default-image

Πως αντιμετωπίζουμε τις αρνητικές σκέψεις...

Πως αντιμετωπίζουμε τις αρνητικές σκέψεις...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλοι μας κάνουμε αρνητικές σκέψεις λιγότερο ή περισσότερο - είναι κάτι αναπόφευκτο. Το όλο θέμα είναι πώς τις διαχειριζόμαστε. Ο τρόπος διαχείρισης των αρνητικών σκέψεων είναι αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ αυτοπεποίθησης ή φόβου, ελπίδας ή απόγνωσης, αυτοκυριαρχίας ή θυματοποίησης. Είναι εύκολα κατανοητό - και πλέον αποδεδειγμένο από πληθώρα επιστημονικών μελετών - ότι μία παρατεταμένη αρνητική σκέψη, που γίνεται νοητική στάση, μπορεί να επηρεάσει ιδιαίτερα δυσμενώς την ψυχική και φυσική υγεία ενός ανθρώπου, καθώς και την ποιότητα ζωής του συνολικά.

Οι πιο κοινές αρνητικές νοητικές στάσεις που κάνουν τους ανθρώπους να δυστυχούν είναι οι εξής:

1. Εκφράσεις αυτο-ήττας: Πρόκειται για εκφράσεις που χρησιμοποιούμε είτε στη σκέψη μας, είτε στο λόγο μας, οι οποίες ρίχνουν την αυτοπεποίθησή μας, μειώνουν τις επιδόσεις μας, περιορίζουν το δυναμικό μας και τελικά σαμποτάρουν την επιτυχία μας. Οι πιο κοινές εκφράσεις αυτο-ήττας περιλαμβάνουν προτάσεις που ξεκινούν με:

 - «Δεν μπορώ...»

 - «Δεν είμαι αρκετά καλός σε...»

 - «Δεν έχω την ικανότητα να...»

 - «Δε θα καταφέρω να...» κ.ο.κ.

Θα σου άρεσε εάν ένας φίλος σου έλεγε συνεχώς ότι «δεν μπορείς να πετύχεις», «δεν είσαι αρκετά καλός σε...», «δεν έχεις αυτοπεποίθηση» ή «θα αποτύχεις»; Θα θεωρούσες αυτόν τον άνθρωπο αληθινό σου φίλο; Μάλλον όχι. Τότε γιατί να μιλάς ή να σκέφτεσαι με τέτοιο τρόπο για τον εαυτό σου; Με το να κάνεις συνήθειά σου τέτοιες εκφράσεις αυτο-ήττας είναι σαν να έχεις έναν κακό φίλο, ο οποίος σε ρίχνει όλη την ημέρα. Γίνεσαι ο χειρότερος εχθρός και δυσφημιστής του εαυτού σου.

2. Αρνητικές υποθέσεις: Μία πολύ διαδεδομένη μορφή αρνητικής σκέψης είναι, καθώς εξετάζεις μία κατάσταση, να κρατάς στο μυαλό σου μόνο τις αρνητικές υποθέσεις. Για πολλούς ανθρώπους αυτή η νοοτροπία του να "βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο" είναι αυτοματισμός. Μπορεί κάποιος να μεταφράζει ένα δρόμο με κίνηση, μία βροχερή ημέρα ή το να πληρώσει τους λογαριασμούς του αυτομάτως ως αρνητική εμπειρία.

Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτε εγγενώς θετικό ή αρνητικό στην κυκλοφορία, τον καιρό ή την πληρωμή ενός λογαριασμού. Είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να σχετιστούμε εμείς με μία κατάσταση αυτό που κάνει την εμπειρία μας θετική ή αρνητική. Αυτή η επιλογή μπορεί αμέσως να σε κάνει πιο ισχυρό ή ανίσχυρο, χαρούμενο ή κατηφή, κυρίαρχο του εαυτού σου ή θύμα. Διότι κάλλιστα μπορεί κάποιος να δει την κίνηση στο δρόμο ως ευκαιρία να ακούσει χαλαρωτική μουσική στο αυτοκίνητό του και μία βροχερή ημέρα ως καλή περίσταση για να ησυχάσει στο σπίτι με ένα ζεστό κακάο και ένα καλό βιβλίο. Τα πάντα έχουν να κάνουν με τον τρόπο που επιλέγεις να σχετιστείς με αυτά τη δεδομένη στιγμή.

