Οι παράνομες «εκλογές» στα κατεχόμενα για την εκλογή του νέου ηγέτη του κατοχικού καθεστώτος ξύπνησαν μνήμες από το παρελθόν, όταν το 2004 η Άγκυρα, στο πλαίσιο της στρατηγικής απόφασης να είναι ένα βήμα μπροστά από τη Λευκωσία, επέβαλε τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ως τον διαπραγματευτή της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Έκπληκτη, το Φεβρουάριο του 2004, η πολιτική ηγεσία της Κύπρου είδε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της η «θυσία» του σκληρού εθνικιστή ηγέτη του κατοχικού καθεστώτος Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος παραμερίστηκε βάσει σχεδίου για να επιβληθεί το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό σχέδιο Ανάν στους Ελληνοκυπρίους.
Του Μιχάλη Ιγνατίου*
Το κατοχικό καθεστώς απέκτησε νέο ηγέτη, και αυτός δεν είναι ο σκληρός Έρογλου, αλλά ο «προοδευτικός» και "ειρηνιστής" Ακιντζί, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί για την ολοκλήρωση του ύστατου εκβιασμού εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου. Ουδεμία αμφιβολία πρέπει να υπάρχει ότι ο νέος κατοχικός ηγέτης θα είναι το όχημα για να στηθεί ένα νέο Μπούργκενστοκ και με συνοπτικές διαδικασίες να «διευθετηθεί» και να εκλείψει το Κυπριακό πρόβλημα. Βεβαίως, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που συνέλαβε το σατανικό μυαλό του Χένρι Κίσινγκερ μετά την τουρκική εισβολή, αποτελεί συνταγή για αφανισμό του ελληνικού στοιχείου, αφού - όποια και αν είναι η τελική συμφωνία - θα εξασφαλίζεται η τουρκική ιδιοκτησία στον κατεχόμενο βορρά και ο έλεγχος στον ελεύθερο Νότο.
Παρακολούθησα τις αντιδράσεις αρκετών, επωνύμων και μη Ελληνοκυπρίων, για το αποτέλεσμα των παράνομων «εκλογών» στο Βορρά και ένιωσα αηδία. Προεκλογικά, η χαρά τους για την πιθανή νίκη του κ. Ακιντζί έγκειτο στο γεγονός ότι θα ασκηθούν πιέσεις στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για να αποδεχθεί τον «πικρό συμβιβασμό». Υποστηρίζουν ότι ο εν λόγω κύριος είναι «προοδευτικός» και επιθυμεί πραγματικά λύση. Όταν τίθεται το εύλογο ερώτημα «τι είδους λύση;» η απάντηση είναι ερμαφρόδιτη, όπως και οι ιδέες τους. Ποια λύση αποδέχεται ο κ. Ακιντζί; Μα την αμφιλεγόμενη και φιλοτουρκική διζωνική…
Στις αρχές της εβδομάδας βρέθηκε στην Ουάσινγκτον ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, καλός γνώστης του Κυπριακού, και με ριζοσπαστικές ιδέες, που προκαλούν τους υπερ-εθνικιστές του νησιού, αλλά και τους θιασώτες τής εδώ και τώρα λύσης, ακόμα και αν είναι προβληματική. Όπως ήταν αναμενόμενο και λογικό, οι Αμερικανοί πίεσαν για να εκμαιεύσουν τις θέσεις του στο πρόβλημα της Κύπρου και η αλήθεια είναι ότι άφησε άφωνους τους συνομιλητές του, όταν υπογράμμισε πως όσο είναι υπουργός Εξωτερικών δεν θα συναινέσει σε λύση που θα επιτρέπει την παρουσία έστω και ενός Τούρκου στρατιώτη. Είναι μία καθαρή θέση, την οποία στήριξε με το αίτημά του να ακυρωθούν οι εγγυήσεις της Τουρκίας, της Βρετανίας και της Ελλάδας. Και είναι ορθή η άποψή του ότι τα προβλήματα του νησιού δημιουργήθηκαν από τους εγγυητές της ασφάλειάς του. Η κατάργηση των εγγυήσεων, που αποδεικνύεται πως (ΔΕΝ) προσφέρουν οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις είναι μία επαναστατική πρόταση, και εάν υιοθετηθεί, απλά θα ξεγυμνώσει την Τουρκία από τα όποια επιχειρήματά της, που βασίζονται στο καθεστώς της εγγυήτριας χώρας.
