Τραγική είναι η κατάσταση που επικρατεί με τα σκουπίδια - και όχι μόνο - σε παιδικές χαρές και γενικά σε χώρους πρασίνου, που ολοένα ούτως ή άλλως εκλείπουν από τις πόλεις, όπου θα μπορούσαν να παίξουν παιδιά ξεφεύγοντας λίγο από τον περιορισμένο χώρο των διαμερισμάτων των πολυκατοικιών, ενώ σοβαρός είναι και ο κίνδυνος να τραυματιστεί κάποιο από τα παιδιά σε μέρη όπου υποτίθεται ότι θα τους έδιναν λίγη χαρά, ή και ακόμη να κινδυνεύσει η υγεία τους από εστίες μολύνσεων που ελλοχεύουν σε κάθε σημείο.
Κι εάν αυτή η κατάσταση επικρατεί συνήθως σε μεγάλα αστικά κέντρα, δε λείπουν τα παραδείγματα και από κωμοπόλεις ή ακόμα και χωριά, όπου πλέον συναντά κανείς την ίδια εικόνα στις επισκέψεις που κάνει… υποτίθεται για να πάρει καθαρό αέρα και να ξεσκάσουν λίγο τα παιδιά του παίζοντας ξένοιαστα στην εξοχή.
Αφορμή για όλα όσα αναφέρουμε στάθηκε η παρακάτω καταγγελία, που στάλθηκε από γονιό ο οποίος επισκέφτηκε μία παιδική χαρά στο Αρκαλοχώρι μαζί με την κόρη του.
Ιδού τα όσα αναφέρει ο αναγνώστης στην καταγγελία του:
«Δε θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο και φυσικά να μην "καταδικάσω" αυτό που αντίκρισα εγώ και δυστυχώς το παιδί μου, αλλά και το κάθε παιδί που είχε την ατυχία να βρίσκεται τη Δευτέρα του Πάσχα το απόγευμα στην παιδική χαρά του Αρκαλοχωρίου.
Τέτοιες ημέρες, η χαρά μεγάλων και κυρίως μικρών είναι να ξεφεύγουν από τη ζούγκλα της πόλης και να βρίσκονται με τους δικούς τους στη "ζεστασιά" του χωριού (βέβαια το Αρκαλοχώρι θεωρείται κωμόπολη οπότε μια απαίτηση μέριμνας από μεριάς του την έχω). Μια ζεστασιά που τείνει να ψυχραθεί κι αυτή εξαιτίας ανθρώπων δίχως παιδεία, δίχως πολιτισμό.
Η καινούργια παιδική χαρά απέναντι από την εκκλησιά του Αγίου Νεκταρίου ήταν γεμάτη σκουπίδια, γεμάτη απορρίμματα αδέσποτων (ή ακόμα και κατοικίδιων αφού δεν έχουμε μάθει εμείς οι ιδιοκτήτες ζώων να μαζεύομε τις ακαθαρσίες τους, μιας και είμαστε πιο ζώα από αυτά) και ένα απομεινάρι νεκρού ζώου - ένα μέτρο απόσταση από το ξύλινό αλογάκι με το οποίο ήθελε να παίξει η κόρη μου.
Δεν ξέρω αν το νεκρό ζώο το άφησε εκεί κάποιος, δεν ξέρω αν τα αμέτρητα πλέον αδέσποτα το μετακίνησαν πάνω στην πείνα τους από τους ήδη παραφορτωμένους κάδους απορριμμάτων, που κάποιος το πέταξε σε αυτούς που βρίσκονται δίπλα στην παιδική χαρά…
Αυτό που ξέρω είναι ότι ντρέπομαι.
Η κόρη μου έτρεξε να μου πει "Κοίτα, μπαμπά, τι βρήκα... τι είναι;".
Είναι... ευθύνη δική μου, παιδί μου, που ξεκινάει νωρίς από το σπίτι... μαθαίνοντάς σου τι σημαίνει σεβασμός, τι σημαίνει περιβάλλον, τι σημαίνει πολιτισμός. Είναι ευθύνη όλων μας».
Δε θα μπορούσαμε φυσικά να αφήσουμε ούτε εμείς ασχολίαστο το πόσο… απολίτιστοι και αδιάφοροι γινόμαστε απέναντι στο περιβάλλον υιοθετώντας μια συμπεριφορά που μόνο ευαίσθητη δεν είναι... Τουναντίον, χάνουμε ολοένα και περισσότερο το σεβασμό μας προς τη φύση και κατ' επέκταση προς τους ανθρώπους γύρω μας, αλλά και προς τον ίδιο μας τον εαυτό.