3. Αρνητική σύγκριση με άλλους: Ένας από τους ευκολότερους και πιο κοινούς τρόπους για να αισθανθείς άσχημα για τον εαυτό σου είναι να συγκρίνεσαι δυσμενώς με άλλους - κάποιον που έχει επιτύχει περισσότερα, μοιάζει πιο ελκυστικός, βγάζει περισσότερα χρήματα κ.ο.κ. Όταν εύχεσαι να έχεις κάτι που έχει κάποιος άλλος, ως αποτέλεσμα ζηλεύεις, αισθάνεσαι κατώτερος ή ανεπαρκής.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η συστηματική αρνητική κοινωνική σύγκριση μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον μεγαλύτερο στρες, ανησυχία, κατάθλιψη, καθώς και το άτομο αυτό να κάνει επιλογές που το οδηγούν σε αυτο-ήττα.

4. Αρνητική αναμόχλευση του παρελθόντος: Είναι καλό να μαθαίνουμε από το παρελθόν, αλλά όχι να κολλάμε σε αυτό. Δε μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που έχει συμβεί, αλλά μπορούμε να μορφοποιήσουμε και να επηρεάσουμε αυτό που πρόκειται να συμβεί. Κάποιες φορές αρκεί να αφήσεις πίσω σου το παρελθόν και να δηλώσεις ξεκάθαρα ότι τον έλεγχο της κατάστασης τον έχεις εσύ - και όχι η ιστορία σου.

Ο Αβραάμ Λίνκολν έχασε οκτώ φορές τις εκλογές, χρεωκόπησε δύο φορές στις επιχειρήσεις και υπέστη νευρικό κλονισμό πριν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Όπως μας υπενθυμίζει ο Γκαίτε, «τίποτε δεν έχει μεγαλύτερη αξία από αυτή την ημέρα». Οπότε, μη μένεις στο παρελθόν. Κάνε καλύτερες επιλογές σήμερα και προχώρα.

5. Αποκαρδιωτικές πεποιθήσεις για "δύσκολους ανθρώπους": Όλοι μας έχουμε να κάνουμε και με κάποιους "δύσκολους" ανθρώπους στη ζωή μας και είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι αυτοί είναι οι αυτουργοί κι εμείς τα θύματα ή ότι αυτοί, με την προκλητική συμπεριφορά τους, έχουν την εξουσία. Με μία τέτοια στάση, όμως, απλώς αποδυναμώνουμε μόνοι μας τον εαυτό μας.

Το κλειδί για ν' αλλάξεις αποκαρδιωτικές πεποιθήσεις σου σχετικά με κάποιον "δύσκολο" άνθρωπο, είναι να αλλάξεις τη στάση σου από αντιδραστική σε ενεργητική. Είτε έχεις να κάνεις με ένα νάρκισσο, έναν παθητικά επιθετικό άνθρωπο, ένα χειριστικό άτομο, ή έναν εκφοβιστικό και υπερ-ελεγκτικό τύραννο, αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι να μην αντιδράς στη συμπεριφορά του άλλου. Αντιδρώντας, ουσιαστικά αφήνεις τον άλλο να θέτει τα δεδομένα και να ορίζει τις επιλογές σου. Το να μην αντιδράς σημαίνει να συνεχίσεις να δρας προς την κατεύθυνση και με τον τρόπο που θέλεις εσύ.

