default-image

Τοποθετήσεις Μ. Συντυχάκη για Παιδεία

Κρήτη
Τοποθετήσεις Μ. Συντυχάκη για Παιδεία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι τοποθετήσεις του Μανώλη Συντυχάκη, βουλευτή Ηρακλείου και εισηγητή του ΚΚΕ επί της αρχής και των άρθρων στη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».

Η τοποθέτηση επί της αρχής:

Πρωτολογία: «Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που συζητάμε δεν αγγίζει στο ελάχιστο τους βαθιά ταξικούς και αντιδραστικούς νόμους -το ν. 4186 του κ. Αρβανιτόπουλου για το νέο λύκειο και το ν. 3966, το νόμο Διαμαντοπούλου για τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, που θεσμοθέτησε τον ελιτίστικο θεσμό των προτύπων, την κακώς εννοούμενη αριστεία-, πολύ δε περισσότερο, δεν τους καταργεί, παρόλο που το αίτημα αυτό αποτέλεσε την προμετωπίδα των αγώνων του συνδικαλιστικού κινήματος, εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών το προηγούμενο διάστημα.

Οι αγώνες αυτοί βρέθηκαν στο στόχαστρο των προηγούμενων κυβερνήσεων, αξιοποιώντας την απαράδεκτη και κατασταλτικού χαρακτήρα πράξη νομοθετικού περιεχομένου 2811/2000, που ποινικοποιεί τους μαθητικούς αγώνες, καθώς επίσης και όλες εκείνες τις τιμωρητικές διατάξεις που αφορούν την αναπλήρωση των ωρών λόγω καταλήψεων για να τρομοκρατήσουν και να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των μαθητών, ενώ χάνονται καθημερινά χιλιάδες διδακτικές ώρες από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών και μάλιστα σε μαθήματα κατευθύνσεων.

Ποιος δεν θυμάται διευθυντές -ευτυχώς μία ισχνή μειοψηφία-, αστυνομία, εισαγγελείς, αγανακτισμένους γονείς, που τέθηκαν σε διατεταγμένη υπηρεσία για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού».

Σας έχουμε καταθέσει συγκεκριμένη τροπολογία για την κατάργηση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και σας καλούμε να την κάνετε αποδεκτή.

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όμως τροποποιείτε ορισμένες από τις διατάξεις του ν. 4186 και του ν. 3966. Προσπαθείτε -επιτρέψτε μας την έκφραση- να δημιουργήσετε εντυπώσεις με την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, το βαθμό προαγωγής, την επαναπρόσληψη των εκπαιδευτικών και την επανεγγραφή των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών», που απλώς λειαίνουν ορισμένες οξείες γωνίες, ενώ στην πραγματικότητα εξασφαλίζει για τα επόμενα χρόνια τη συνέχιση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του νέου σχολείου, της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ.

Εμείς ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα τις ψηφίσουμε τις συγκεκριμένες διατάξεις, γιατί δικαίως βρέθηκαν στο στόχαστρο του κινήματος που πρόβαλε ως άμεσες αιχμές στην τράπεζα θεμάτων και τον τρόπο πρόσβασης, μέτρα που έδιωχναν χιλιάδες μαθητές από το λύκειο για να διαβούν τον καιάδα της πρόωρης κατάρτισης και της μαθητείας από τα δέκα πέντε τους χρόνια. Αλλά ταυτόχρονα το κίνημα εκείνο διεκδικούσε τη συνολική κατάργηση του νόμου. Επισημαίνουμε κατά συνέπεια την αποσπασματικότητα των μέτρων αυτών, αφού δεν θίγεται η ουσία του νόμου.

Πρόκειται για ένα λύκειο, λοιπόν, ακόμα πιο ταξικό που φυσικά δεν καταργείται, αλλά παραμένει.

Ουδέποτε αποτέλεσε αίτημα εκπαιδευτικών γονέων και μαθητών η προσθήκη μαθημάτων επιλογής για τις πανελλαδικές εξετάσεις, αλλαγές άλλωστε που όλοι έχουν βαρεθεί να τις βλέπουν κάθε φορά που αλλάζει μια κυβέρνηση.

Επίσης, αναδιατάσσει τα επιστημονικά πεδία με τις ομάδες προσανατολισμού, πάντα στη λογική του ν. 4186, που βλέπει το Λύκειο ως χώρο αποκλειστικής προετοιμασίας για τις εξετάσεις και χωρίζει τα παιδιά με βάση τις ομάδες προσανατολισμού. Γι' αυτό βέβαια και καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο άρθρο.

Ο νόμος, λοιπόν, αυτός, ο 4186, δεν αναιρεί το «σχολείο της αγοράς», της σχολικής διαρροής, της εργασιακής περιπλάνησης. Η πραγματική πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της Συγκυβέρνησης αφού αποδέχεται την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να βάλουν κανόνες τόσο στο ποιος θα περνά στην Ανώτατη Εκπαίδευση όσο και στο ποιος, με τι όρους και με τι εργαλεία θα καταρτίζει τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Είναι οι ίδιοι που από τη μια νομοθετούν για την Παιδεία και από την άλλη νομοθετούν για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Γι' αυτό η λαϊκή οικογένεια και η νέα γενιά δεν πρέπει να «τσιμπήσει» με νομοσχέδιο-πυροτέχνημα της Κυβέρνησης και να αναιρέσει όλα όσα είχε προτάξει το προηγούμενο διάστημα, την ολοσχερή κατάργηση του ν. 4186 και να αποπροσανατολιστεί από το κύριο, δηλαδή, ποιο σχολείο, ποια πεδία και ποια κοινωνία έχει ανάγκη.

