Πόσα μέρη έχει το Ηράκλειο κατάλληλα για ένα κυριακάτικο μεσημέρι ας πούμε;
Που να μπορείς να πας, με τα παιδιά σου ή με την παρέα σου, να κάτσεις κάτω από τα δέντρα, μέσα στη φύση, να πιεις το καφεδάκι σου, να πεις δυο κουβέντες;
Να κάνεις ένα πικ- νικ βρε παιδί μου και μακριά από τη φασαρία της πόλης, να χαλαρώσεις;
Να παίξουν τα μικρά χωρίς να φοβάσαι;
Που δεν χρειάζεται να πληρώσεις ούτε μισό ευρώ;
Πόσα; Τρία; Τέσσερα; Θέλετε πέντε; Για κοντά 200.000 κατοίκους είναι αρκετά;; Τόσο που να μην τους δίνει κανείς σημασία;
Και δεν λέω μόνο τις αρχές.. Αυτές τις ξέρουμε έτσι κι αλλιώς. Είναι …"περιορισμένων ικανοτήτων".
Αλλά κι εμείς. Εμείς οι ίδιοι τα κάνουμε;
Βγαίνουμε να απολαύουμε τη φύση, σαν να μην υπάρχει αύριο. Συμπεριφερόμαστε με τέτοια εκδικητικότητα στο περιβάλλον, σαν να θέλουμε να εξασφαλίσουμε πως η ομορφιά του θα τελειώσει σε μας. Δεν θα τη χαρεί κανένας άλλος. Σαν ο επόμενος που θα πάει να είναι ο μισητός μας αντίπαλος. Τέτοιος εγωισμός. Τέτοιος…
Κρίμα… Ζητάμε από τους ξένους να σέβονται τη χώρα μας όταν εμείς τον τόπο μας τον έχουμε για το τίποτα..
Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες από την Αγία Ειρήνη στα Σπήλια. Κι ύστερα πείτε μου: Πότε επιτέλους θα γίνει νόμος του κράτους η τιμωρία της καφρίλας;;
Υ.Γ 1.Φαίνεται πως οι αρμόδιοι, περιμένουν να οργανώσει πάλι καμιά δράση καμιά δομή άλλη, όπως είχε κάνει το 2013 η Θεραπευτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ, γι' αυτό δεν πάνε για καθαριότητα..
Υ.Γ 2 Στην είσοδο προς την εκκλησία υπάρχουν κάποιες σπηλιές, μικρές, οι οποίες μάλλον κατοικούνται. Αυτό αποδεικνύουν τουλάχιστον οι κουβέρτες, τα ρούχα και τα υπολείμματα φαγητού που υπάρχουν εκεί. Από σεβασμό στην ιδιωτικότητα, όσο μπορεί να υπάρχει αυτή σε μια σπηλιά «ανοιχτή» στα μάτια όλων, δε δημοσιεύω φωτογραφίες. Ωστόσο, νομίζω κάποιος από τους αρμόδιους πρέπει να επιληφθεί του θέματος.
(Τις φωτογραφίες μας τις έστειλε ζευγάρι, επισκέπτες της περιοχής και φίλους της στήλης)