6. Απόδοση ευθυνών: Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε κάποιον άλλο για μία δική μας κακή κατάσταση, έτσι όμως ουσιαστικά αρνούμαστε τη δική μας ευθύνη για την πορεία της δικής μας ζωής, σαν να μην ήταν τελικά δικές μας οι αποφάσεις που μας οδήγησαν στο ανεπιθύμητο σημείο. Πολλοί άνθρωποι επικαλούνται δυσλειτουργικούς γονείς, τοξικές σχέσεις, κοινωνικο-οικονομικά μειονεκτήματα, θέματα υγείας ή άλλα εμπόδια στη ζωή τους, ως αιτίες για τη δυστυχία και τις αποτυχίες τους.

Παρότι είναι αλήθεια ότι η ζωή μπορεί να περιλαμβάνει πολλές δυσκολίες, πόνο και εμπόδια, με το να κατηγορούμε κάποιον άλλο ως υπαίτιο για τη δική μας δυστυχία βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του θύματος. Η θυματοποίηση μάς παρέχει κάποια απατηλά πλεονεκτήματα, καθώς ρίχνοντας την ευθύνη αλλού, αποκτάμε μία βολική δικαιολογία για τις μη ικανοποιητικές συνθήκες της ζωής μας και αφήνουμε στην άκρη τη δουλειά που πρέπει να κάνουμε με τον εαυτό μας προκειμένου να πάρουμε την ευθύνη και τον έλεγχο της ζωής μας στα χέρια μας. Διαιωνίζουμε έτσι την πικρία, τη δυσαρέσκεια και την αίσθηση αδυναμίας, συνεχίζοντας να υποφέρουμε από "σιωπηρή απόγνωση".

Μάλιστα, συχνά οι άνθρωποι στους οποίους ρίχνεις την ευθύνη δεν έχουν ιδέα - ή δε νοιάζονται καθόλου - για το πώς αισθάνεσαι. Οπότε, πληγώνεις απλώς τον εαυτό σου, παραμένοντας φυλακισμένος στην πικρία και τη δυσαρέσκειά σου. Μπορεί τα συναισθήματά σου να είναι δικαιολογημένα, αλλά αυτό δε θα σε βοηθήσει να είσαι ευτυχισμένος, υγιής και να επιτυγχάνεις τους στόχους της ζωής σου. Τελικά, αυτό δεν είναι που θέλεις;

7. Δυσκολία να συγχωρέσεις τον εαυτό σου: Όλοι μας κάνουμε λάθη. Κοιτάζοντας πίσω, ίσως βλέπεις αποφάσεις και δράσεις για τις οποίες μετανιώνεις. Ίσως να έχεις βλάψει τον εαυτό σου ή άλλους, να έχεις χάσει καλές ευκαιρίες, να έχεις κάνει λανθασμένες επιλογές. Μπορεί να αισθάνεσαι "κακό" ή "προβληματικό" άτομο και να βουλιάζεις στις ενοχές. Τέτοιες στιγμές είναι εξαιρετικά σημαντικό να είσαι συμπονετικός με τον εαυτό σου και να γνωρίζεις ότι, τώρα που έχεις μεγαλύτερη γνώση και επίγνωση, έχεις την ευκαιρία να αποφύγεις μία επανάληψη των προηγούμενων λαθών και να κάνεις τη θετική διαφορά.

Τα λάθη δε σε καθορίζουν για πάντα ως άνθρωπο. Είναι μεμονωμένες στιγμές στο χρόνο.

8. Ο φόβος της αποτυχίας και του λάθους: Συχνά ο φόβος αυτός σχετίζεται με την τελειομανία. Ίσως πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλός κατά κάποιους τρόπους και γι' αυτό θέτεις υπό τεράστια πίεση τον εαυτό σου για να επιτύχει. Μπορεί το να θέτεις ψηλά τον πήχη να λειτουργεί για εσένα ως ένα ισχυρό κίνητρο, αλλά το να αναμένεις από τον εαυτό σου την απόλυτη τελειότητα σού στερεί τη χαρά της ζωής και στην πραγματικότητα περιορίζει το δυναμικό σου.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News