Κατά συνέπεια, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, στην ουσία παρακάμπτετε τα ουσιώδη, παραπέμποντας τη συζήτησή τους σε βάθος διετίας, όπως είπατε εσείς, κύριε Κουράκη. Το ομολογήσατε στην επί της αρχής συζήτηση του νομοσχεδίου κατά τον ίδιο προσφιλή τρόπο που παραπέμπετε ως Κυβέρνηση την υλοποίηση του Προγράμματος Θεσσαλονίκης σε βάθος όχι διετίας, αλλά τετραετίας. Άρα, και τούτο εδώ που είναι σε βάθος διετίας, πιθανά να γίνει τετραετίας και να παραπεμφθεί στις καλένδες οριστικά. Πότε λοιπόν; Εάν κι εφόσον ανακάμψει η οικονομία -αυτά μας λέτε- ή όταν το επιτρέψει η Κομισιόν.

Στην πραγματικότητα θέλετε στην παρούσα φάση να αποφύγετε άλλο ένα μέτωπο σύγκρουσης, αυτό με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και του μαθητές.

Εσείς ο ίδιος, κύριε Κουράκη, κατά τη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ομολογήσατε ότι στόχος είναι η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια.

Πρόκειται για παραπλάνηση, διότι η ελεύθερη πρόσβαση, σύμφωνα με την πρότασή σας -αν κι έχετε πολλές, η αλήθεια είναι- και ο τρόπος εισαγωγής στα πανεπιστήμια μπορεί να προκύψει για παράδειγμα μετά τη διεκπεραίωση του πρώτου εξαμήνου, οπότε και θα γίνει το ξεσκαρτάρισμα με αποκλεισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών, όπως γίνεται και σήμερα. Είναι ένα από τα εναλλακτικά μοντέλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

Αποφεύγετε, όμως, τη συζήτηση για το τι σχολείο θέλουμε ή ακόμα-ακόμα και για το εξεταστικό και για έναν επιπλέον λόγο: Κατά τη συζήτηση επί της αρχής και στο διάλογο που είχατε με τον κ. Στύλιο, τον Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, υπερθεματίσατε τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας που αποτελεί κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ' απαίτηση βιομηχάνων και ΟΟΣΑ, για μαζική στροφή στην κατάρτιση και τη Δια Βίου Μάθηση με πάνω από το 70% του μαθητικού πληθυσμού. Βρίσκεται στα Πρακτικά. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να το διαβάσω. Είναι, όμως, αυτό ακριβώς που σας είπα πριν από λίγο.

Άρα, με λίγα λόγια κινείστε στην ίδια στρατηγική που είχε ο Αρσένης, η Διαμαντοπούλου, ο Αρβανιτόπουλος, που θέλει, δηλαδή, περισσότερα παιδιά στην πρώιμη κατάρτιση, στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στα ΕΠΑΛ επανέρχονται οι τομείς και οι ειδικότητες που καταργήθηκαν, οι εκπαιδευτικοί που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα -και σωστά- και θα το ψηφίσουμε.

Την ίδια στιγμή, όμως, υπάρχουν χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών, μένουν άθικτα όλα τα άρθρα του ν.4186 που ρυθμίζουν την μαθητεία στο τέταρτο έτος των ΕΠΑΛ και προωθούν τη λεγόμενη «μη τυπική εκπαίδευση»: ΣΕΚ, ΙΕΚ, Κέντρα Δια Βίου Μάθησης και άλλα. Και ενώ προεκλογικά εξαγγέλλατε την κατάργηση των Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης, υποσχέσεις τις οποίες τις είχατε δώσει και στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ, δεν πέρασαν τρεις μήνες και εγκαινιάσατε τρία ΣΕΚ που ανήκουν στη μη τυπική εκπαίδευση.

Επιτρέψτε μου, όμως, να επισημάνω ότι την ίδια στιγμή που μιλάτε για επαναφορά των ειδικοτήτων, καταργείται η ΕΠΑΣ του Υπουργείου Τουρισμού που λειτουργεί για πολλές δεκαετίες ως Δευτεροβάθμια Επαγγελματική Σχολή, όχι μόνο αυτή, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας και φοιτούν κυρίως εργατόπαιδα, παιδιά φτωχών, λαϊκών οικογενειών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε στις ιδιωτικές σχολές Τουρισμού, που τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί, το νομοσχέδιο δεν αποτρέπει το δώρο αυτό του κλάδου στους σχολάρχες.

Κατά συνέπεια, σας καλούμε να μην κλείσει αυτή η ΕΠΑΣ του Υπουργείου Τουρισμού. Εμείς γνωρίζουμε ότι έχουν καταργηθεί υποτροφίες και πως έχουν πέσει άγριες περικοπές στα δικαιώματα και στις ανάγκες των σπουδαστών για την εξασφάλιση δωρεάν σίτισης και στέγασης και είμαστε οριστικά αντίθετοι στην κατάργηση αυτών των σχολών.

Επίσης, έχουμε τους φετινούς αποφοίτους των ΕΠΑΛ που αναγκάστηκαν να αλλάξουν τομέα και ειδικότητα λόγω της εφαρμογής του ν.4186. Είναι τελειόφοιτοι τώρα και προετοιμάζονται για τις πανελλαδικές, για εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια και διεκδικούν μια θέση. Το πρόβλημα είναι ότι με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο κανένας από τους απόφοιτους δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στις σχολές των ΤΕΙ που αντιστοιχούν στους καταργημένους τομείς Υγείας - Πρόνοιας και Εφαρμοσμένων Τεχνών.

Άρα, σας καταθέτουμε συγκεκριμένη τροπολογία, διότι είναι ανάγκη να αποκατασταθεί αυτή η αδικία σε βάρος των αποφοίτων.

Η επαναφορά των τομέων και των ειδικοτήτων, ένα αίτημα αδιαπραγμάτευτο του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν αναιρεί το γεγονός ότι παραμένει αυτούσια μια στρατηγική που θέλει τα ΕΠΑΛ να είναι τα σχολεία για τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, σχολεία για τον πρόωρο διαχωρισμό των μαθητών από την ηλικία των 15 ετών, για την εφήμερη κατάρτιση και κυρίως για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ένα φτηνό, ευέλικτο εργατικό δυναμικό.

