Όταν τα όνειρα παύουν να υφίστανται, όταν ο κόσμος τους αποδεικνύεται ότι δεν είναι αγγελικά πλασμένος, όταν οι σκέψεις τους κυριεύονται από ακραία σενάρια για την ίδια τους τη ζωή με τη λέξη εξάρτηση να πρωταγωνιστεί, τότε ο εφιάλτης των ναρκωτικών, του αλκοόλ αλλά και του διαδικτύου σε παιδιά που δεν έχουν καν αγγίξει το 18ο έτος της ηλικίας τους είναι γεγονός. Ο φακός της εκπομπής "Δεύτερη Ματιά" της "ΚΡΗΤΗ TV" είχε μια μοναδική ευκαιρία να συνομιλήσει με νεαρά άτομα που την περίοδο της εφηβείας, δυστυχώς, μπήκαν στον τρυπάκι των εξαρτήσεων και μέχρι και σήμερα δίνουν αγώνα για να ξεφύγουν από αυτόν τον εφιάλτη.
«Η σχέση μου με τη χρήση ξεκίνησε από το λύκειο, σε ηλικία 16 χρόνων, όταν μόνος μου και εγώ ζήτησα να κάνω με την παρέα - την καινούρια παρέα τότε - ναρκωτικά, χασίς συγκεκριμένα. Το 'χα ζητήσει μόνος μου. Ήξερα ότι η υπόλοιπη παρέα έκανε, δε μου το πρόσφερε ποτέ κανείς, ούτε με ανάγκασε. Εγώ ήμουν αυτός που επέλεξα από περιέργεια - ίσως να ήταν και άλλοι λόγοι - να δοκιμάσω, «υπογραμμίζει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο "Παναγιώτης", μέλος Μονάδας Εφήβων ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη", που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της απεξάρτησης.
«Ήμουν σε μία φάση στην οποία ήθελα συνεχώς να βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση, να βρίσκομαι συνεχώς υπό την επήρεια. Δηλαδή, ήθελα να ξεχνάω τα προβλήματα που συσσωρευόντουσαν σιγά-σιγά. Παραμέλησα την κοινωνική μου ζωή, οι παρέες μου δεν ήταν σε καμία περίπτωση καθαρές, συναναστρεφόμουν μόνο με άτομα αυτού του κύκλου. Σιγά-σιγά, απέκτησα ουσιαστικά αυτήν την ταυτότητα», υποστηρίζει ο Νίκος, ένα άλλο μέλος της Μονάδας Εφήβων του ΚΕΘΕΑ, του οποίου η ηλικία δεν υπερβαίνει το 20ό έτος.
«Ήρθε ένα άτομο και με προσέγγισε για να μου κάνει αυτήν την πρόταση. Με ρώτησε αν ήθελα να δοκιμάσω. Εγώ τότε, χωρίς δεύτερη σκέψη, είπα ναι και έτσι κανονίσαμε να κάνουμε χρήση στο σπίτι ενός φίλου του», τονίζει ο Αντώνης, ένα ακόμη μέλος της Συμβουλευτικής Μονάδας Εφήβων ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη", που περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο το πώς έγινε η πρώτη του επαφή με τα ναρκωτικά και ενώ πήγαινε στο σχολείο.
Σοκ και ανατριχίλα
Το neakriti. gr ξεναγήθηκε στη Συμβουλευτική Μονάδα Εφήβων του ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη" από τους ανθρώπους της μονάδας, γνωρίζοντας από κοντά τους νεαρούς πρωταγωνιστές της, που ήρθαν αντιμέτωποι από πολύ νωρίς με το άσχημο πρόσωπο της ζωής και είτε εξαρτήθηκαν είτε βρίσκονται στο στάδιο της απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το διαδίκτυο. Οι μαρτυρίες τους προκαλούν σοκ και ανατριχίλα.
«Από το πρωί που θα σηκωνόμουν, ας πούμε, είχαμε ραντεβού στο σχολείο. Πρώτη ώρα ποτέ δεν ήμασταν μέσα. Η μόνη μας έννοια ήταν αυτή, πού θα βρούμε τα χρήματα, από ποιον θα πάμε, τι θα κάνουμε, ένα άγχος, μια αγωνία. Να έχεις και ό,τι στερητικά έχεις από την εξάρτηση, δε χωρούσε τίποτε άλλο στην καθημερινότητα, ούτε διάβασμα ούτε προσωπική ζωή ούτε διασκέδαση».