Ο κ. Κοτζιάς φέρεται να είπε στον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι ότι εάν επιβεβαιωθεί η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, πολλοί Ελληνοκύπριοι πολίτες θα υποστηρίξουν το «ναι» στο δημοψήφισμα. Δεν έχει άδικο, διότι το μείζον ζήτημα για τους πολίτες είναι η ασφάλεια, η οποία είναι εξασφαλισμένη μόνο με την κατάργηση των εγγυήσεων. Για να τηρηθούν οι συμφωνίες και να μην απειλήσει ξανά την Κύπρο η Τουρκία, πρέπει να προέλθουν οι εγγυήσεις από διεθνείς οργανισμούς. Θα ήταν προτιμότερος ένας συνδυασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν του είπε ότι δεν επιθυμεί τις εγγυήσεις της Ατλαντικής Συμμαχίας, διότι χρειάζεται τις ψήφους του ΑΚΕΛ στο δημοψήφισμα.
Βεβαίως, ο κ. Αναστασιάδης διαπράττει λάθος να πιστεύει ότι οι Τούρκοι θα προσέλθουν με καλή πίστη στις διαπραγματεύσεις και, το χειρότερο όλων, είναι διπλό λάθος να υποστηρίζει ο κύκλος των αναλυτών και συμβούλων ότι ο κ. Ακιντζί δεν θα ελέγχεται από την Άγκυρα. Τα ίδια σαθρά επιχειρήματα πρόβαλλαν και όταν επιλέχθηκε ο Ταλάτ. Δεν έκανε καμία υποχώρηση, αντίθετα, ο γενναιόδωρος ήταν ο τότε Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας.
Ο κ. Αναστασιάδης έχει προχωρήσει σε μία πολύ σημαντική συμμαχία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Οι ηγέτες των δύο χωρών αντιμετωπίζονται με εξαιρετικά εχθρικό και προσβλητικό τρόπο από τον Ταγίπ Ερντογάν και την τουρκική ηγεσία. Τόσο ο κ. Νετανιάχου όσο και ο κ. Σίσι έχουν τονίσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι δεν επιθυμούν εκπλήξεις. Και εννοούν ότι δεν θέλουν να βρουν μπροστά τους τη σημερινή Τουρκία από την πίσω πόρτα. Πρέπει να λάβει υπόψη τις θέσεις του πρωθυπουργού του Ισραήλ και του προέδρου της Αιγύπτου. Αλλά πάνω απ' όλους και απ' όλα, πρέπει να σεβαστεί τη βούληση του κυπριακού λαού, ο οποίος απορρίπτει λύσεις που θα δώσουν τον έλεγχο της Κύπρου στην Άγκυρα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Στην κυπριακή πρωτεύουσα κυκλοφορούν, κατά διαστήματα, πληροφορίες - δεν συνοδεύονται από κανένα στοιχείο βεβαίως - που αναφέρουν πως συγκεκριμένοι Κύπριοι πολίτες είναι πράκτορες της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών. Μου ανέφεραν και τα ονόματα. Μετά από μεγάλη σκέψη απάντησα ότι «είναι αδύνατον μία σοβαρή μυστική υπηρεσία να έχει στη δούλεψή της άτομα που αφήνουν τη γλώσσα τους να πηγαίνει… περίπατο»… Θα επανέλθω.
* Αναρτήθηκε στα philenews.com και mignatiou.com