Η στρατηγική αυτή δεν μπορεί να απαλλάξει τους εκπαιδευτικούς από το άγχος της εργασιακής ανασφάλειας. Όσο οι μαθητές επιλέγουν ειδικότητα και διαμορφώνονται τομείς - ειδικότητες με κριτήριο το τι ζητάει η αγορά, με βάση τις μεταβαλλόμενες κάθε φορά ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα αντικαθίσταται σταδιακά η τυπική εκπαίδευση, το σχολείο δηλαδή, από τη μη τυπική, δηλαδή την ψευτοκατάρτιση και άτυπη, την αγορά εργασίας, τα σχολεία, οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών θα είναι έτσι και αλλιώς στον αέρα.

Αναφέρονται πάρα πολλά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως η διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και ότι κάθε τομέας και ειδικότητα λαμβάνονται υπόψη εφόσον υπάρχουν και τα σχετικά επαγγελματικά περιγράμματα που πιστοποιούνται από τον ΕΟΠΠΕΠ σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν.3961.

Επικαλείστε τον ν. 3369, το νόμο-πλαίσιο για τη Δια Βίου Μάθηση, που αναφέρεται ρητά ότι στη διαμόρφωση των επαγγελματικών περιγραμμάτων θα συμμετέχουν και οι εργοδοτικές ενώσεις. Αναλυτικά προγράμματα, προγράμματα σπουδών, τομείς και ειδικότητες θα επανεκτιμώνται, θα αξιολογούνται και αν κριθεί σκόπιμο θα ανανεώνονται προφανώς -λέω εγώ- σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Είναι πράγματι αποκαλυπτικά πολλά απ' αυτά που αναφέρει μέσα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Επιτρέψτε μου, όμως, πριν περάσω στα Πρότυπα και τα Πειραματικά, να αναφερθώ στην παράγραφο 5 του άρθρου 6. Μας προξενεί εντύπωση το γιατί υπάρχει αυτή η παράγραφος. Μάλιστα, ξέρουμε ότι γνωρίζετε πως το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ έχει ζητήσει να αποσυρθεί αυτή η παράγραφος, γιατί ανατρέπει -ειδικά το δεύτερο εδάφιο- πάγιες αρχές και διαδικασίες για τις εργασιακές μεταβολές, τοποθετήσεις εκπαιδευτικών στην περίπτωση κατάργησης μεμονωμένου σχολείου.

 Το πρώτο εδάφιο της σχετικής παραγράφου, κατά την άποψή μας και κατά την άποψη και της ΟΛΜΕ, δεν χρειάζεται καθόλου, γιατί οι εκπαιδευτικοί των καταργημένων ΕΠΑΣ έχουν ήδη τοποθετηθεί με βάση το άρθρο 10, παράγραφος 6 του ν.4283 και κατά τη γνώμη μας σκόπιμα δεν επαναδιατυπώνεται στο πρώτο εδάφιο η παράγραφος 6, του άρθρου 10 στον ν.4283.

Για ποιο λόγο; Τι προμηνύει αυτό άραγε; Να συγκαλυφθεί κάτι; Κατά την άποψή μας είναι απαράδεκτο και πιθανά να σηματοδοτεί και κάποια φωτογραφική διάταξη. Θα μας πείτε εσείς.

Οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΣ τοποθετήθηκαν σύμφωνα με την πάγια νομοθεσία και πρακτική που είναι και αποδεκτή, όπως σας είπα από την ΟΛΜΕ. Όταν καταργείται μία ολόκληρη δομή εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί των σχολείων αυτών εντάσσονται στα σχολεία της νέας δομής που αντικατέστησε την προηγούμενη ή αποτελεί μετεξέλιξή της. Για παράδειγμα, όταν καταργήθηκε η δομή των ΤΕΛ οι εκπαιδευτικοί εντάχθηκαν στα ΤΕΕ, των ΤΕΕ στα ΕΠΑΛ, των ΕΠΑΣ στα ΕΠΑΛ. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί λογίζονται ότι τοποθετήθηκαν στο νέο σχολείο από την ημερομηνία της οργανικής τοποθέτησης στο προηγούμενο σχολείο με βάση την αρχαιότητα.

Όμως, το παραπάνω, το δεύτερο εδάφιο, δηλαδή, της παραγράφου 5 του νομοσχεδίου, είναι τελείως διαφορετική περίπτωση, διότι αναφέρεται στην περίπτωση που καταργείται κάποιο μεμονωμένο σχολείο και όχι ολόκληρη δομή.

Στην περίπτωση, λοιπόν, αυτή, η νομοθεσία προβλέπει ότι οι εκπαιδευτικοί του οποιουδήποτε σχολείου που καταργείται, προτάσσονται για να τοποθετηθούν σε οργανικά κενά σε άλλα σχολεία.

Το παραπάνω, λοιπόν, εδάφιο παραβιάζει την πάγια αυτή διαδικασία και δίνει το δικαίωμα στους εκπαιδευτικούς μεμονωμένου σχολείου που καταργείται, να δηλώσουν και να τοποθετηθούν σε όποιο σχολείο θέλουν, χωρίς να έχει κενό, με αποτέλεσμα αυτό να δημιουργεί αλυσιδωτές εργασιακές επιπτώσεις.

Εν πάση περιπτώσει, ζητάμε να αποσυρθεί, κύριε Υπουργέ.