«Ήθελα να ανήκω σε μία παρέα. Η πλειονότητα της τάξης μου έκανε χρήση. Εγώ δεν έκανα. Αρχίσαμε παρέα και σιγά-σιγά μπήκα στο τρυπάκι της χρήσης, δηλαδή να πειραματιστώ, τι είναι αυτό, γιατί το κάνω. Μου άρεσε το αποτέλεσμα που δημιουργούσε. Εγώ όλο αυτό δεν το είχα, καθώς έκρυβε από πίσω άλλες αδυναμίες, δηλαδή όπως τη χαλάρωση στη διασκέδαση, ας πούμε», υπογραμμίζει ο "Κώστας".
Από τα λεγόμενα των παιδιών αίσθηση προκαλούν και τα όσα λένε όχι μόνο για το πώς ξεκίνησαν τον κατήφορο, πιάνοντας πάτο, αλλά και το τι γίνεται στις σχολικές κοινότητες...
«Ορισμένοι καθηγητές βλέπανε, άλλοι βλέπανε και κάνανε πως δε βλέπανε, ορισμένοι κινητοποιήθηκαν κιόλας ενημερώνοντας κάποιους γονείς από την παρέα. Στο σχολείο υπάρχουν συνήθως πολλά παιδιά που κάνουν χρήση, ορισμένα από αυτά δε φαίνονται, ορισμένα από αυτά όμως προσπαθούν να σε κάνουν έναν από αυτούς, είτε απλά με αγνή πρόθεση... ας πούμε ότι "έλα να δοκιμάσεις και εσύ", είτε επειδή έχουν κάποιον απώτερο σκοπό στο κεφάλι τους... ή ζήλια... Συμμαθητές και εξωσχολικοί πολλές φορές συμμετέχουν σε αυτήν τη διαδικασία.
Η πρώτη επαφή
Η περιέργεια, ο πειραματισμός, η έλξη του απαγορευμένου και η μεγάλη διαθεσιμότητα ουσιών στο περιβάλλον των νέων, οι κακές διαπροσωπικές σχέσεις, η μαγκιά αλλά και η ζήλια οδηγούν πολλούς, όλο και μικρότερης ηλικίας, εφήβους, σε μια πρώτη επαφή με τις ουσίες. Ενώ συγκλονιστικές είναι και οι μαρτυρίες των παιδιών αναφορικά με τον τρόπο που οι γονείς τους έμαθαν για την άσχημη κατάσταση που βίωναν τα παιδιά τους και ο τρόπος που την αντιμετώπισαν.
«Οι γονείς μου, όταν το έμαθαν, με έδιωξαν από το σπίτι και αναγκάστηκα να ζω σαν ένας άστεγος. Ακριβώς σαν ένας άστεγος. Δεν είχα πού να μείνω, δεν είχα φαγητό, αναγκαζόμουν να κλέβω, να λέω ψέματα συνέχεια», τονίζει ένα άλλο μέλος της Συμβουλευτικής Μονάδας του ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη", ο Νίκος.
«Εγώ δεν είχα φτάσει στο να κλέψω, αλλά "έκλεβα" από τους γονείς μου. Το να παίρνω χρήματα κρυφά από το πορτοφόλι και αυτό κλοπή θεωρείται, αλλά εντάξει όχι σε άλλους ανθρώπους. Και όλα αυτά για να μαζευόμαστε, να στερούμαι άλλα πράγματα, ώστε να μπορώ να κάνω χρήση. Όπως κάποια λεφτά για ένδυση ή για διασκέδαση, υποτίθεται, εγώ τα μετέτρεπα σε ναρκωτικά», προσθέτει ένας άλλος νεαρός χρήστης. Οι γονείς μου το κατάλαβαν πολύ νωρίς, μέσω του διαδικτύου σε μία σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Μετά λόγω του ότι πήγαινα στο σπίτι, υπήρχαν κάποια συμπτώματα, ας πούμε εμφανή, κόκκινα μάτια, αργόστροφη συμπεριφορά και οι γονείς μου το κατάλαβαν πολύ νωρίς αυτό. Μετά από αυτό υπήρξε ένας διαρκής αγώνας για να κρυφτώ από αυτούς. Δεν ήθελα να το ξέρουν», προσθέτει ένα άλλο μέλος του ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
«ΜΙΛΗΣΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ»
Η ενημέρωση σώζει ζωές
Οποιοσδήποτε θελήσει να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους της Μονάδας Συμβουλευτικής του ΚΕΘΕΑ μπορεί να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο 2810/331.034 ή να επισκεφθεί κατευθείαν το χώρο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Δαμασκηνού 31 και Ικτίνου στο Ηράκλειο.
