Τα τελευταία εξήντα χρόνια η Αίγυπτος πέρασε διαδοχικά από τη βασιλεία στο εκκοσμικευμένο καθεστώς του νασσερισμού και των επιγόνων του, κατόπιν στο ισλαμικό καθεστώς των Αδελφών Μουσουλμάνων και πάλι τέλος στο εκκοσμικευμένο καθεστώς του στρατάρχου Σίσσι.
Σε όλη αυτή την περίοδο, τα δέκα εκατομμύρια των Αιγυπτίων χριστιανών, επί των οποίων εβασίζετο ο αιγυπτιακός πολιτισμός ελληνικής εμπνεύσεως επί δύο χιλιάδες χρόνια, συνέχεια των ελλήνων αλεξανδρινών φαραώ, εσφάζοντο περιοδικώς από τους βαρβάρους Άραβες που είχαν εξέλθει στο Ζ' αιώνα μ.Χ. από την άγονη και ερημική Αραβία η οποία ακόμη και σήμερα, ως Σαουδική Αραβία, προβάλλει το απόλυτο πρόσωπο της βαρβαρότητος, πολύ πιο αποκρουστικό από τους βαρβάρους της Βορείου Ευρώπης του Ζ' αιώνος μ.Χ., τις Γερμανικές, Σλαβικές και Τουρκικές φυλές, οι οποίες με το χρόνο ξεπολιτίστηκαν, δηλαδή εξελληνίστηκαν, σε σημείο που ως Ισπανοί μουσουλμάνοι επί 700 χρόνια, μέχρι τα τέλη του ΙΕ' αιώνος, εμεγαλούργησαν με αποτέλεσμα οι αιωνίως βάρβαροι Άραβες να ισχυριστούν ότι ο ισπανικός μουσουλμανικός πολιτισμός τον είχαν δημιουργήσει οι αραβικές ορδές που είχαν περάσει τα Στενά του Γιβραλτάρ και όχι οι Ισπανοί, ασχέτου θρησκείας.
Το ίδιο είχε συμβεί και στη βυζαντινή Ανατολία όπου το Ισλάμ επεκράτησε όχι μέσω των Αράβων αλλά μέσω των εξελληνισμένων Τούρκων Ρούμι, Σελτζουκιδών και Οθωμανών, για να καταλήξουν στον εξελληνισμένο Θεσσαλονικιό Μουσταφά Κεμάλ, τον συνεχιστή του εξελληνισμένου Καβαλιώτη Αιγυπτιώτη Μεχμέτ Αλί, ιδρυτού το 1815, της Νέας Αιγύπτου.
Επαναστατική ριζική αλλαγή χωρίς πολιτική εγκληματικότητα είναι φύσει αδύνατος διότι, όπως κάλλιστα γνωρίζουν οι αρνητές του κράτους, οι αναρχικοί, από την εποχή των πρώτων χριστιανών ερημιτών της Αιγύπτου μέχρι των αναρχικών των ρωσικών Στεπών του ΙΘ' αιώνος, κράτος ίσον έγκλημα.
Έτσι ο στρατάρχης Σίσσι, στις 16 Μαΐου του 2015, έδωσε εντολή αν καταδικαστούν σε θάνατο, ο ανατροπής το 2013 ισλαμιστής πρόεδρος της Αιγύπτου, Μοχάμετ Μόρσι που είχε εκλεγεί μέσω ελευθέρων εκλογών και εκατό άλλους οπαδούς του, αφού προηγουμένως ο Σίσσι έσφαζε επάνω από 1.400 οπαδούς των Αδελφών Μουσουλμάνων, 15.000 ερίχνοντο στη φυλακή με εκατοντάδες καταδίκες σε θάνατο, προλέγοντας το τι θα ηδύνατο προσεχώς να συμβεί και στην εξαθλιωμένη Ελλάδα.
Όσο αυξάνεται το ποσοστό επαναστατικότητος αλλά και αντεπαναστατικότητος ενός ανατρεπτικού κινήματος, τόσο αυξάνεται και το ποσοστό εγκληματικότητας. Έτσι ο αντεπαναστάτης και οικονομικά φιλελεύθερος διδάκτωρ Πινοσέτ, που ανέτρεψε το σοσιαλιστικό Χιλιανό καθεστώς προς χάριν της παραμονής στην εξουσία του αστικού καθεστώτος, υπήρξε εξ ίσου εγκληματικός με τον Λένιν που ανέτρεψε στη Ρωσία το αστικό καθεστώς. Δικαία ή άδικη, η σφαγή παραμένει σφαγή, πάντα συνδεδεμένη με την εξουσία και τους νόμους της. Μόνον ο χριστιανισμός, χωρίς κρατική εκκλησία, αποτρέπει το έγκλημα.
Έτσι, ο Χριστός, έχοντας δύο ιμάτια, οικειοθελώς δίδει το δεύτερο ιμάτιο εις τον μην έχοντα καθένα, ενώ ο Λένιν αρπάζει το δεύτερο ιμάτιο από τον κατέχοντα και το δίδει στον μην έχοντα, την ώρα που ο Πινοσέτ εξασφαλίζει την ιδιοκτησία και των δύο ιματίων στον κατέχοντα και του προσθέτει μάλιστα και τη σάρκα του κολασμένου της γης.
Ο Γάλλος ποιητής κομμουνιστής Αραγκόν έλεγε ότι όταν ο άνθρωπος ανοίγει διάπλατα τους βραχίονές του για να αγκαλιάσει την Ανθρωπότητα, άθελά του σχηματίζει το σχήμα του Σταυρού στο οποίο θα σταυρώσει την Ανθρωπότητα που θέλει να σώσει. Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπου. Παραμένει διαπαντ?ς κοινωνικ? εγκληματίας. Γι' αυτό και η εξουσία εχθρεύεται τα μοναστήρια που της δίδουν το αίσθημα ενοχής ή προσπαθούν να τα κατευνάσουν με δώρα. Αλλά ο Χριστός δεν είναι ούτε γκαρσόνι, ούτε ταξιτζής: Δε δέχεται φιλοδωρήματα.
Δημήτρης Κιτσίκης