Τελειώνοντας -δεν υπάρχει περισσότερος χρόνος,- για τα Πρότυπα και τα Πειραματικά καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα. Η Κυβέρνηση διαχωρίζει τα Πρότυπα από τα Πειραματικά, χωρίς όμως να καταργεί τα Πρότυπα, όπως υποσχόταν. Μειώνονται στον αριθμό, αλλά παραμένουν ως θεσμός στο σώμα του εκπαιδευτικού συστήματος, σηματοδοτώντας τον ταξικό του χαρακτήρα. Δηλαδή, πρόκειται για τα σχολεία των λίγων και των αρίστων. Παραμένει και η δυνατότητα επιλογής μαθητών με εξετάσεις.

Μάλιστα, η Συγκυβέρνηση, το Υπουργείο σας προχωράει σε κάτι που δεν τόλμησε καμία άλλη μέχρι τώρα. Δίνει τη δυνατότητα σε κάθε Πρότυπο σχολείο να καθορίσει τον τρόπο επιλογής των μαθητών του, αλλά και βασικές πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ανοίγει η Συγκυβέρνηση με τον τρόπο αυτό το δρόμο στην περιβόητη αυτονομία της σχολικής μονάδας, βασική θέση, βέβαια, του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτονομία μιας σχολικής μονάδας σημαίνει αυτονομία νοσοκομείου, σημαίνει αυτονομία ενός δήμου και αυτή η αυτονομία εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί στο τέλος όλες τις υπηρεσίες και λειτουργίες. Δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο σε σχέση με αυτό.

Για την επιλογή των διευθυντών των σχολείων καταργείται η συνέντευξη και η γνώμη των εκπαιδευτικών των σχολείων, δηλαδή του συλλόγου των διδασκόντων. Θα μετρά σε ποσοστό το πολύ ως 33% και το υπόλοιπο θα καθορίζεται με βάση τα τυπικά προσόντα. Σωστά μέχρι εδώ.

Η Συγκυβέρνηση, όμως, επιχειρεί να ανάγει το ζήτημα αυτό σε κύριο, δημιουργώντας, όμως, αυταπάτες, ότι, δηλαδή, η συμβολή του συλλόγου των διδασκόντων στην επιλογή διευθυντή θα κάνει και το σχολείο πιο δημοκρατικό.

Βεβαίως, έχει σημασία η γνώμη του εκπαιδευτικού. Αυτό δεν είναι αρνητικό. Το κύριο ζήτημα είναι όχι ποιος θα εκλέγει το διευθυντή, αλλά τι θα εφαρμόζει αυτός ο διευθυντής, γύρω από ποιο νομοθετικό πλαίσιο θα κινείται και σε ποιον θα λογοδοτεί ή ποιος θα τον ελέγχει.

Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο διευθυντής παραμένει δεσμευμένος και υποχρεωμένος να εφαρμόζει την κυβερνητική πολιτική, όπως στην περίπτωση των μαθητικών κινητοποιήσεων, όπου έτρεξαν ορισμένοι από τους διευθυντές -όχι όλοι, επαναλαμβάνω- να στηρίξουν την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Εν πάση περιπτώσει, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εμείς καλούμε το λαό και τη νεολαία να οργανώσουν την πάλη τους, προβάλλοντας δίκαια και ανικανοποίητα αιτήματα, για την κατάργηση αυτών των δύο νόμων, του ν. 4186/2013 και του ν. 3966/2011, για την αποδέσμευση του προγράμματος και της λειτουργίας του Λυκείου από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, για την κατάργηση του διαχωρισμού και του πρόωρου προσανατολισμού, Γενικό Λύκειο-ΕΠΑΛ-κατευθύνσεις, και προκειμένου το πτυχίο να είναι η μοναδική προϋπόθεση αύριο, μεθαύριο για το επάγγελμα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Κύριε Συντυχάκη, σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.

Καμία πιστοποίηση. Κατάργηση του έτους μαθητείας. Πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία. Διαγραφή όλων των χρεών των σχολικών επιτροπών προς τις δημόσιες εταιρείες ηλεκτρισμού, θέρμανσης, ύδρευσης, τηλεφώνου. Δωρεάν μετακίνηση των μαθητών και των φοιτητών.

Όλα αυτά είναι αιτήματα του συνδικαλιστικού κινήματος, τα οποία το παρόν νομοσχέδιο τα παρακάμπτει στο όνομα της μεταβατικότητας.»

Δευτερολογία: «Νομίζω ότι η σημερινή συζήτηση ανέδειξε το εξής, ότι υπάρχουν δύο αντιλήψεις. Όπως υπάρχουν δύο κοσμοθεωρίες, θα έλεγα στο επίπεδο της κοινωνίας, της οικονομίας, ακριβώς και αυτή η αντίληψη βρίσκει την αντανάκλασή της και στο χώρο της παιδείας.

Νομίζω ότι και η συζήτηση ήταν αποκαλυπτική. Όλες αυτές οι ωραίες κουβέντες που ανταλλάχθηκαν ανάμεσα στον Υπουργό και τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας και αντίστροφα -και φυσικά το Ποτάμι από κοντά, όπως και το ΠΑΣΟΚ, πέρα και έξω από τις όποιες φωνασκίες ή λεκτικές αντιπαραθέσεις- αποδεικνύουν ακριβώς αυτό, ότι η μία αντίληψη είναι ότι η παιδεία είναι απόλυτα υποταγμένη στην οικονομία της αγοράς, στη λογική της ανταγωνιστικότητας, προκειμένου το μεγάλο κεφάλαιο και μέσα από αυτή την ιστορία προοπτικά να κερδοφορήσει.

Άλλωστε και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων λέει ότι η γνώση είναι σημαντική παραγωγική δύναμη και θα πρέπει να την ελέγξουμε.