«Το να μιλάς στα παιδιά σου για τα ναρκωτικά, το αλκοόλ ακόμη και το διαδίκτυο δεν είναι υπόθεση μιας μέρας. Μην αφήνετε τα παιδιά να μαντέψουν. Πείτε τους ξεκάθαρα ότι δε θέλετε να κάνουν χρήση ουσιών. Όχι αλκοόλ, χασίς, έκσταση ή εισπνεόμενα. Τα παιδιά που μαθαίνουν από τους γονείς τους για τους κινδύνους των ναρκωτικών έχουν 36% λιγότερες πιθανότητες από τα υπόλοιπα παιδιά να καπνίσουν χασίς, 50%λιγότερες πιθανότητες να πάρουν εισπνεόμενα, 56% λιγότερες πιθανότητες να κάνουν χρήση κοκαΐνης και 65% λιγότερες πιθανότητες να κάνουν χρήση LSD», υποστηρίζουν με έμφαση οι άνθρωποι της μονάδας τόσο η υπεύθυνη κ. Μαρίνα Κοντάκη όσο και η ψυχολόγος κ. Μαρία Κασσάκη, υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι αν τυχόν το παιδί αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση με όλα αυτά και πάνω από όλα να μην περιμένουν να παραδεχτεί αμέσως ότι έχει το πρόβλημα χρήσης ναρκωτικών ουσιών, ή εξάρτησης από το αλκοόλ και το διαδίκτυο.
ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΑΡΝΗΣΗ
«Το δικό μου το παιδί; Αποκλείεται!»
Εξίσου όμως τραγικές φιγούρες και οι γονείς των παιδιών που ξαφνικά είδαν τα παιδιά τους να μεταμορφώνονται, να αλλάζουν συμπεριφορά, να αρνούνται να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα, που αντί για τη λέξη ζωή, υπήρχε για αυτά μόνο η ΕΞΑΡΤΗΣΗ. «Στα σχολεία πολλές φορές γίνεται τα παιδιά να έχουν σε ένα μπουκάλι νερού - ο καθηγητής νομίζει ότι είναι νερό - ρακή. Να έχουν ένα ποτήρι με καφέ, στο οποίο μπορεί να μην περιέχεται καφές αλλά ποτό. Αυτό γίνεται μέσα στα σχολεία αυτήν τη στιγμή και το ίδιο μου είπε και εμένα το δικό μου το παιδί ότι αυτό γινόταν», υποστηρίζει μεταξύ άλλων ένας γονέας εφήβου της Συμβουλευτικής Μονάς ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
«Με τίποτα, ακόμη μου είναι δύσκολο να το πιστέψω, ακόμη και τώρα μετά από ένα χρόνο. Κάθε γονιός λέει αποκλείεται το δικό μου παιδί... Ε, και εκεί είναι που πολλοί γονείς δυσκολεύονται και καθυστερούν στο να έρθουν, γιατί αυτοί οι ίδιοι δεν έχουν πιστέψει και δεν έχουν δει το πρόβλημα», προσθέτει ένας άλλος γονέας.
Είχε μία συμπεριφορά με το που μπήκε στην εφηβεία λίγο που μας ξένιζε, γιατί είχαμε πολλή ένταση μέσα στο σπίτι χωρίς να ξέρουμε τι συνέβαινε. Βλέπαμε όμως το παιδί ότι είχε χαμηλή αυτοεκτίμηση, ότι δεν ενδιαφερόταν για το σχολείο και όλο αυτό μας προβλημάτισε. Απευθυνθήκαμε εδώ, από μια γνωστή που μου είπε για το κέντρο, για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Εδώ ανακαλύψαμε, αφού το παιδί μίλησε με τους ψυχολόγους, ότι είχε πρόβλημα και με το αλκοόλ. Ήταν ένα σοκ για εμάς να το μάθουμε αυτό», είπε ακόμη ένας γονέας εφήβου Συμβουλευτικής Μονάδας ΚΕΘΕΑ Αριάδνη.
