default-image

Πώς μεταδίδεται η λεϊσμανίαση - Συμβουλές επιστημόνων

Κρήτη
Πώς μεταδίδεται η λεϊσμανίαση - Συμβουλές επιστημόνων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά την αποκάλυψη της "Νέας Κρήτης" για κρούσμα λεϊσμανίασης σε άνθρωπο στις Βασιλειές, η εφημερίδα και το neakriti.gr συνεχίζουν να ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά, καθώς λόγω της χρονικής συγκυρίας έχει μεγάλη σημασία ο βαθμός της δράσης των αρμόδιων υπηρεσιών, αλλά και της ενασχόλησης του κάθε πολίτη χωριστά, γύρω από τις προσπάθειες πρόληψης και καταπολέμησης των εντόμων που είναι ικανά να μεταδώσουν ασθένειες στον άνθρωπο.

Η "Νέα Κρήτη" σήμερα φιλοξενεί συμβουλές επιστημόνων, που μας καλούν να λάβουμε τα μέτρα μας, έχοντας κατά νου ότι τα έντομα αυτά χρειάζονται για να αναπαραχθούν, να επιβιώσουν και να μας τσιμπήσουν στάσιμα νερά και πρωτεΐνη, δηλαδή την κοπριά των ζώων.

«Είναι ζητήματα που, σε ό,τι αφορά τα προγράμματα καταπολέμησης, θα πρέπει να προχωρούν γρήγορα, χωρίς να έχουν καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας», είπε στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ, κτηνίατρος Αλέκος Στεφανάκης. «Μόνο αφού απαλλάσσονται αυτά τα προγράμματα από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες θα μπορούμε να είμαστε έγκαιροι και προληπτικοί. Γιατί, αν δεν εφαρμοστούν αυτά τα προγράμματα έγκαιρα, πριν αρχίσουν οι πρώτοι πληθυσμοί και χάσουν τον προληπτικό τους χαρακτήρα, τότε η επιβάρυνση, το κόστος της κοινωνίας και της οικονομίας είναι πολλαπλάσιο».

Αλλά στο σημείο αυτό, ο κ. Στεφανάκης αναφέρεται και σε ένα «θανάσιμο», όπως το χαρακτηρίζει, «λάθος που κάναμε ως κοινωνία», αναφερόμενος στο γεγονός ότι ως τώρα οι πολίτες δεν αναλαμβάνουν δράση αλλά περιμένουν το κράτος και τους αρμόδιους φορείς και μόνο να τους απαλλάξει από τις σκνίπες και τα κουνούπια.

«Στους χώρους ευθύνης μας πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Δηλαδή στους στάβλους μας. Στις περιοχές που έχουμε λιμνάζοντα νερά θα πρέπει οι ίδιοι να φροντίζουμε για τις απαραίτητες ενέργειες. Και τώρα μάλιστα με τον καταρροϊκό πυρετό που έχουμε, θα πρέπει συνολικά να ενημερωθούμε σαν κοινωνία, ούτως ώστε να εφαρμόζουμε προληπτικά προγράμματα, γιατί αυτά είναι που έχουν λιγότερο κόστος και πολλαπλάσια αποτελεσματικότητα. Και ασφαλώς οι Δήμοι και η Περιφέρεια Κρήτης, μέσω των Δήμων, να αναλάβουν το μερίδιο που τους αφορά και να "τρέχουν" τα προγράμματα», επισήμανε ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ.

«Στάσιμα και βρόμικα νερά». Αυτοί οι δύο παράγοντες κάνουν τα κουνούπια και τις σκνίπες, να "τρίβουν τα χέρια τους". Όπως εξηγεί ο Αλέκος Στεφανάκης, «γεννούν τα αβγά τους σε νερά, εκεί που υπάρχει υγρό περιβάλλον και υπάρχει φαγητό, δηλαδή πρωτεΐνη. Κοπριά ή λύματα για να πολλαπλασιαστούν και να αυξηθούν και να αρχίσουν την επίθεση. Τα κουνούπια για να μας τσιμπάνε, οι σκνίπες για να μεταφέρουν προβλήματα στα ζώα και τους ανθρώπους, και πάει λέγοντας».

Στο ερώτημά μας αν σε χώρους εσταυλισμού ζώων ένα ασβέστωμα θα βοηθούσε στην προληπτική αντιμετώπιση του προβλήματος, ο ίδιος αναφέρει ότι με το ασβέστωμα επιτυγχάνουμε και τη μείωση της υγρασίας και την απολύμανση του χώρου μας. Υπάρχουν όμως και εντομοκτόνα που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στους χώρους όπου βρίσκεται στάσιμο υγρό, πριν φτάσουμε να γίνει η κατάσταση δύσκολη.