Από την άλλη, υπάρχει η αντίληψη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, που λέει ότι όχι, η γνώση δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, δεν μπορεί να είναι προϊόν, δεν πρέπει να είναι κόστος. Είναι δικαίωμα, όπως είναι η υγεία, όπως είναι δικαίωμα να έχεις μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Άρα, λοιπόν, η αποσπασματικότητα του νομοσχεδίου έρχεται να μη φέρει στο επίκεντρο της συζήτησης ακριβώς αυτό το ζήτημα, δηλαδή τι σχολείο θέλουμε και σε ποια κοινωνία το θέλουμε. Το δίλημμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ είναι το εξής: Θα πάει μπροστά ή πίσω; Δηλαδή, αν έχουμε ένα παλιό αμάξι, το δίλημμα είναι αν θα πάει μπροστά ή πίσω, όταν δεν δουλεύει, όταν είναι σάπιο, όταν πρέπει να το αλλάξεις;

Ναι, αλλά το ΠΟΤΑΜΙ, όπως και όλες οι υπόλοιπες πτέρυγες της Βουλής, δεν αμφισβητούν το κυρίαρχο σύστημα, αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που υπάρχει. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν και τους βασικούς κανόνες που διέπουν την εκπαίδευση στον καπιταλισμό.

Εγώ θα σας πω το εξής. Άξιοι συνεχιστές της Μπολόνια, οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν σχέδιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με τους PODEMOS της Ισπανίας, προκειμένου να διαμορφωθεί ένας ευρωπαϊκός χώρος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την ενιαία αγορά εκπαιδευτικών και ερευνητικών προϊόντων και υπηρεσιών και διότι η διά βίου μάθηση θα πρέπει να αποτελέσει μια συμπληρωματική μορφή μάθησης, γιατί έχουμε, λέει, διαφοροποιημένο μαθητικό πληθυσμό.

Άρα, λοιπόν, υποτάσσεσθε πλήρως στις τέσσερις ελευθερίες του κεφαλαίου, ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, υπηρεσιών, εμπορευμάτων και εργατικού δυναμικού. Η τελική στόχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία δεν αμφισβητεί καμία από τις πτέρυγες, είναι ποια; Φθηνό, ευέλικτο εργατικό δυναμικό, στροφή στην κατάρτιση, κατάρτιση-ελαστικές εργασιακές σχέσεις-κινητικότητα-φθηνό εργατικό δυναμικό είναι το πακέτο εκείνο που σήμερα και η Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, το συνεχίζει με απόλυτη ευλάβεια.

Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σημαίνει σχολείο σε μια εντελώς διαφορετική κοινωνία που θα καλύπτονται οι βασικές λαϊκές ανάγκες. Είναι το ενιαίο, βασικό, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό, καθολικό σχολείο, για το οποίο κανένας δεν λέει απολύτως τίποτα. Μπορεί να λέει δημόσιο, μπορεί να λέει πολυκλαδικό, μπορεί να λέει έτσι, μπορεί να λέει αλλιώς, αλλά εκείνο που πραγματικά σε βγάζει έξω από αυτή τη λογική της αγοράς, του εμπορεύματος, του κόστους στο χώρο της γνώσης, της παιδείας γενικότερα, είναι να είναι ενιαίο στη δομή, στο περιεχόμενο, στη λειτουργία. Όμως, αυτό προϋποθέτει άλλη κοινωνία στα πλαίσια ενός πανεθνικού κεντρικού σχεδιασμού, μία κοινωνία όπου πραγματικά θα καλύπτονται οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Αυτό είναι που πρεσβεύει σήμερα το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας για τους νέους, ένα καθολικό δικαίωμα στο χώρο της παιδείας. Μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια απερίσπαστα να παίρνει τη γενική γνώση και όχι αυτό το διπλό σχολικό δίκτυο, που στην ουσία έρχεται να ξεσκαρτάρει τη συντριπτική πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού, όπως ομολογήθηκε και από την Κυβέρνηση, από όλες τις πτέρυγες και από την Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 70% στην κατάρτιση, δηλαδή, φθηνό εργατικό δυναμικό. Στον Καιάδα, λοιπόν. Ε, όχι!

Το κίνημα, λοιπόν, δεν πρόκειται να αποδεχθεί αυτή τη λογική και δεν θα πέσει στην παγίδα και στη λογική των αποσπασματικών συζητήσεων για να αποφεύγεται η ουσία.»

Επί των άρθρων:

Πρωτολογία: «Κυρίες και κύριοι, ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγο έθεσε -υποθέτω ρητορικά- το ερώτημα γιατί καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο. Γνωρίζει βέβαια τους λόγους που το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καταψηφίζει.

Η αντίληψη του ΚΚΕ για την ενιαία, δημόσια, δωρεάν παιδεία δεν μπορεί να περιοριστεί στην αποσπασματικότητα αυτού του νομοσχεδίου και μάλιστα όταν παραδέχεστε ότι τα κρίσιμα ζητήματα που την καθορίζουν θα τα δείτε σε βάθος διετίας, όταν η υποχρηματοδότηση της παιδείας έχει ήδη σημάνει στάση πληρωμών στις σχολικές μονάδες, σχολικές επιτροπές, όταν η επιχειρηματική δράση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης απλώνεται συνεχώς, όταν η αδιοριστία εκπαιδευτικών συνεχίζεται, όταν η διά βίου μάθηση - περιπλάνηση για τη συγκέντρωση πιστοποιήσεων οδηγεί σε πτυχία χωρίς αντίκρισμα που τα αποσυνδέει από το επάγγελμα.

Συνεχίζετε δηλαδή τη διαιώνιση του διπλού σχολικού δικτύου, Λύκειο - ΕΠΑΛ, που κατηγοριοποιεί μαθητές σε καλούς και κακούς, σε μαθητές έξυπνους και σε μαθητές που πρέπει να πέσουν στον Καιάδα. Άλλωστε το ομολογήσατε ότι επιδίωξή σας είναι η υλοποίηση της κοινοτικής οδηγίας για στροφή του 70% του μαθητικού πληθυσμού στην κατάρτιση, άρα συνέχιση της μαθητείας, στον πρόωρο αποκλεισμό του από το σχολείο της γνώσης.