«Είχα ανακαλύψει ότι είχε αρχίσει να αλλάζει τη συμπεριφορά του. Είχε περάσει σε μία σχολή, εγκατέλειψε τη σχολή του στην αρχή, δεν ενδιαφερόταν για την προσωπική του ζωή, για την προσωπική του υγιεινή. Δεν τρεφόταν σωστά, έπαιζε όλη τη νύχτα, ήταν στο διαδίκτυο», τόνισε γονέας-μέλος Συμβουλευτικής Μονάς ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
«Υπό την πίεση των γονιών μου μπήκα στην ομάδα για πρώτη φορά, έμεινα καθαρός για 3 μήνες και μετά λόγω κάποιων παραγόντων ξανάπεσα σε αυτόν το βούρκο, ας το πούμε έτσι,. Μετά υπήρξαν περίοδοι όπου μάλωνα με τους γονείς μου γιατί ήθελαν να ξανάρθω εδώ. Εγώ δεν ήθελα. Πάρα πολύς θυμός, ένταση, βία ορισμένες φορές, ενδοοικογενειακή», υποστηρίζει την ίδια ώρα ο Μιχάλης, μέλος της Συμβουλευτικής Μονάδας.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Το ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη" δείχνει το δρόμο
Ερωτηματικά, διλήμματα, σκέψεις, φόβοι και ανησυχίες στοιχειώνουν τους γονείς που, αδυνατώντας να βλέπουν τα παιδιά τους να βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην άβυσσο των εξαρτήσεων, αποφασίζουν να περάσουν την πόρτα της Συμβουλευτικής Μονάδας Εφήβων ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη" με στόχο έναν και μόνο: να σώσουν τα παιδιά τους όσο τον δυνατόν συντομότερα.
«Βοήθησε το παιδί το ΚΕΘΕΑ γιατί εδώ ανοίχτηκε, μίλησε για τα προβλήματά του, με τη βοήθεια των ψυχολόγων, που έχουν τον τρόπο τους. Γιατί εγώ, από το σπίτι με το κήρυγμα συνέχεια το ίδιο και το ίδιο, δεν το βοηθούσα. Και εμένα μού έδειξε ότι κάποιες συμπεριφορές μου ήταν λάθος προς το παιδί. Μπορεί να το κάνω από αγάπη, αλλά το παιδί αυτό δεν το εισέπραττε. Και εμείς σαν γονείς κάναμε πολλά λάθη, τα οποία δεν τα συνειδητοποιούμε. Σε αυτό μας βοηθάει το ΚΕΘΕΑ, να μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματικά στην οικογένειά μας, να βοηθούμε τα παιδιά μας, αλλά και εμείς οι ίδιοι να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι», υποστηρίζει ένας ακόμη γονέας εφήβου της Συμβουλευτικής Μονάδας ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
Το έργο που έχει να επιδείξει στη 10ετή πορεία του η Συμβουλευτική Μονάδα Εφήβων ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη" είναι ιδιαιτέρως αξιόλογο. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: 400 έφηβοι έχουν διαβεί το κατώφλι της και εκατοντάδες άλλοι γονείς έχουν δεχτεί πολύτιμες συμβουλές, ενημέρωση αλλά και ψυχολογική υποστήριξη σε μία περίοδο που τα πάντα κρέμονται από μία κλωστή και δεν υπάρχει τίποτα θετικό στις σκέψεις ανηλίκων και γονέων. Μάλιστα, σε συστηματική βάση παρέχονται υπηρεσίες όχι μόνο στα παιδιά, αλλά σε ολόκληρη την οικογένεια, προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των νέων και των δικών τους ανθρώπων.
