υπηρετούσε στην Αστυνομία Πόλεων στην Αθήνα.ΒΑΘΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ
«Δε θα ξεχάσω τη σωτήρα μου»
«Δοξάζω το Θεό που βρέθηκε αυτή η γυναίκα, διότι κάποιο αυτοκίνητο σίγουρα θα με χτυπούσε. Ήταν η πρώτη φορά που χρειάστηκα βοήθεια. Την πρόσφερα 25 ολόκληρα χρόνια, όταν υπηρετούσα στην Αστυνομία Πόλεων στην Αθήνα, η οποία καταργήθηκε το 1984 μαζί τότε με τη Χωροφυλακή.
Ήδη έχουμε συναντηθεί τρεις φορές με τη σωτήρα μου, την κ. Χαρά Χαριτάκη. Νιώθω βαθύτατα υποχρεωμένος και δεν υπάρχει και τρόπος να ξεπληρωθεί αυτό. Δεν υπάρχει περίπτωση, όσο θα ζω, να την ξεχάσω αυτήν τη γυναίκα, η οποία μου χάρισε κι ένα κουτάβι».
Να σημειωθεί ότι η κ. Χαριτάκη απέτρεψε και απόπειρα κλοπής της κλούβας όταν το όχημα παρέμενε στο σημείο τη νύχτα εκείνης της Κυριακής. Ο κ. Γιάννης Κορνελάκης, που διαμένει στη Σταλίδα, έχει τρία παιδιά. Ο γιος του έχει τελειώσει πανεπιστήμιο, η μια του κόρη σπουδάζει και η άλλη πάει δευτέρα λυκείου.
Ιωάννα Βλαχάκη