Ακόμα και η ελεύθερη πρόσβαση που αναγγείλατε προκαταβολικά είναι το φύλλο συκής προκειμένου να δελεάσετε τους νέους σε αρχική φάση και σφάζοντάς τους σε δεύτερη φάση από το πρώτο εξάμηνο σε ένα ΑΕΙ ή ένα ΤΕΙ, όταν θα κριθούν τότε μέσα από υψηλότερου βαθμού δυσκολίας εξετάσεις, να πιούν το πικρό ποτήρι της απόρριψης και της βίαιης ένταξής τους στη φτηνή καταρτισιακή και εργασιακή περιπλάνηση, οδηγώντας τους σε ένα ΙΕΚ, σε ένα ΚΕΚ, δηλαδή στην ιδιωτική και φτηνή κατάρτιση για ένα ψευτοχαρτί που οδηγεί στην ανεργία.

Το νομοσχέδιο έχει και επικοινωνιακή στόχευση. Κάτι πρέπει να παρουσιάσετε, αφού οι θέσεις σας για την παιδεία δεν απαλείφουν ούτε καν αμβλύνουν τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση.  

Πρόκειται για νομοθετικές πρωτοβουλίες που δεν καταργούν κανέναν από τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως το νόμο Αρβανιτόπουλου 4186, το νόμο Διαμαντοπούλου 3966 που αφορούν αντίστοιχα το Νέο Σχολείο και Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, όπως άλλωστε ζητούσε το ίδιο το κίνημα των εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών. Απλώς, τι κάνετε; Λειαίνετε ορισμένες οξείες γωνίες και ταυτόχρονα εξασφαλίζετε τη συνέχιση αυτής της πολιτικής που είναι ενταγμένη στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ.

Δεν σας εμπόδισε κανένας να φέρετε νομοσχέδιο με αυτό το θεσμικό πλαίσιο που εσείς λέτε και να γίνει αντιπαράθεση έτσι όπως πρέπει να γίνει και το οποίο λέτε ότι θα φέρετε σε βάθος διετίας και μάλιστα, να προηγηθεί διάλογος.

Δεν γνωρίζετε ποιες είναι οι εκπαιδευτικές ανάγκες σήμερα; Δεν γνωρίζετε τα αιτήματα των συνδικαλιστικών φορέων; Δεν έχετε θέσεις και θα τις διαμορφώσετε τώρα;

Όλα τα γνωρίζετε και θέσεις έχετε. Εάν τολμούσατε όμως να τα ανοίξετε τα θέματα αυτά, αυτό θα σας έφερνε από πολύ νωρίς αντιμέτωπους με τα χρόνια προβλήματα των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων, αλλά και για έναν επιπλέον λόγο: Προσπαθείτε να ροκανίσετε κι άλλο το χρόνο σε μία φάση όπου η Κυβέρνηση έχει ήδη προαποφασίσει τα νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος της εργατικής λαϊκής οικογένειας, το τρίτο μνημόνιο, τη νέα δανειακή σύμβαση στα πλαίσια, έτσι κι αλλιώς, ενός ανέντιμου και σε βάρος του ελληνικού λαού συμβιβασμού.

Μάλιστα, το επόμενο πολυνομοσχέδιο που θα φέρετε και αυτό αποσπασματικό θα είναι. Αποφεύγετε να εντάξετε τα ζητήματα σε μία ενιαία λογική, ακριβώς για να αποφύγετε τη συνολική αντιπαράθεση και παράλληλα, σταδιακά να εφαρμόσετε μέτρα και Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ στα πλαίσια των τεσσάρων ελευθεριών του Μάαστριχτ, της διαδικασίας της Μπολόνια, της στρατηγικής «ΕΥΡΩΠΗ 2020» για την ανάπτυξη και την απασχόληση, που προβλέπει ευελιξία με ασφάλεια, προσαρμογή του νομοθετικού πλαισίου σύμφωνα με τις αρχές για την έξυπνη ρύθμιση, την προσαρμογή στην κινητικότητα εργασίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την προσφορά εργατικού δυναμικού στη ζήτηση των επιχειρηματικών ομίλων, τη διά βίου κατάρτιση στα πλαίσια ενός πλαισίου δεξιοτήτων, προσόντων και επαγγελμάτων για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Δείγμα ακριβώς αυτής της συμφωνίας σας με την Μπολόνια, με τη στρατηγική «ΕΥΡΩΠΗ 2020» έδωσε χθες και ο Υπουργός κ. Μπαλτάς, απευθυνόμενος με άγχος, γιατί έπρεπε να απαντήσει, στα αστικά συγκροτήματα του Τύπου που έσπευσαν να μιλήσουν για κίνδυνο GREXIT των ελληνικών πτυχίων από τον ευρωπαϊκό χώρο ανώτερης εκπαίδευσης. Τι είπε ο κύριος Υπουργός, δίνοντας τα διαπιστευτήρια; «Το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία ουδόλως αγγίζει ή μεταβάλλει, πόσω μάλλον καταργεί, το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς και συσσώρευσης πιστωτικών μονάδων». Είπε «ουδόλως αγγίζει».

Αναφερόμαστε στην μπακαλίστικη αποτίμηση των πτυχίων που είναι ξεκάθαρο ότι εντάσσεται στις στρατηγικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κεφαλαίου και στο χώρο της παιδείας.

Στη βάση αυτή, λοιπόν, σας απαντάμε ότι για όλους τους παραπάνω λόγους καταψηφίσαμε αυτό το νομοσχέδιο επί της αρχής και το κρίνουμε στο σύνολό του, όχι για το τι αλλάζει, αλλά για το τι αφήνει άθικτο, κάτι που αποτελεί και την ουσία των όσων έπρεπε να συζητηθούν.