Επίσημες οδηγίες

Ο γνωστός υγιεινολόγος, επόπτης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Κρήτης και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Εποπτών Δημόσιας Υγείας Αντώνης Παπαδάκης καλεί τους πολίτες να εφαρμόζουν κατά γράμμα τις επίσημες οδηγίες του ΚΕΕΛΠΝΟ.

«Με την εφαρμογή αυτών των οδηγιών μπορούμε να προστατευτούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έτσι, για παράδειγμα, θα πρέπει να δείχνουμε προσοχή στα εξής σημεία, τόσο για τα κουνούπια όσο και για τις σκνίπες: ρέματα και ανοιχτά κανάλια, αποχετεύσεις όμβριων υδάτων, ανοικτά κανάλια διοχέτευσης λυμάτων, δοχεία μεταφοράς ή φύλαξης νερού, πισίνες που δε συντηρούνται. Επίσης», όπως εξηγεί ο Αντώνης Παπαδάκης, «σιντριβάνια, διακοσμητικές λιμνούλες, διαρροές από αρδευτικά συστήματα, δοχεία με μεγάλο άνοιγμα (καροτσάκια, λεκάνες πλυσίματος, βάρκες, βαρέλια). Δοχεία με στενό άνοιγμα (ανθοδοχεία, βάζα, κονσερβοκούτια, μπουκάλια κ.λπ.), αντικείμενα που συγκρατούν νερό (πιατάκια γλαστρών, υδρορροές, σωλήνες κ.λπ.). Παλιά ελαστικά αυτοκινήτων. Φυσικές κοιλότητες δένδρων, ποτίστρες ζώων και πηγάδια».

Τώρα, σε ό,τι αφορά τα ενδεδειγμένα και προτεινόμενα μέτρα με στόχο τον περιορισμό ανάπτυξης των εστιών, αυτά είναι: Αποστράγγιση ή επιχωμάτωση κοιλοτήτων του εδάφους, καθαρισμός των εστιών αυτών από τη βλάστηση, ώστε να υπάρχει συνεχής ροή του νερού (κανάλια, ρυάκια), καταστροφή, απομάκρυνση ή κάλυψη των μικρών εστιών και χρήση διαφόρων σκευασμάτων για βιολογική και χημική καταπολέμηση.

Λεϊσμανίαση

Οι οδηγίες του ΚΕΕΛΠΝΟ για τη λεϊσμανίαση αναφέρουν ότι «μεταδίδεται κυρίως με το τσίμπημα μολυσμένων φλεβοτόμων (σκνιπών). Οι σκνίπες μολύνονται όταν τσιμπάνε ένα μολυσμένο ζώο (συνηθέστερα σκύλους και τρωκτικά) ή άνθρωπο, ανάλογα με το είδος της λεϊσμάνιας.

Οι άνθρωποι μπορεί να μην αντιληφθούν ότι υπάρχουν σκνίπες στο χώρο, επειδή δεν κάνουν κανένα θόρυβο, είναι μικρές (μόνο περίπου το ένα τρίτο του μεγέθους των τυπικών κουνουπιών) και τα τσιμπήματά τους μπορεί να περάσουν απαρατήρητα (τα τσιμπήματα μπορεί να είναι είτε ανώδυνα είτε επώδυνα).

Οι σκνίπες παρουσιάζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του απογεύματος και της νύχτας, ενώ είναι λιγότερο δραστήριες κατά τις θερμότερες ώρες της ημέρας. Ωστόσο, οι σκνίπες τσιμπάνε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας όταν κάποιος τις ενοχλήσει (π.χ. κατά τη διάρκεια κηπευτικών εργασιών)».

Για τη λεϊσμανίαση στην Ελλάδα αναφέρει: «Η Ελλάδα θεωρείται ενδημική χώρα για τη λεϊσμανίαση, με τη σπλαγχνική μορφή (κυρίως από Leishmania infantum) να αποτελεί την κύρια μορφή, που απαντάται σχεδόν σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, και τη δερματική μορφή (από Leishmania tropica) να απαντάται σποραδικά.

Στην Ελλάδα, ετησίως καταγράφονται περίπου 30-70 περιπτώσεις σπλαχνικής λεϊσμανίασης και κάτω από 10 περιπτώσεις δερματικής».

http://vod.cretetv.gr/html5/html5lib/v1.6.12.27i/mwEmbedFrame.php/cache_st/11111/wid/_105/uiconf_id/11170240/entry_id/0_os2rimpy/

Χριστόφορος Παπαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News