«Αυτό που πρέπει να πούμε στους γονείς είναι ότι το ΚΕΘΕΑ δεν απευθύνεται μόνο σε χρήστες. Ένας γονιός που βλέπει κάτι το παράξενο στο παιδί του θα πρέπει να το ψάχνει γιατί ίσως κρύβεται και κάτι άλλο που μπορεί να μην το βάζουν καν στο νου τους», τονίζει ένας πονεμένος γονέας εφήβου της Συμβουλευτικής Μονάδας ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
Μαθαίνεις να αγαπάς τον εαυτό σου
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, και με βάση αυτό φως στο τούνελ των εξαρτήσεων υπάρχει αρκεί να γίνει έγκαιρα η διάγνωση του προβλήματος και να ακολουθήσει η κατάλληλη υποστήριξη των ειδικών. Το ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη" έρχεται να επιτελέσει ένα καθ' όλα σημαντικό ρόλο, βγάζοντας από το αδιέξοδο παιδιά που άθελά τους ή μη ήρθαν σε επαφή με τον πιο άσχημο εφιάλτη.
«Έχω κάνει προσπάθειες μόνος μου, αλλά δεν τα κατάφερα. Γιατί δεν αρκεί μόνο να απέχεις από την ουσία. Βοηθάει το ΚΕΘΕΑ στο να αλλάξεις κακές συμπεριφορές, τρόπο ζωής γενικότερα, ιδέες. Σε βοηθάει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου, να κοιτάς από άλλη σκοπιά ίσως τα πράγματα: Καθόμουν εδώ απ' έξω μισή ώρα και το σκεφτόμουν. Είχα άγχος... Λέω "πώς θα μπω, πώς θα είναι, τι θα είναι", ξέρεις και η γνώμη της κοινωνίας γι' αυτά είναι πολύ... Ναι... τα ακούς να λένε αυτός είναι... πάει στο ΚΕΘΕΑ. Έτσι είχα άγχος, αλλά όταν μπήκα μέσα ένιωσα σαν στο σπίτι μου, με αγκάλιασαν όλοι, ένιωσα πολύ άνετα από την πρώτη στιγμή, ένιωσα ότι μπορούσα κάπου να μιλήσω για τα προβλήματά μου για το τι με οδήγησε στη χρήση», δηλώνει ο Στέφανος, μέλος της Συμβουλευτικής Μονάδας του ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
«Πλέον είμαι συνειδητοποιημένος. Πιστεύω γιατί βλέπω τα αρνητικά αυτής της διαδικασίας. Τι με πάει πίσω... Μου στέρησε πολλά πράγματα από τη ζωή μου, όπως τη σχέση μου με τους γονείς μου και τη σχέση μου με τον έξω κόσμο... Στην ομάδα έχω ξαναέρθει, τα έχω παρατήσει, όμως. Έτσι, δεν είμαι σίγουρος, όμως το προσπαθώ. Δηλαδή, έρχομαι εδώ συνέχεια, παίρνω δύναμη από την ομάδα. Το έχω πάρει πιο ζεστά. Όσο το αφήνεις και είσαι στη χρήση... ε... φτάνεις, ρε παιδί μου, σε ένα όριο να μην μπορείς, σε κουράζει, βλέπεις τις συνέπειες της χρήσης, την κατάντια, τον ξεπεσμό και χρειάζεται απόφαση», υποστηρίζει με υπερηφάνεια για το πρόγραμμα στο οποίο έχει ενταχθεί και συνεχίζει να το παρακολουθεί ο Ανδρέας, μέλος Συμβουλευτικής Μονάδας Εφήβων ΚΕΘΕΑ "Αριάδνη".
Ένας ακόμη "συνοδοιπόρος" του στον αγώνα αυτό τονίζει...: «Όσο καιρό είμαι καθαρός, έχω αρχίσει να εκτιμώ τη ζωή, να βλέπω πώς είναι το να ζεις πραγματικά και όχι να είσαι συνεχώς υπό την επήρεια μιας ουσίας για να μπορείς είτε να μιλήσεις είτε να κάνεις οτιδήποτε. Ε, αυτό θέλει πολλή δουλειά... Δεν πρέπει να το παρατήσεις ούτε μία μέρα. Όταν παρατήσεις αυτόν τον τρόπο ζωής, τον καινούργιο, ε είναι πολύ εύκολο να ξαναγυρίσεις πίσω, δηλαδή ξανά στη χρήση».
Της Βάλιας Μπούη