Βεβαίως, ψηφίζουμε τις ρυθμίσεις που αφορούν την Τράπεζα Θεμάτων, το βαθμό προαγωγής και απόλυσης, την επαναπρόσληψη των εκπαιδευτικών και την επανεγγραφή των φοιτητών που είχαν διακόψει τις σπουδές τους.

Πιο ειδικά: Στο Κεφάλαιο Α' που αναφέρεται στο Γενικό Επαγγελματικό Λύκειο καταψηφίζουμε τα άρθρα 1, 3, 4 και 7 γιατί κινούνται στα πλαίσια εφαρμογής του αντιεκπαιδευτικού ν. 4186. Συνεχίζει το νομοσχέδιο να χωρίζει τα παιδιά με βάση τις ομάδες προσανατολισμού, αναδιατάσσει τα επιστημονικά πεδία και τις ομάδες προσανατολισμού, συνεχίζοντας να βλέπει το λύκειο ως χώρο αποκλειστικής προετοιμασίας για τις εξετάσεις.

Ψηφίζουμε «υπέρ» στα άρθρα 2, 6, 8, 9 που αφορούν την επαναφορά του βαθμού απόλυσης, την κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων, την επανασύσταση των ειδικοτήτων, αν και το δίκαιο αυτό αίτημα υλοποιείται σε βάρος των πιστώσεων για προσλήψεις εκπαιδευτικών τη στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες κενά.

Θα ήθελα, όμως, να επανέλθω και σας το είπα κύριε Υπουργέ, ότι η παράγραφος 5 στο άρθρο 6 είναι φωτογραφική. Δεν είπατε τίποτε ούτε σήμερα, ούτε την Παρασκευή. Γιατί; Γιατί ανατρέπει το εδάφιο 2 «Πάγιες αρχές και διαδικασίες για τις εργασιακές μεταβολές και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών». Το συγκεκριμένο εδάφιο παραβιάζει την πάγια διαδικασία και δίνει το δικαίωμα σε εκπαιδευτικούς μεμονωμένου σχολείου που καταργείται να δηλώσουν και να τοποθετηθούν σε όποιο σχολείο θέλουν χωρίς να έχει κενό, με αποτέλεσμα να δημιουργεί αλυσιδωτές εργασιακές αντιδράσεις. Είναι φωτογραφική αυτή η διάταξη και δεν λέτε τίποτε. Πρέπει να πάρετε, λοιπόν, θέση.

Δηλώνουμε «Παρών» στο άρθρο 5, γιατί επαναλαμβάνει το ν. 4186 που αφορά την έννοια και την ίδρυση των ΕΠΑΛ, αν και είμαστε ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων σε ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, αλλά σχετίζεται βέβαια με την επανασύσταση των ειδικοτήτων γι' αυτό δηλώνουμε «Παρών».

Στο κεφάλαιο Β' για τα πρότυπα πειραματικά σχολεία τα άρθρα 10 έως 15 τα καταψηφίζουμε. Είναι απαράδεκτος θεσμός των προτύπων σχολείων ο οποίος διατηρείται. Διατηρείται, δηλαδή, ο θεσμός των ελιτίστικων σχολείων που θα έχουν σαν στόχο την εκπαίδευση των άριστων και «χαρισματικών» παιδιών, που καταδικάστηκαν στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών.

Εν τω μεταξύ την ίδια στιγμή και η νέα συγκυβέρνηση διατηρεί το θεσμό των πρότυπων σχολείων και μάλιστα έκανε και εγκαίνια σε τέσσερεις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης μέσα σε τρεις μήνες, ενώ οι διακηρύξεις προεκλογικά ήταν εκ δια μέτρου αντίθετες.

Για την επιλογή στελεχών σε όλα τα άρθρα ψηφίζουμε «Παρών». Επιχειρεί η συγκυβέρνηση και το Υπουργείο να ανάγουν το ζήτημα αυτό σε κύριο, δημιουργώντας ταυτόχρονα και αυταπάτες ότι η συμβολή του συλλόγου διδασκόντων θα κάνει το σχολείο πιο δημοκρατικό. Βεβαίως, είμαστε υπέρ του να λένε όλοι τη γνώμη τους, το κύριο, όμως, αυτό που παραμένει και δεν λύνεται και διαιωνίζεται, είναι όχι ποιος θα εκλέγει τον διευθυντή, αλλά τι θα εφαρμόσει αυτός ο διευθυντής και μέσα σε ποια νομοθετικά πλαίσια θα κινείται αυτός ο διευθυντής.

Στα άλλα θέματα, στο κεφάλαιο Δ' στο άρθρο 29 είμαστε υπέρ. Στο άρθρο 30 δηλώνουμε «Παρών». Στο άρθρο 31 από θέση αρχής είμαστε αντίθετοι σε αυτό το Ευρωπαϊκό Σχολείο, στη δευτερολογία μου θα εξηγήσω. Στο άρθρο 32 έχετε φέρει μία νομοτεχνική βελτίωση την οποία θα εξετάσουμε και θα πούμε στη δευτερολογία μας ακριβώς την άποψή μας. Στο άρθρο 33 είμαστε υπέρ, που αφορά την επαναφορά των φοιτητών.

Επιτρέψτε μου σε σχέση με τις τροπολογίες, οι τροπολογίες που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι τέσσερις και θεωρούμε ότι πρέπει να τις κάνετε δεκτές αυτές τις τέσσερις τροπολογίες που αφορούν τους φοιτητές που έχουν χάσει τον έναν ή και τους δύο γονείς και πρέπει να μεταφερθούν κοντά στο σπίτι τους προκειμένου να αποπερατώσουν τις σπουδές τους. Για τους φετινούς αποφοίτους των ΕΠΑΛ, που λόγω του προηγούμενου νόμου αναγκάστηκαν να αλλάξουν τομέα και ειδικότητα και δίνουν πανελλαδικές φέτος, δηλαδή είναι τελειόφοιτοι και δεν έχουν το δικαίωμα να δώσουν σε αυτές τις ειδικότητες, γιατί να μην το επαναφέρετε και να κάνετε δεκτή την τροπολογία;

Με την τροπολογία που αφορά τους σεισμούς στη Κεφαλλονιά συμφωνούμε. Έχουν κατατεθεί και άλλες τέτοιες βουλευτικές τροπολογίες, η 114 και 130 αν δεν κάνω λάθος. Απλώς εμείς λέμε ότι πρέπει να διευρυνθεί και για το 2016-2017 και όχι μόνο για τώρα, γι' αυτό το σχολικό έτος.

Σας έχουμε φέρει τροπολογία για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και σας έχουμε εξηγήσει ότι αυτή η πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επί της ουσίας έρχεται να καταστείλει τον αγώνα των μαθητών και να αποτρέψει την οργάνωση του αγώνα τους.

Επίσης, έχουμε φέρει τροπολογία για την άρση των αδικιών που δημιουργήθηκαν με την παύση τροφοδότησης των πινάκων αναπληρωτών που προβλέπονται στο άρθρο 3 του ν. 3848 και σας καλούμε να την κάνετε δεκτή.

Τέλος, οι άλλες δύο είναι οι Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης Τουρισμού, που κλείνουν στις 15.9.2015 και σας λέμε να τις επαναφέρετε σ' αυτό το νομοσχέδιο, ώστε να μην κλείσουν. Πρόκειται για φτωχόπαιδα -σας το είπα και προχθές- που είναι από τουριστικές περιοχές, που πρέπει και έχουν ανάγκη να πάνε να δουλέψουν αύριο-μεθαύριο και τους κλείνετε την πόρτα με αυτόν τον τρόπο.

Τέλος, για τις υπουργικές τροπολογίες και για κάποιες άλλες βουλευτικές θα αναφερθούμε στη δευτερολογία.»

Δευτερολογία: «Σε σχέση με τις τροπολογίες που έχει καταθέσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, δεν γίνεται δεκτή καμία. Δεν μας απαντήσατε και πρέπει να μας απαντήσετε για ποιον λόγο δεν κάνετε δεκτές τις τροπολογίες του ΚΚΕ. Ακούστηκαν κάτι πράγματα περί κόστους και πραγματικά υπάρχει ένα θέμα. Αν θέλατε πραγματικά να δείξετε έστω και ένα δείγμα διαφορετικότητας σε σχέση και με αυτά που προεκλογικά λέγατε, θα μπορούσατε για παράδειγμα να ψηφίσετε την τροπολογία για την κατάργηση της ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων, όπως επίσης και την επιμήκυνση της σχολικής χρονιάς εν είδει απειλής για τους αγώνες των μαθητών.

Θα μπορούσατε κάλλιστα να δεχθείτε να συνεχίσει η λειτουργία των Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης Τουρισμού. Εν μέσω τουριστικής περιόδου θα κλείσουν αυτές οι σχολές και θα μείνουν εκατοντάδες παιδιά εκτός. Είναι και άλλα πολλά, τα οποία έχουμε καταθέσει και απορούμε γιατί δεν τα έχετε κάνει δεκτά.

Από εκεί και μετά, σε σχέση με ορισμένες τροπολογίες, θα ήθελα να πω ότι τις υπουργικές τροπολογίες τις ψηφίζουμε, εκτός από την τροπολογία με γενικό αριθμό 132 και ειδικό αριθμό 20, στην οποία δηλώνουμε «ΠΑΡΩΝ».

Σε σχέση με την περίπτωση του Βοτανικού, έχουμε να πούμε το εξής: Το ψηφίζουμε, αλλά θεωρούμε ότι τα όσα ακούστηκαν και από τη Χρυσή Αυγή, τη φασιστική οργάνωση, την εγκληματική αυτή οργάνωση, αλλά και από Βουλευτές των ΑΝΕΛ αποτελούν σκοταδισμό. Δείχνουν πραγματικά ποιες είναι οι προθέσεις τους, η αντίληψη και η ιδεολογία τους, αυτών δηλαδή με τους οποίους σήμερα εσείς συνεργάζεστε.

Αποτελούν σκοταδισμό αυτά που ειπώθηκαν. Εμείς, παρ' ότι δεν είμαστε υπερασπιστές καμίας θρησκείας, το δικαίωμα ο άλλος να πιστεύει το υπερασπιζόμαστε.

Επίσης, επειδή ακούστηκαν διάφορα, ότι θα συνωστίζονται, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Να φτιαχτούν και άλλα τζαμιά έτσι ώστε να μη συνωστίζονται.

Επίσης, σε σχέση με την υπουργική τροπολογία με αριθμό 153, η οποία ήρθε εκπρόθεσμη τώρα στο τέλος, που είναι του κ. Μπαλτά και αφορά το Μέγαρο Μουσικής, επιτρέψτε μου να πω ότι είναι η τέταρτη ρύθμιση που έρχεται και αφορά εκκρεμότητες των εργαζομένων στο Μέγαρο Μουσικής. Οι τρεις προηγούμενες ρυθμίσεις ήταν με την προηγούμενη Κυβέρνηση και εσείς φέρνετε την τέταρτη ρύθμιση.

Εμείς για τελευταία φορά θα ψηφίσουμε «ΠΑΡΩΝ», όπως ψηφίσαμε και στις προηγούμενες. Εν πάση περιπτώσει, όμως, θα πρέπει αυτή η ιστορία να σταματήσει. Στο κάτω-κάτω, εάν δεν μπορεί να λειτουργήσει το Μέγαρο Μουσικής και δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στους εργαζόμενους, να το αναλάβει το κράτος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.»

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News